Rozdzial

 1 7 |         której służba pozwoli im rzucić się na resztki potraw i
 2 16| pierwszej chwili chciałem się mu rzucić na szyję. Wstrzymała mnie
 3 21|  doświadczył, że radość może się rzucić na piersi jak dziki zwierz
 4 21|    spośród tłumu, bo mogliby nam rzucić pod nogi kamienie, ale gdy
 5 27|     głowę do nóg Chrystusowych i rzucić ziarno w tę kamienistą rolę,
 6 41|        się powstrzymywać, by nie rzucić się na szyję Petroniusza,
 7 43|         To żywy ogień! Lepiej mi rzucić się na ziemię i zginąć."
 8 45|       wyjdą bestie piekielne, by rzucić się na grzesznych. Inni
 9 49|          Petroniusz ośmielił się rzucić na stół podobne kości, pobladł,
10 50|             I Kaligula kazał ich rzucić lwom?~- Nie, panie. Cezar
11 53|      było przejść przez gromadę, rzucić się do nóg Apostoła i krzyczeć: "
12 56|       śmiały się na nich od razu rzucić. Jedne wspinały się na ściany
13 66|         Porywała go szalona chęć rzucić się na Nerona i zdusić go
14 67|  Chwyciła go nie pohamowana Chęć rzucić się na ziemię i dziękować
15 74|        zaszedł do triclinium, by rzucić okiem znawcy na przygotowania,