Rozdzial

 1 7 |            bicie serca tamowało jej oddech. Jak przez sen ujrzała tysiące
 2 7 |        tuniką niezwykłym tętnem, bo oddech jego stał się krótki, a
 3 7 |            litość. Przesycony winem oddech oblewał ją coraz bliżej,
 4 9 |            stało się dziś. Jednakże oddech jej uczynił się ze wzruszenia
 5 16|           słychać było tylko szybki oddech Winicjusza i odległy śpiew
 6 18| rzeczywiście przyśpieszonym tętnem. Oddech miał krótki, a w chwili
 7 27|          Tyś jest życie!" A wówczas oddech zamarł jej w piersi, przytomność
 8 31|      śmiechy, to szept, to zdyszany oddech ludzkich piersi. Rzym istotnie
 9 41|            znów formingę. Zatrzymaj oddech, słuchaj i roń łzy.~Jakoż
10 43|            zamieszanie swój ognisty oddech i przykrywając je dymami,
11 56|              Widzowie, zatrzymawszy oddech w piersi, śledzili mistrzowską
12 57|         słychać było tylko śpieszny oddech Winicjusza.~Petroniusz zwrócił
13 60|         jęki i głośny przyśpieszony oddech chorych, to płacz, to szepty
14 60|      podziemiach słychać było tylko oddech strudzonych piersi i gdzieniegdzie
15 71|           wierni zatrzymali również oddech w piersiach, sądząc, że