Rozdzial

 1 3 |    żadna nie ma duszy rozumnej. Niechby Pomponia rozmyślała sobie
 2 3 |        jest ich wielki Logos... Niechby razem wywoływali cienie
 3 6 |       go wezwał jutro na ucztę. Niechby cię zobaczył w triclinium
 4 8 |     głów czatował na lektykę. I niechby ją prowadzili nie tylko
 5 25|       czym siadł i zawołał:~- A niechby się stało, co chciało -
 6 28|         Rzym i jego panowanie i niechby się lepiej świat zapadł,
 7 29|   rozkosz, tak wielka, że potem niechby się zapadł świat. Lecz przywykłszy
 8 29|         Ligia odkryła swoje, to niechby potem ziemia otworzyła się
 9 32|          na przykład do Baiae i niechby się tam kochali i bawili
10 32|       się zgubić bez ratunku. A niechby Wenus natchnęła ją jak najprędzej
11 36|       Źle dla oczu moich, które niechby do śmierci patrzyły na ciebie
12 41|  którymi dojrzę coś nieznanego. Niechby to było cudniejsze lub straszliwsze
13 48|        dobry i miłosierny! Więc niechby nie tylko ginęło to miasto,
14 51| próbowałby się nawet opierać... Niechby sobie Winicjusz ochrzcił
15 59|        oni umierają jak owce.~- Niechby spróbowali inaczej! - rzekł