1eniw-bozem | bozys-czerw | czesa-dwuna | dydym-greka | greko-klami | klamr-ledy | legio-mitry | mity-nasyc | naszy-obcin | obco-odyse | odzia-ozywi | pachn-podaw | podaz-poprz | popst-prawd | prawe-przes | przet-recze | regat-ruszy | rwaly-slupk | slusz-strud | strug-traci | track-umywa | unier-widyw | widza-wybie | wybit-wysmi | wysmu-zakat | zakaz-zatyk | zaufa-zlupi | zlymi-zzyma
bold = Main text
Rozdzial grey = Comment text
1509 20 | A po ośmiu dniach Tomasz Dydymus wkładał palce w Jego rany
1510 10 | ciemne gromady i poczęła dygotać ze wzruszenia. Porywała
1511 1 | skrybów przepisuje książkę za dyktandem - i powodzenie jej zapewnione.~-
1512 21 | słuchać rad starca, które dyktuje roztropność i doświadczenie?~
1513 43 | koniec ujrzał jednak przez dymną zasłonę cyprysy w ogrodzie
1514 32 | który zwie się tak jak twój dyspensator, panie, Demas... Tak, Demas!...
1515 32 | rozkaz. W mgnieniu oka za dyspensatorem wbiegło dwóch silnych Kwadów,
1516 7 | głowę ku piersiom, począł dysząc rozgniatać ustami jej zbladłe
1517 56 | radości, upajał się śmiercią, dyszał nią, nasycał oczy jej widokiem
1518 2 | chwili gdy mu przy piersi dyszy pierś droga lub gdy całuje
1519 62 | z wieńcami na głowach i dzbanami wina w ręku, w części spitych
1520 13 | winiarni i kazał sobie podać dzbaniec "ciemnego", widząc zaś nieufne
1521 12 | cudnych wąskoszyjastych dzbanków, które sprowadzono z Volaterrae
1522 13 | za dzban zapłacić.~- Przy dzbanku zaś stajesz się retorem?~-
1523 57 | Co noc teraz będą bywały dżdże i burze.~- Czy idziecie
1524 3 | Io, lub spadłbym na nią dżdżem, jak on spadł na Danae.
1525 28 | niewolnicy; których jeszcze mój dziad M. Winicjusz przywiódł za
1526 13 | kieska, a mógłbym porzucić dziadowskie biesagi i kupić sobie niewolnika...
1527 36 | Ostrza ich bambusowych dzid świeciły w słońcu jak płomyki.
1528 62 | pozatykane w ziemię tyrsy lub dzidy. Mnogość ich przeszła oczekiwania
1529 26 | umęczyli, ale hodowalibyśmy Dzieciątko i dbali, by Mu nigdy nie
1530 50 | nie mogąc przynieść krwi dziecięcej przynosi jednak śmierć dziecka,
1531 7 | wcześnie dochodziła nawet do dziecięcych uszu. Wiedziała więc, że
1532 9 | Może było w tym trochę i dziecinnej ciekawości, jakim będzie
1533 38 | ozdób i wygód, do których z dzieciństwa przywykłaś. Przenieś się
1534 51 | zawsze przywiązany, gdyż w dzieciństwie kochał mocno jego matkę,
1535 71 | spoglądał władca i król na swe dziedzictwo. I mówił: "Odkupioneś jest
1536 5 | w głowie.~Zapamiętałość, dziedziczna w jego rodzie, unosiła go
1537 14 | stary - bo choć powtarzam: dziej się wola boska, nie mogę,
1538 31 | nie miała równej sobie w dziejach miasta. Tygellinus chciał
1539 58 | Dawano jednak obrazy i z dziejów miasta. Po dziewicach ujrzano
1540 18 | spodziewamy się w tych dniach dziękczynień senatu. Zaraz po pierwszym
1541 18 | wszystkich świątyniach i wielkie dziękczynienia, dla niego zaś nowa zachęta
1542 67 | sercem zmienionym w ofiarny, dziękczynny płomień, pogrążony w zachwyceniu,
1543 23 | tak, że nie mógł mówić i dziękował jej tylko oczyma, w których
1544 18 | wyziewami czosnku i potu, iż dziękowałem bogom, że zamiast siedzieć
1545 55 | upaść, ów zaś mówił dalej:~- Dziękuj miłosierdziu Pana. Linusa
1546 28 | i jej oczy zalane łzami, dziękujące mi za ten postępek. I pro
1547 58 | ich, zamiast pocieszać.~- Dziękujcie Zbawicielowi - mówił - że
1548 66 | przeskoczył ogrodzenie, dzielące pierwsze miejsca od areny,
1549 2 | odziedziczył.~Po odsunięciu kotary dzielącej atrium od tablinum dom otwarty
1550 64 | gotuje się na śmierć, że mimo dzielących ich murów więzienia idą
1551 21 | wątpliwości: widział Ligię i dzieliła go od niej odległość zaledwie
1552 50 | Glaukosa i zaufałem mu. Dzieliłem się z nim każdym kawałkiem
1553 64 | jakby codziennie długo dzielili się myślami. W Ligii nie
1554 43 | tego uczynić? Był tęższym, dzielniejszym i młodszym od innych augustianów...
1555 65 | Scewinus - ale to człowiek dzielny, którego słusznie chcą zamianować
1556 17 | Są tam robotnicy nocni i dzienni, ów zaś należy do nocnych.
1557 1 | wystarczy mu teraz trzy godziny dziennie. Kto by się tego spodziewał,
1558 57 | parując na rozpalonych przez dzienny upał kamieniach, napełnił
1559 56 | postępowało za nim, on zaś, dzierżąc srebrną lutnię, wystąpił
1560 56 | zbrojni, a wreszcie retiarii, dzierżący w jednym ręku sieć, w drugim
1561 42 | ogniu? - Ktoś jest? - spytał dziesiętnik.~- Winicjusz, trybun wojskowy
1562 7 | która małym była jeszcze dziewczątkiem, a która z Tyberiuszowego
1563 36 | jej miał w sobie trochę dziewczęcej przekory, lecz Winicjusz,
1564 51 | nałożnicą, ale niewinnym dziewczęciem.~- Co mi powiesz, Charyto? -
1565 7 | przeciwieństw nie umiał pojąć jej dziewczęcy rozum. W tych zorzach na
1566 2 | twarzy znać było walkę między dziewczęcym zawstydzeniem a chęcią odpowiedzi -
1567 7 | rozpoczęli z syryjskimi dziewczętami, przy odgłosie cytr, fletni,
1568 1 | imię zapomniał na chwilę o dziewczynach z Kos i podniósłszy żywo
1569 58 | obrazy i z dziejów miasta. Po dziewicach ujrzano Mucjusza Scewolę,
1570 19 | przezwyciężenie jakiegoś dziewiczego wstydu i jakichś ślubów,
1571 7 | otaczającą na wpół omdlały dziewiczy kształt, wstrząsany spazmem
1572 49 | ważył. Zaklinam cię w imię dziewięciu Libetryd, nie, wyrzekaj
1573 22 | Chilo - ale jeśli porwali dziewkę, dlaczego ona nie krzyczy
1574 43 | duże gromady przebiegali z dzikimi okrzykami place przydrożne,
1575 53 | się do winnicy, położonej dziko i ustronnie. Zgromadzenie
1576 7 | pełen dzikich wrzasków i dzikszej jeszcze rozpusty, Ligii
1577 40 | siebie w noc tak pogodną jak dzisiejsza i układaliśmy sobie przyszłe
1578 41 | Oto są klejnoty godne dzisiejszego wieczora.~- Mieni się na
1579 13 | koziej wełny i takiegoż dziurawego płaszcza, dowodził prawdziwej
1580 13 | cynikiem, panie, bo mam dziurawy płaszcz; jestem stoikiem,
1581 7 | słuchano dialogów, w których dziwactwo zastępowało dowcip. Za czym
1582 36 | na uprzęże, wozy, konie, dziwaczne stroje służby, złożonej
1583 28 | ci, że mnie to niemniej dziwi, ale piszę ci szczerą prawdę.
1584 39 | małżeńską? Wszakże już sami dziwicie się; gdy się zdarzy niewiasta,
1585 20 | pozbawione wszelkich ozdób. Dziwiła go tylko ta cisza i to skupienie,
1586 6 | mogła mnie jeszcze dziwić, dziwiłbym się twej niewdzięczności.~-
1587 40 | tęsknię niezmiernie i co dziwniejsza, gdy jestem od Ligii daleko,
1588 56 | płynęli przez całe godziny, aż dziwno było, że amfiteatr może
1589 20 | nie widzieć tych rzeczy dziwnych i nadzwyczajnych, które
1590 40 | ale nie był jednak takim dziwotworem.~- Kto przewidzi, dokąd
1591 7 | płynące z głębi duszy, dźwięczne jak muzyka, a upajające
1592 13 | zarówno jej ciężarem, jak dźwiękiem. Idąc z wolna i oglądając
1593 41 | poczucie to tyle dodało siły dźwiękom, które z siebie wydobywał,
1594 14 | przez chwilę rzekł:~- Świat dźwiga na barkach nie Atlas, ale
1595 14 | najemni wyładowują z tratew i dźwigają do budujących się domów
1596 58 | gromady chrześcijan, nagich i dźwigających krzyże na ramionach. Zaroił
1597 53 | który brał ich dusze i dźwigał je z prochu i trwogi.~-
1598 22 | głąb poprzecznej uliczki, dzwoniąc zębami z przerażenia i z
1599 9 | przed nimi i rzekła:~- Akte, dzwonki, któreś przyszyła na icunculi (
1600 7 | faunem i mieszkam w lesie. E...cho...oooo!~Spił się wreszcie
1601 70 | jęk na arenie odbija się echem w tysiącznych piersiach.
1602 19 | jakkolwiek nie ma dotąd żadnych edyktów, które by jej wzbraniały,
1603 32 | skłoni cezara do wydania edyktu. Miał nawet niepłonną nadzieję,
1604 56 | senatorów, konsulów, pretorów, edylów, urzędników publicznych
1605 15 | cudnie wczoraj przedstawiał Edypa. Pytałem go też, jako Żyda;
1606 1 | mówiono w mieście; lub gdy w efebiach odbywały się wyjątkowo zajmujące
1607 30 | mam do ciebie. Na Dianę efeską! Gdybyś ty mógł widzieć
1608 69 | Jeruzalem, i w Antiochii. i w Efezie, i w innych miastach. Co
1609 12 | Ligię w powietrzu, a na egidę Zeusa, zaprzysięgnie natychmiast,
1610 20 | nosili kapłani wschodni, egipscy, greccy lub flaminowie rzymscy.
1611 7 | Aulusów, stara niewolnica egipska opowiadała jej o smokach
1612 74 | różowymi ciałami. W końcu egipski wróżbita począł przepowiadać
1613 18 | nie obróci, zmienisz się w egipskiego Sfinksa, który zakochawszy
1614 1 | mensie, pokrytej śnieżnym egipskim byssem - i dłońmi, maczanymi
1615 30 | Tak, trzeba było odłożyć; Egipt i władztwo nad Wschodem
1616 18 | gdzieś między Grecją, Azją i Egiptem, żyć życiem nie ludzi, ale
1617 30 | słońca! Morza przyległe Egiptowi roiłyby się po wiek wieków
1618 29 | rzeczy tylko przez własny egoizm, obecnie zaś z wolna przyuczał
1619 32 | przy całym swym rzymskim egoizmie nie mógł się pozbyć przywiązania
1620 41 | jego duszy, zawalone górami egoizmu, rozpusty i zbrodni, rzekł:~-
1621 42 | poczęła ogarniać teraz dziwna egzaltacja, w której wszystko wydało
1622 23 | tchnień Bożych, widząc jej egzaltację pomyślał zaraz, że może
1623 35 | Persjusza i pewnego wydania eklog Wergilego, którego nie mam.
1624 19 | potężnej postaci lanisty, eksgladiatora, która swym ogromem zdawała
1625 56 | wolna w żałosną, pełną bólu elegię. W cyrku uczyniła się cisza.
1626 51 | naprawdę istniały jakie Pola Elizejskie, a na nich cienie... Eunice
1627 36 | lub znakomite w Rzymie, emigruje do Ancjum. Nero nigdy nie
1628 20 | który chodził z innymi do Emmaus, i wrócili co żywo, mówiąc: "
1629 41 | było dość. Dla otwarcia empirejskich drzwi potrzeba widocznie
1630 21 | po wtóre postąpiłby jak Eneasz, a w końcu zjednałby sobie
1631 2 | ale czerstwy, o twarzy energicznej, nieco za krótkiej, ale
1632 6 | jakiś płowy odbłysk odwagi i energii. Po chwili puścił ręce Winicjusza,
1633 68 | drugi... Czy pamiętasz, jak Eol przyjął Odyseusza, gdy wrócił
1634 11 | dziecku, ale wypytywał o Ligię Epafrodyta i innych ze służby cesarskiej,
1635 1 | wprawdzie dwa lata temu do Epidauru trzy tuziny żywych paszkotów
1636 1 | Iberek. Co najwyżej, pisałbym epigramata, których bym zresztą nie
1637 7 | o których opowiadał mi Epiktet, gdy przyjdzie wybór między
1638 7 | przychodzi do głowy, że epikurejczycy nie oprą się barbarzyńcom.
1639 51 | niego żadnej wieści. Był epikurejczykiem i egoistą, ale przestając
1640 50 | tak, że zgłuszy wszystkich epikurejczyków.~Nero, któremu przypadł
1641 40 | okazywali niechęć wykwintnemu epikurejczykowi, poczęli go teraz otaczać
1642 1 | Lecz w tej chwili weszli epilatorowie, którzy zajęli się Petroniuszem,
1643 1 | Murzynki poczęły uprzątać epilichnia z woniami. Lecz w tejże
1644 47 | cuchną! Niech mi kto poda epilimmę, bo zemdleję.~Po czym zwrócił
1645 Epi| EPILOG~Początkowo bunt legij galijskich
1646 Epi| oczach, on zaś zanuci im epinicium, po którym złota epoka pocznie
1647 52 | z Hibernii, psy molosy z Epiru, bawoły i olbrzymie srogie
1648 48 | a zarazem otworzył nową epokę szczęścia w ich życiu. Gdyby
1649 2 | od czasu, jak Nero pisze epos. Witeliusz, widzisz, chcąc
1650 63 | Co mu się stało? - mówił Eprius Marcellus. - Sam ich wydawał
1651 11 | wykonał straszną przysięgę Erebowi, Hekacie i własnym domowym
1652 74 | spalił Rzym i wysłał do Erebu wszystkich uczciwych ludzi
1653 40 | gdyby zaś nie było ognia, Eschilos nie napisałby swego Prometeusza,
1654 43 | leżące niedaleko świątyni Eskulapa, w którym wszelkiego rodzaju
1655 57 | ofiarować złoty trójnog Eskulapowi w zamian za jej uzdrowienie...
1656 60 | wraz z gromadą innych na Eskwilin.~Straże pretoriańskie nie
1657 44 | Kwirynałem, Wiminalem i Eskwilinem z drugiej strony, jak również
1658 57 | że o wydobyciu Ligii z Eskwilińskich podziemi nie ma co i marzyć.
1659 60 | wynik zabiegów Winicjusza. Eskwilińskie więzienie, urządzone naprędce
1660 46 | morza, niosąc na Caelius, na Esquilinus i na Viminalis fale ognia,
1661 54 | niego, a po wtóre, że temu estecie chodziło także i o to, aby
1662 7 | cienkiej łodydze, a ty, boski esteto, cenisz w kobiecie łodygę,
1663 1 | zarazem umiał zachowywać pewną estetyczną miarę w zepsuciu, co Petroniusz
1664 1 | kobietach:~- Animal impudens... etc...~A następnie otoczywszy
1665 30 | ludzi, a teraz jest Syfaks z Etiopii. - Mówię ci, cezarze, com
1666 9 | nią zaś czarna jak heban Etiopka, o wydętych, jakby wezbranych
1667 1 | Greczynek, Frygijki i dwie Etiopki, poskoczywszy żywo, znikły
1668 2 | i narodów. Widać tu było Etiopów, olbrzymich jasnowłosych
1669 36 | widziano osobnych do waz etruskich, osobnych do greckich, osobnych
1670 51 | moje gemmy, moje naczynia etruskie i szkło aleksandryjskie,
1671 29 | kopyt końskich, albo na Eubei okręt Agamemnona, albo czaszę,
1672 19 | podniósł głowę i rzekł: - Eureka!~Młody patrycjusz wzruszył
1673 24 | zabili?~I pomimo iż już z Eurycjuszem rozmawiał o nauce chrześcijańskiej,
1674 41 | mnie uczynił?~- Ofiaruj Euterpie parę łabędzi - odpowiedział
1675 13 | twoja ojczyzna? - Nad Pontem Euxynem. Pochodzę z Mezembrii. -
1676 16 | gdy dał na wykupno syna Euzycjusza, czczą go jako człowieka,
1677 47 | Herkulesa, którą wzniósł Ewander, i świątynia Jowisza Statora,
1678 27 | nie uchroniła od słabości Ewy. Niczym dla niego było,
1679 17 | przybranym tylko w tunikę zwaną exomis, skrajaną w ten sposób,
1680 11 | ze szczęścia i przyjął ją extra humanum gaudium. Przedtem
1681 33 | niedawno był w Arycji i we F'regellae, a wybierał się
1682 44 | płomienie spływały na kształt fal morskich na doliny, szczelnie
1683 33 | zbiegły mu się w bolesną fałdę i rumieniec wystąpił na
1684 40 | prandium niż przysiedzieć fałdów. Ty możesz stworzyć dzieło,
1685 29 | wylał jej na głowę puchar falernu. Rozmyślając o tym po trzeźwemu
1686 24 | aby prawda zapanowała nad fałszem?~- Tak jest - odrzekł z
1687 19 | kraść, ani oszukiwać, ani fałszywie świadczyć, a zatem nie powiem,
1688 39 | mściwych, cudzołożnych i fałszywych, czegóż byście nie dokonali
1689 35 | by Piotr nie okazał się fałszywym prorokiem, bo gdyby Piotr
1690 1 | ale ostatecznie należy do familii Plaucjusza, a ponieważ jest
1691 56 | niemniej jednak groźne, pełne fanatyzmu słowa Kryspa i ta ciemna
1692 7 | rzymski, to grecki, to w fantastyczne wschodnie stroje, z włosami
1693 Epi| jakiś sen niedorzeczny, fantastyczny i straszny zarazem, we wrzaskliwą
1694 18 | daję się jednak porywać tym fantazjom, a daję się porywać dlatego,
1695 56 | mgnieniu oka spowiły go fatalne sznury, w których każdym
1696 35 | na korytarzach, zwanych fauces, słychać było głosy nawołujące
1697 1 | zamyśleniu na brązowego fauna, który przegiąwszy sobie
1698 31 | pomysłów, lecz na to potężny faworyt nie potrzebował się oglądać.
1699 2 | śpiewem żegnać zachodzącego Feba.~I zapomniawszy, że przed
1700 5 | Winicjusza, którego zastał fechtującego się z domowym lanistą. Aulusa,
1701 1 | Ale... czy słyszałeś, że Feniks jakoby naprawdę wylągł się
1702 1 | rozwódkami jest zarazem Feniksem... Ale... czy słyszałeś,
1703 1 | Petroniuszu! Petroniuszu! O Feniksie pogadamy kiedy indziej.~-
1704 56 | chrześcijanami? - pytał Festus z Ligurii. - Czy nie chciałbyś
1705 73 | można, jak miłowali ich Fidiasz i Praksyteles, i Miron,
1706 14 | z przekupniami suszonych fig, byłem na cmentarzach, a
1707 2 | wino lub wodę pomieszaną z figowym sokiem, oszustów polecających
1708 17 | plugawych, a zarazem strasznych figur, które gnieździły się w
1709 2 | czasu tylko retorycznymi figurami - odrzekł niedbale Petroniusz -
1710 35 | nawet naszych bogów... jako figury retoryczne, i Achaję, do
1711 13 | kochankiem. W tej dziwnej figurze było coś i plugawego, i
1712 10 | ramionami.~- Nie ma w nim filozofa za jedną sestercję - rzekł -
1713 19 | przestali składać ofiary. Z filozofami lepiej być dobrze."~Tak
1714 20 | wszelkich dotychczasowych filozofiach. Mniemał, że z powodu jej
1715 7 | cezarowych spaść mogą, z filozofów-głodomorów odprowadzających chciwymi
1716 32 | mam dziś żadnej ochoty do filozofowania. Na Herkulesa! Nie ja stworzyłem
1717 2 | i w mieście, a po trochu filozofując nad życiem. Po czym Petroniusz
1718 2 | poczęła zabarwiać się purpurą, fioletem i mienić się na kształt
1719 51 | przybrana w przezroczą fioletową szatę, zwaną Coa vestis,
1720 36 | namioty z purpury, czerwone i fioletowe, i namioty z białego jak
1721 10 | czerwonej, błękitnej, żółtej, fioletowej, tak że całe atrium pełne
1722 36 | od tych barw purpury i fioletu, od migotania drogich kamieni,
1723 51 | wróciwszy do domu wezmę kąpiel w fiołkowej wodzie, po czym moja Złotowłosa
1724 56 | deszczykiem szafrannym i fiołkowym. Roznoszono chłodniki, pieczone
1725 35 | znakiem ręki, zbliżył się do firanek.~- Obyś miał sen przyjemny
1726 2 | triclinium i Ligia. Pod firanką bluszczów, ze światełkami
1727 10 | widziała przez rozsunięte firanki te ciemne gromady i poczęła
1728 66 | tego rozmiłowanego w sile fizycznej ludu i pierwszą w Rzymie
1729 40 | jak Witeliusz używa pióra flaminga, to nieprawda!... Bywają
1730 49 | zbudowane dla zwie-rząt. Pawie, flamingi, łabędzie i strusie, gazele
1731 7 | Nero kazał sobie dać ślub flaminom z zachowaniem wszelkich
1732 36 | tuż za nim Poppeę wołano: "Flava coma!" - którą to nazwą
1733 44 | później stanął amfiteatr Flawiański, koło świątyni Ziemi, koło
1734 56 | ROZDZIAŁ LVI~Zanim Flawiusze wznieśli Koloseum, amfiteatry
1735 37 | Winicjusz do Ligii:~"Niewolnik Flegon, przez którego posyłam ci
1736 32 | albo osła dmuchającego we flet - dodał Petroniusz. - Wszystko
1737 31 | za satyrów, grających na fletniach, multankach i bębenkach,
1738 2 | egipskiej sambuki lub greckich fletów. Gdzieniegdzie chorzy, pobożni
1739 23 | Służąc jako niewolnik na flocie, a potem mieszkając w Neapolis,
1740 35 | je człowiek widzi. Niech Flora sypie wam kwiaty pod nogi
1741 29 | Czyś widział w Panopie, w Focydzie glinę, z której Prometeusz
1742 62 | drugiej Chilona, obchodził fontannę, naokół której płonęło kilkadziesiąt
1743 29 | ogrodach pokryły się fiołkami. Fora i Pole Marsowe zaroiły się
1744 29 | albo czaszę, dla której za formę służyła lewa pierś Heleny?
1745 47 | Apollo ze swoją drążoną formingą? Tu podniósł ręce i uderzywszy
1746 62 | satyrów, grali na cytrach, formingach, piszczałkach i rogach.
1747 1 | się z Miedzianobrodego i formowałbym sobie legie, ale nie z Iberów,
1748 31 | jego zachował dawne potężne formy, jakby stworzone do pancerza,
1749 13 | Petroniusz - który zdobywa fortecę za pomocą worków złota.~-
1750 13 | byłbyś i ty może zrobił fortunę. Szanuj filozofię, mówię
1751 13 | sobie - i ulać trochę wina Fortunie. Znalazłem wreszcie, czegom
1752 11 | wzniesiono świątynię dwom Fortunom. Nero, który w niczym nie
1753 48 | ochrzcił, choćby w tej chacie fossara. Zaufaj mi i zaufajcie mi
1754 56 | zgodnie z obietnicą wskazać fossorowi stronę, w której między
1755 20 | żywiej.~Przy bramie dwaj fossorowie odbierali znaki. Po chwili
1756 45 | i nad zgromadzeniem, we framudze powstałej po wyjęciu ogromnego
1757 65 | te diva potens Cypri,~sic fratres Helenae, lucida sidera, ~
1758 9 | owinięte w purpurę ze złotą frędzlą. Akte i Ligia powstały mniemając,
1759 33 | który świeżo był wrócił z Fregellae. Na widok młodego trybu
1760 2 | których posągi widywała na frontonach świątyń. - On zaś objął
1761 39 | jest sromoty, ile hańby, frymarku wiarą małżeńską? Wszakże
1762 1 | siebie, że na układanie fryzury wystarczy mu teraz trzy
1763 28 | ostatecznie: veni, vidi, fugi; że zaś takie zakończenie
1764 53 | z kości swych zbudowali fundament pod Syjon świata, a duchowi
1765 56 | rozlegały się okrzyki: "Witaj, Furnius! Witaj, Leo! Witaj, Maksymus!
1766 69 | wszystkich ukrytym przejściem do furtki ogrodowej, a następnie do
1767 18 | bronimy wielkiego artysty od Furyj. Na Kastora! Musiało cię
1768 23 | zanurzał od czasu do czasu gąbkę i zwilżał nią jego głowę.~
1769 62 | nagle w kłąb, jak raniony gad, z ust zaś wyszedł mu krzyk,
1770 14 | pęcherz i wyrywają zęby, gadałem z przekupniami suszonych
1771 7 | strach i niepokój głośno gadały w jej duszy, z drugiej rodziła
1772 31 | były pokryte kępami palm, gaikami lotosów i róż rozkwitłych,
1773 9 | sadzawek, kwieciły się całe gaiki róż zraszanych pyłem fontann,
1774 31 | gorejące światłem lupanaria, gaj, łańcuch konnych pretorianów
1775 45 | od dwóch dni niejakiemu Gajusowi. Dla Winicjusza stanowiło
1776 74 | Przyszła, ubrana biało, z gałązką mirtu na włosach, cudna
1777 7 | odsunęła na bok jak suchą gałązkę lub zwiędły liść. Co się
1778 2 | życia, ty pierwsza zielona gałązko winogradu! Powinien bym
1779 Epi| chorągiew buntu i okrzyknęli Galbę cezarem.~Cezar spał w chwili
1780 Epi| ku końcowi.~Gdy wieści o Galbie i przyłączeniu się Hiszpanii
1781 Epi| grzmiące okrzyki na cześć Galby. Nero zrozumiał na koniec,
1782 63 | starczy ci głowy, masz drugą w gałce od laski! - odparł Petroniusz.~
1783 18 | powszedniość, błąkać się w złotych galerach pod cieniem purpurowych
1784 11 | zdumienia.~Na dziedzińcu i pod galerią stały niespokojne gromady
1785 22 | drewniane, prowadzące do galeryj, z których wchodziło się
1786 37 | blisko do morza, że końce gałęzi prawie dotykają się wody.
1787 56 | Dwa tysiące!~Tymczasem Gali, doszedłszy do środka areny,
1788 24 | się coraz mocniej w swoją galicką gunię, powtarzając, iż boi
1789 24 | płaszcz, na głowę zaś spuścił galicki obszerny kaptur, z obawy,
1790 2 | Italii, i z Narbońskiej Galii. W tłumie niewolników z
1791 12 | tamtej po mieście. Każ mi dać galijską lacernę z kapturem. Pójdę
1792 54 | kamiennej płycie swym długim galijskim mieczem kształt ryby.~Winicjusz
1793 69 | większa tęsknota za jeziorem i Galileą ogarniała rybacze serce,
1794 33 | człowieka, chwycił ręce starego Galilejczyka i począł je z wdzięcznością
1795 57 | jesteś, pacholę? - Jestem Galilejczykiem, panie.~- Czy chciałbyś,
1796 35 | mógłby przyjąć naukę rybaków galilejskich, i począł półgłosem śpiewać:~ ~
1797 56 | Pięćset sestercyj za Gallem!~- Pięćset za Kalendiem! -
1798 Epi| śpiewał, dopóki kogutów (gallos) nie zbudził." Trwożne wieści
1799 56 | osobno Mirmilonowie, Samnici, Gallowie, wszyscy ciężko zbrojni,
1800 56 | szukam, ~Czemu zmykasz, Gallu?~Lecz Gall nie zmykał, po
1801 13 | rzut oka wydawał się być garbatym, nad owym garbem zaś wznosiła
1802 13 | się być garbatym, nad owym garbem zaś wznosiła się głowa wielka,
1803 22 | przerażenia, a głos zamarł jej w gardle. Chciała wołać o pomoc i
1804 2 | zarazem przesądny. Tłumem gardził podwójnie: i jako arystokrata,
1805 73 | nauka stoików, do której garną się ludzie cnotliwi, hartuje
1806 45 | z ziemi, bliżsi poczęli garnąć się do jego kolan, jakby
1807 26 | przyjęła.~Następnie postawił garnek na trzonie i kucnąwszy przed
1808 62 | i nabrawszy ziemi w obie garści, posypał sobie nią głowę.
1809 4 | Pomponia. - Nero jest tylko garścią zgniłego prochu wobec Boga.~
1810 69 | słuchał próśb ostatniej garstki swych wiernych, oni zaś,
1811 57 | krzykliwych kapitolińskich gąsiąt, którym mózgi, razem wzięte,
1812 31 | wśród których Winicjusz gasił wszystkich pięknością. Niegdyś
1813 7 | uwieńczony i rozpasany, ale już gasnący, ze złotego niewodu upiętego
1814 53 | obijały się o uszy Winicjusza gasząc w nim ostatnie przebłyski
1815 9 | ukrytej prawie całkiem w gąszczu cyprysów i poczęły rozmawiać
1816 31 | ich widok, i wina w tylu gatunkach, że Othon, który podawał
1817 7 | mniejsze kratery z licznymi gatunkami win. Wszyscy pili obficie.
1818 37 | zgoła do siebie niepodobne gatunki ludzi i że ty należysz do
1819 27 | Winicjusza istotą jakby do innego gatunku należącą, wyższą stokrotnie
1820 11 | przyjął ją extra humanum gaudium. Przedtem jeszcze senat
1821 11 | ją z uczty na ręku? Ale gdzieżby się z nią schronił, dokądby
1822 2 | kazać cię zanieść do domu Gelocjusza, gdzie jest szkoła dla nieświadomych
1823 7 | tam wił się ze strachu Gemellus, tam z konwulsji Klaudiusz,
1824 73 | czyby mnie przyjął z moimi gemmami, z moją wazą mirreńską i
1825 1 | wszechwładne, twórcze - Venus Genitrix. Ona skupia dusze, skupia
1826 7 | konwulsji Klaudiusz, tam Germanik. Wszędy te ściany słyszały
1827 46 | spichrzów aż do łuku Drususa i Germanika i rozruch trwał dopóty,
1828 Epi| bunt legij panońskich, a Germanikus nadreńskich. "Któż by zresztą -
1829 10 | bezpieczniej od innych.~A Germanin Gulo, stary niewolnik, który
1830 28 | Wschodzie nie ma co i mówić, Germanowie zaś, jakkolwiek rośli, mają
1831 66 | bestiariów potworny tur germański, niosący na głowie nagie
1832 36 | napisami, posążki bogów germańskich i rzymskich, a wreszcie
1833 43 | których nagromadziły się gęściej dymy, były wprost nieprzystępne.
1834 13 | dłoń, drugą zaś uczynił gest liczenia pieniędzy.~- Takie
1835 2 | środka - tu zaś widzę prozę gęsto nimi przeplataną.~- Jak
1836 42 | Albanum, wjeżdżał w dymy coraz gęstsze i coraz mniej przenikliwe.
1837 57 | po czym coraz grubszy i gęstszy. Powietrze oziębiło się
1838 31 | gwiazd nie zaćmionych przez gęstwę tego strasznego gaju, i
1839 1 | żebyś nie ujrzał poety gestykulującego jak małpa. Agryppa, gdy
1840 2 | spadzistość ramion, i całą postać giętką, smukłą, młodą młodością
1841 1 | podziwiały nie tylko jego giętki umysł i smak, który mu zjednał
1842 56 | przechylały się w tył, prężąc giętkie łuki i wysyłając grot za
1843 24 | lubo chory i nawykły do giętkości Greka, nie mógł jednak wstrzymać
1844 20 | wszedł, ujrzał na kamieniu giezło i zawijacze, ale ciała nie
1845 6 | sprężystość. Spróbuj się wyrwać. Gimnastyki musiał cię uczyć tkacz,
1846 36 | otaczające go i na dalsze, ginące w oddaleniu gmachy i pogrążywszy
1847 47 | tragicznego aktora i z myślą nie o ginącej ojczyźnie, ale o postawie
1848 44 | zdumieniem spoglądać na ginący gród światowładny. W zaróżowionych
1849 69 | aniołów nie przyszły na pomoc ginącym i oto Nero rozsiada się
1850 56 | Inni jednak rozprawiali o gladiatorach, którzy mieli wystąpić przed
1851 44 | oszalał, że każe pretorianom i gladiatorom uderzyć na lud i sprawić
1852 7 | starannie oczyszczone z włosów, gładkie, lecz zbyt muskularne, prawdziwe
1853 25 | czyniła się cichsza, toń gładsza, a światłość większa. Tłumy
1854 19 | obiecałby spaść na głowę Glaukowi, a jednak ledwiem nakłonił
1855 17 | uczynek i zali sam słyszałeś Glaukusa zaprzedającego braci?~Chilo
1856 19 | Chilonie, cóż ci może grozić? Glaukusowi nie wolno się nad tobą pomścić...
1857 54 | jednak wracać i siadłszy na głazie czekał na list Ligii. Słońce
1858 45 | powstałej po wyjęciu ogromnego głazu, ukazał się znajomy Winicjuszowi
1859 60 | zaduch i tłok. W mrocznych głębiach roiły się ciemne postaci,
1860 62 | czybyś mógł zarzucić nimi głębinę morską? A ja ci mówię, że
1861 41 | Ach, jakim ty jesteś głębokim znawcą! - rzekł Nero.~I
1862 29 | widział w Panopie, w Focydzie glinę, z której Prometeusz lepił
1863 48 | Piotr zaś Apostoł wziął glinianą amforę z wodą i zbliżywszy
1864 60 | przerażone, zapadnięte i głodne, z oczyma zgasłymi alba
1865 36 | Emporium, oni zaś muszą być głodni i zmęczeni spędziwszy większą
1866 45 | kilku miejscach rozległa się glosa: to ludzie w uniesieniu
1867 53 | zmiłuj się!" Drgał w tych głosach głęboki, rozdzierający smutek
1868 13 | że wino jest płynem?~- I głosi, że ogień jest bóstwem,
1869 49 | rzezimieszkom, tym bardziej że głosili się wielbicielami cezara
1870 39 | opierając o nie olbrzymie głowy, głosiły w ten sposób swą tęsknotę
1871 14 | czy ta teza, którą nam głosisz, nie odbije się jako antyteza
1872 20 | początku cicho, potem coraz głośniej, jakiś dziwny hymn. Winicjusz
1873 60 | scriptae duodecim, podnieśli głośniejszą sprzeczkę, lecz oni zapomnieli
1874 16 | natura burzyły się przeciw głosowi rozsądku. Nie czynić nic,
1875 29 | nieprzyjaciołom przebaczają, głoszą pokorę, cnotę i miłosierdzie,
1876 30 | pośpiechem. W godzinę później głoszono już publicznie ludowi po
1877 62 | pijanych widzów na widok owych główek i niewinnych twarzy, poprzekrzywianych
1878 44 | wybuchały w miejscach od głównego ogniska odległych. Ze wzgórz,
1879 31 | augustianami, przybił do głównej tratwy i zasiadł pod purpurowym
1880 46 | na Viminalis fale ognia, głowni i węgli. Pomyślano już jednak
1881 53 | już gotowi, ale ty, święta głowo, chroń się, albowiem tyś
1882 66 | na długo wystarczy.~Coraz głuchszy, chrapliwszy i coraz boleśniejszy
1883 57 | spojrzę, tylekroć pomyślę: oto głupcy, których wywiódł w pole
1884 13 | własnego starego płaszcza... Głupia jest, ale gdyby mi ją Petroniusz
1885 19 | mu trudniej odpowiadać na głupie pytania prostaków, cóż bym
1886 26 | Masz słuszność. Mówiłem jak głupiec! Nie! I nagle ujrzał przed
1887 1 | Korbulo nie jest człowiekiem głupim.~- Może masz słuszność;
1888 1 | zresztą mówić, że postąpiono głupio. Ale tu nikt inaczej rzeczy
1889 13 | Ryba? No, ryba to ryba!~- Głupiś, choć dolewasz tyle wody
1890 7 | pasowanych przez modę lub głupotę na jednodniowe znakomitości
1891 18 | siedzi lichy komediant, głupowaty furman i płaski tyran. Jakoż
1892 2 | uciekła jak hamadriada przed głupowatym faunem.~- Musi mieć piękne
1893 47 | posągu. Wrzask wzrastał, głuszył odgłosy pożaru, odzywał
1894 71 | świątyń, kolumn, spiętrzonych gmachów i wreszcie hen, w dali,
1895 8 | zorzy porannej. W tej części gmachu było pusto, a odgłosy muzyki
1896 36 | dalsze, ginące w oddaleniu gmachy i pogrążywszy się w milczeniu,
1897 51 | błazny! co za kuglarze, co za gmin plugawy bez smaku i poloru!
1898 6 | ale trudniej mi wybaczyć gminne gesta, rubaszne krzyki i
1899 56 | rycerze, i lud. Ludzie z gminu, gdy zbrakło im pieniędzy,
1900 43 | rozpalonego powietrza. Pęd ów gnał teraz miliony skier, tak
1901 44 | trzaskiem w powietrzu lub gnane wiatrem spadały na nowe
1902 29 | Petroniusza poczęło gniewać, iż rozum jego nie może
1903 58 | ściągnęły się nieco, jakby się gniewał, że pogański lud miesza
1904 36 | Cezara niezbyt zresztą gniewały podobne głosy, tym bardziej
1905 47 | owdzie ozwały się okrzyki gniewne lub potakujące, które zmieniły
1906 68 | na jego siostrzeńcu.~Nero gniewny był i rozdrażniony, albowiem
1907 73 | kolumnach waszego domu niech gnieżdżą się białe gołębie."~
1908 44 | cezarów rozdawano hałastrze gnieżdżącej się po ciasnych zaułkach.
1909 69 | przyjść kazałeś i w tym gnieździe Bestii założyć stolicę Twoją?~
1910 22 | i zakamarków, w których gnieździła się ludność uboga, a zarazem
1911 45 | Gołębie, których mnóstwo gnieździło się przy willach i po miasteczkach
1912 17 | strasznych figur, które gnieździły się w podejrzanych domach
1913 49 | nikt nie grzebał, a które gnijąc szybko wskutek upałów, zwiększonych
1914 60 | ergastulum niż pilnować tych gnijących za życia psów." Dozorca
1915 27 | ukochany był w Kanie na godach i błogosławił miłość między
1916 Epi| słuchać umieją i sami jedni godni są mego śpiewu." Mówił,
1917 8 | żelazo takie mocne! Jak godnie stuknąć w żelazo, to i głowa
1918 51 | się teraz jacyś dalsi i godniejsi pogardy niż zwykle. Naprawdę
1919 26 | rzymskiej i patrycjuszowskiej godności niż rozmowa z niewolnikiem,
1920 56 | dłonie, ~O Srebrnołuki, w dal godzący, ~Do ciebie matki z głębi
1921 19 | zawołał Chilo. - Poczną w nas godzić kamieniami, a wówczas co
1922 7 | przeważnie tacy, którzy godzili się być zarazem błaznami.
1923 25 | której chrześcijanom nie godziło się zabijać. Słyszał, że
1924 23 | spokoju i pomyśl, czyli godziłoby ci się prześladować dłużej
1925 74 | elegancji.~On zaś sam pisał w godzinach popołudniowych w bibliotece,
1926 1 | zatraciliśmy poczucie tego, co jest godziwe lub niegodziwe, i mnie samemu
1927 10 | nazywając ją swoją westalką i gołąbką, począł jej tłumaczyć różnicę,
1928 63 | kotlarzami lub zacznijcie brody golić, wówczas bowiem będziecie
1929 18 | wysłani zostali umyślni gońce z doniesieniem o tryumfie,
1930 47 | pretorianów, słał gońca za gońcem do zbliżającego się cezara
1931 13 | człowiek ten, podobnie jak pies gończy, raz puszczony na trop,
1932 66 | zezwierzęconych stróżów, goniąca może ostatnim tchem, on
1933 2 | słodycz, których on, wiecznie goniący za pięknością i słodyczą,
1934 19 | wszyscy chrześcijanie z Rzymu gonili za mną jak kalabryjskie
1935 56 | szczekając zażarcie, jakby goniły jakiegoś niewidzialnego
1936 31 | okrzykami coraz nowe ich stada, gonione przez faunów, satyrów, senatorów,
1937 11 | zatybrzańską. Lecz była to gonitwa bez celu, gdyż sam nie miał
1938 32 | co najwyżej można gadać o gonitwach w cyrku i który o poezji
1939 49 | w Stadium, bo pogardzają gonitwami. Nigdy dłonie żadnego chrześcijanina
1940 2 | uprzednim otwarciu jej żył w gorącej parze, i Rubeliusza Plauta,
1941 48 | poszukiwanie Ligii wśród gorących dymów, bezsenność i straszny
1942 31 | poczęła szeptać oblewając mu gorącym tchnieniem twarz:~- Kocham
1943 20 | poddał się jednakże jakiejś gorączkowej ciekawości, co też wypłynie
1944 25 | Winicjusza opanował znów półsen gorączkowy. To, co teraz słyszał, pomieszało
1945 25 | rzeczywistość mieszała się z gorączkowymi widzeniami. Zdawało mu się
1946 1 | sobie legie z tamtejszych górali. To tędzy żołnierze ci Iberowie.~-
1947 41 | skłonności jego duszy, zawalone górami egoizmu, rozpusty i zbrodni,
1948 31 | stąd!...~I poszli. Minęli gorejące światłem lupanaria, gaj,
1949 49 | począł słabnąć. Lecz stosy gorejącego węgla świeciły jeszcze tak
1950 27 | paliły mu wargi na kształt gorejących węgli; walczył jeszcze ze
1951 3 | o tym, że nie tylko sam gorejesz, bo i w niej Eros rozniecił
1952 29 | których przygrzewało coraz gorętsze słońce. Na Via Appia, która
1953 6 | cieniom Protagora, Prodyka i Gorgiasa. Pokazuje się, że i sofiści
1954 58 | przybijać im ręce do przecznic gorliwie i szybko, tak aby lud wróciwszy
1955 17 | dla pieniędzy, ale i przez gorliwość.~W tym celu poszedł wieczorem
1956 7 | Pomponia opowiadała jej, że gorliwsi między wyznawcami pożądają
1957 14 | dni będę najgorliwszym z gorliwych, aby mnie przypuścili do
1958 74 | u cezara, gdzie nie dość górne lub nawet nie dość trafne
1959 46 | widać było szeregi kolumn górnej świątyni Jowisza, rozpalone
1960 1 | naprawdę wylągł się teraz w górnym Egipcie, co mu się zdarza
1961 45 | który śpisz!" Nad wszystkim górował krzyk Kryspa: "Czuwajcie!
1962 1 | Pyrron, w niczym nie jest gorsza od mądrości i w niczym się
1963 35 | Ancjum, a potem w Rzymie.~- Gorszono się już tym, że śpiewał
1964 27 | napełnił go i zdumieniem, i goryczą.~- Idź i błagaj Boga, by
1965 42 | szarej, okropnej płaszczyzny gorzało na wzgórzach miasto.~Pożar
1966 46 | żywności nagromadzone w mieście gorzały, z nim razem, w powszechnym
1967 48 | walczących ludzi i huk płomieni gorzejącego miasta.~
1968 45 | bicz pasterski? Bo Rzym gorzeje, ojcze, tak dobrze, jakbyś
1969 5 | lanistą, wybuchnął potokiem gorzkich wyrzutów i obelg. Lecz Winicjusz
1970 68 | rozpamiętywaniach nie było nic gorzkiego. Zdawało się obojgu, że
1971 33 | podziel z nami posiłek jako gość nasz.~- Siądę i podzielę
1972 42 | ścieżkami, ale i na głównym gościńcu stały gromadki, które usuwały
1973 2 | przychodzi porzucić ten dom gościnny, widzę, że cierpienie w
1974 14 | drogi wiodące z Rzymu, by w gospodach wypytywali o Liga i dziewicę.
1975 2 | następnie o upadku małych gospodarstw w Italii, któremu jeszcze
1976 2 | miał swe posiadłości i duże gospodarstwo rolne; w którym się kochał.
1977 57 | rozmowa. Niger udał się do gospody, do swoich ludzi. Nazariusz,
1978 4 | cezara.~Lecz stary wódz kazał gotować dla siebie lektykę, tymczasem
1979 26 | chwili z cubiculum, w którym gotowała się widocznie do snu, gdyż
1980 57 | a następnie, uspokojeni, gotowali się do słodkiego spoczynku.~
1981 56 | razem nie znalazł jakoś gotowej obelgi. Na chwilę umilkł,
1982 51 | chrześcijanki może liczyć na ich gotowość i poświęcenie.~Wejście Eunice
1983 10 | ubranym w zieleń bluszczów i gotowym do uczty, rozległy się po
1984 17 | poczyna się o północy, a teraz gotują nam dopiero wieczerzę.~-
1985 61 | tylko jak myśl ludzi, którzy gotując się w wielką drogę, rozmawiają
1986 60 | wyjdzie. Wśród niewolników grabarskich jest kilku niedorosłych
1987 42 | i z gladiatorów, począł grabić domy i wille w mieście i
1988 49 | było zapobiec rozbojom, grabieży i nadużyciom. Koczujące
1989 16 | w nim jeszcze zawziętość gracza, który chce wygrać. Winicjusz
1990 14 | wieńcami, które mu ofiarują Graeculi, odprawić triumfalny wjazd
1991 74 | tańcz, podpalaj, lecz nie graj na cytrze, tego ci życzy
1992 18 | przybiera postawę komedianta grającego rolę Oresta, i to lichego
1993 60 | Za murem pretorianie, grający w scriptae duodecim, podnieśli
1994 56 | zwolenników, lecz między grającymi byli i tacy, którzy stawiali
1995 25 | się zapachem nardu; woda grała tęczą, jakby z dna przeglądały
1996 41 | i ja sądzę o muzyce. Gdy gram i śpiewam, widzę takie rzeczy,
1997 26 | Semnonowie zapalili lasy na ich granicach, i wrócili w lot, by pomścić
1998 7 | który miał mu towarzyszyć w graniu, zbliżył się z instrumentem
1999 72 | Ararykus, i Tugurynus, i Gratus, i Silanus, i Proksymus,
2000 18 | szewcki Benewent, olimpijską Grecję i Fatum, które nieznaną
2001 56 | się w dłonie. Zarówno jego grecka natura, jak i jego osobiste
2002 41 | coś do ucha przybocznemu greckiemu pacholęciu, czekał.~Pacholę
2003 2 | naszych bogów rzymskich greckimi nazywają imionami.~- Bogowie
2004 7 | pokazało się, że w młodej Greczynce, mimo jej smutku i mimo
2005 1 | a na to wezwanie jedna z Greczynek, Frygijki i dwie Etiopki,
2006 7 | odpowiedziała głucho Greczynka.~I znów poczęła chodzić
2007 2 | które kazały mu przeciw greczyźnie i jej rozpowszechnieniu
2008 18 | gruzów. Wielu, nawet między Grekami, patrzy na to jak na gniew
|