1eniw-bozem | bozys-czerw | czesa-dwuna | dydym-greka | greko-klami | klamr-ledy | legio-mitry | mity-nasyc | naszy-obcin | obco-odyse | odzia-ozywi | pachn-podaw | podaz-poprz | popst-prawd | prawe-przes | przet-recze | regat-ruszy | rwaly-slupk | slusz-strud | strug-traci | track-umywa | unier-widyw | widza-wybie | wybit-wysmi | wysmu-zakat | zakaz-zatyk | zaufa-zlupi | zlymi-zzyma
bold = Main text
Rozdzial grey = Comment text
9559 60 | ze zsiniałymi ustami, ze strugami potu na czołach i pozlepianym
9560 66 | równie jak zbyt natężona struna musi pęknąć, tak i jego
9561 9 | trzymały nad jej głową pęki strusich piór, osadzone na złotych
9562 49 | Pawie, flamingi, łabędzie i strusie, gazele i antylopy z Afryki,
9563 6 | tylko nic ze skarbu nie strwonisz, ale postarasz się o jego
9564 40 | by z czasem nie pójść na strych. Prawda, że gdyby na przykład
9565 46 | odpędzać tłumów za pomocą strzał i pocisków.~Nigdy od czasu
9566 42 | wyciągnąwszy szyję, mknął jak strzała mijając nieruchome cyprysy
9567 28 | nosił i pierwszy uczył, jak strzałę na łuk nakładać. Nie wiem,
9568 74 | Strząsając wino mówił, że strząsa tylko na cześć Pani Cypryjskiej,
9569 74 | u Atraktusa i Sozjuszów. Strząsając wino mówił, że strząsa tylko
9570 19 | Chilo. - Tak!... Prócz tego strzaskaj mu szczękę! To dobra myśl
9571 10 | świecznik i jednym uderzeniem strzaskał czerep niewolnika, po czym,
9572 19 | ramionach, ale prócz tego strzaskam mu pięścią jego czarną szczękę.~-
9573 19 | jestem założyć się, że mu strzaskasz szczękę. Posmaruj jednak
9574 40 | nasi bogowie muszą się strzec nie żartem, by z czasem
9575 7 | uspokoiła jednak ilość legii strzegących rzymskiego pokoju: Nie,
9576 7 | jego duszą, więc będzie jej strzegł jak własnej duszy. Zbuduje
9577 50 | panie, żołnierzy, by mnie strzegli -rzekł Chilo.~- Tygellin
9578 62 | poczerniałe twarze i wreszcie strzelał jeszcze wyżej, jakby na
9579 25 | złotym deszczem i płomień strzelił żywiej, po czym siadł i
9580 62 | głowę. Tymczasem płomienie strzeliły w górę, objęły piersi i
9581 2 | Słońce zachodzi, więc strzeżcie się wieczornego chłodu i
9582 57 | dowód, że czuwano nad nią i strzeżono jej pilniej niż innych.
9583 56 | więzienia był jak najsurowiej strzeżony, ponieważ dawne straże zastąpiono
9584 14 | z powodu dobroci serca i strzykania w nogach, którego ze zbytniego
9585 1 | przyjemnością. W księgarni Awirunusa stu skrybów przepisuje książkę
9586 66 | szmaragd na Winicjusza, studiując z zadowoleniem jego boleść,
9587 14 | do zatruwaczy fontann i studzien, do czcicieli oślej głowy,
9588 8 | takie mocne! Jak godnie stuknąć w żelazo, to i głowa pod
9589 42 | widziadeł. Idumejski ogier, stuliwszy uszy i wyciągnąwszy szyję,
9590 39 | jednak wiarogodni ludzie stwierdzają. Ale mówił, że inną jest
9591 26 | mile to, że naoczny świadek stwierdzał królewskie pochodzenie Ligii.
9592 53 | wyzna swoją niemoc, jeśli stwierdzi, że cezar rzymski potężniejszy
9593 45 | Biada temu, kto umiłował stworzenie więcej niż Stworzyciela!
9594 45 | umiłował stworzenie więcej niż Stworzyciela! Biada możnym! Biada zbytkownikom!
9595 12 | ciała chyba i Skopas nie stworzył. Sam nie rozumiem, dlaczego
9596 32 | filozofowania. Na Herkulesa! Nie ja stworzyłem te czasy i nie ja za nie
9597 30 | stworzyła mądrość świata, my stworzyliśmy siłę, a co, jak myślisz,
9598 14 | wyrazów i złóż je tak, aby stworzyły jeden wyraz.~- Ryba! - rzekł
9599 52 | śmierci, straszniejsze; krew stygła mu w żyłach, dusza zmieniała
9600 73 | wasze orgie, podobne do styp pogrzebowych, z życiem chrześcijan,
9601 1 | a cicho jak w gajach w Subiacum. Przez kilkanaście dni nie
9602 66 | Spojrzał więc raz jeszcze na Subriusza Flawiusza, na centuriona
9603 31 | wyrafinowanego patrycjusza, zarazem subtelna i przepyszna. Petroniusz
9604 40 | dowcipny, wymowny, pełen subtelnych poczuć i smaku, musiał uzyskać
9605 22 | Śmierć jego nie ujdzie im na sucho... Gdybym też na przykład
9606 32 | Afrykanus, Akwilinus Regulus, Suiliusz Nerulinus, Epriusz Marcellus,
9607 57 | zwróciwszy się do Senecjona i do Suiliusza Nerulina, rzekł:~- Wyobraźcie
9608 1 | wiedz o tym, że jaskrawa suknia częstokroć głębokie rany
9609 56 | lektyk, białe i różnobarwne suknie, pióra, zausznice, klejnoty,
9610 2 | chwalić, jeśli nie z czystym sumieniem, to z czystym żołądkiem.~
9611 24 | drugi choremu i chyłkiem, sunąc przy samej ścianie, wypadł
9612 15 | wbrew zdaniu: ne sutor supra crepidam, dochodzą szewcy
9613 24 | Ligii, pytał dalej głosem surowego sędziego: - Jak postąpiliście
9614 58 | twarz jego straciła zwykłą surowość; kamienne rysy przybrały
9615 23 | jest! - odrzekł z pewną surowością Kryspus.~- Tedy zważ, że
9616 7 | zginęła wiara w bogów i surowy obyczaj! Rzym musi zginąć,
9617 7 | Zaniechano także dawnych surowych obyczajów i nikomu nie przychodzi
9618 14 | morę; byłem w pralniach, suszarniach i garkuchniach, widziałem
9619 14 | gadałem z przekupniami suszonych fig, byłem na cmentarzach,
9620 25 | i opatrzony przez tegoż suto, mieszkał swobodnie w mieście.
9621 15 | czego, wbrew zdaniu: ne sutor supra crepidam, dochodzą
9622 62 | uczyniło się widno jak w dzień. Swąd spalonych ciał napełnił
9623 2 | kątach jej ust począł drgać swawolny uśmiech, na twarzy znać
9624 26 | bursztynu. A co byśmy na Swebach albo Markomanach złupili,
9625 26 | Ligów przeciw Wanniuszowi i Swebom. Ursus rad opowiadał, lecz
9626 56 | liguryjski mule!~- Skóra cię swędzi widocznie, ale nie radzęć
9627 19 | oszukiwać, ani fałszywie świadczyć, a zatem nie powiem, żeby
9628 48 | cały, Jemu jednemu będę świadczył i Jego wyznawał!~- A On
9629 26 | rozpuście i szaleństwach, jak świadczyła o tym ta uczta, której Ligia
9630 26 | okazać groźnym, gdyż wedle świadectwa samego Ateliusza Histra
9631 54 | był dla niego jakby nowym świadectwem potęgi Chrystusa. Po chwili
9632 39 | dopiero zaprzeczy naszym świadectwom." Lecz Petroniusz odpowiedział,
9633 26 | łechtało mile to, że naoczny świadek stwierdzał królewskie pochodzenie
9634 34 | ręce, jakby niebo biorąc na świadka swej miłości, a Ligia podniósłszy
9635 28 | innego. A ja, bogowie mi świadkami! - nie mogę. Czy rozumiesz,
9636 20 | i niezmiernie czcigodnym świadkiem, który przychodzi z daleka,
9637 27 | o innych cudach. Naoczni świadkowie, którzy o tym mówili, zbyt
9638 36 | ciężkim krokiem, oni zaś jakby świadomi swej siły, której mogli
9639 53 | pozostało mu jeszcze tyle świadomości, że rozumiał, iż modlitwa
9640 67 | korzystając z cudnej nocy i świątecznej pory, która trwała od początku
9641 62 | cezara. Tłumy, przybrane świątecznie, uwieńczone, ochocze i śpiewające,
9642 9 | cieniu dębów, w drgających światełkach utworzonych od promieni
9643 2 | Pod firanką bluszczów, ze światełkami drgającymi na twarzy, wydała
9644 53 | między nami, póki w wielkiej światłości nie wstąpił do królestwa
9645 41 | dostać do tych olimpijskich światów, trzeba zrobić coś takiego,
9646 2 | wykwintna grzeczność tego światowca. Co do Ligii, słuchała zmieszana
9647 2 | Lecz Petroniusz był nadto światowcem i nadto bystrym człowiekiem,
9648 51 | idzie do przepaści. Życie światowładnego grodu wydało mu się jakimś
9649 45 | bogowie! Świstać nad takim światowładnym miastem! Kto by z Greków
9650 18 | gołębi w tutejszej okrągłej świątyńce Wenery. Widziałem kiedyś
9651 41 | gwiazdy, które nad nami świecą, że mówię szczerą prawdę:
9652 43 | jedno odsunął zasłonę i świecąc kagankiem, począł patrzeć.~
9653 42 | między kolumnami roje ludzi świecących sobie pochodniami, którzy
9654 7 | w pół śmiechu i cmokając świecącymi od sosów i tłuszczów wargami,
9655 7 | powietrze, tworząc chmurę świetlistą, żywą, pełną drgań, lubieżną,
9656 34 | Ligia podniósłszy na niego świetliste oczy rzekła:~- I wówczas
9657 56 | co w Rzymie było potężne, świetne i bogate. W dalszych rzędach
9658 36 | słoneczne rozpraszają się w tej świetnej topieli. A choć wśród tłuszczy
9659 56 | podium dumni, spokojni i świetni. Przeraźliwy głos rogu uciszył
9660 36 | wszystko, co jest bogatsze i świetniejsze lub znakomite w Rzymie,
9661 62 | inne wozy, pełne dworzan w świetnych strojach, senatorów, kapłanów
9662 56 | który poprzednio już był ze świetnym orszakiem objechał arenę,
9663 57 | powierzają mu czynność łupieżcy, świętokradcy i rozbójnika, odmówił wręcz.~-
9664 29 | ramionach Ligii, to byłaby jakaś świętokradzka rozkosz, tak wielka, że
9665 25 | jednakże, że idzie spełnić świętokradztwo, i czuł także przestrach
9666 53 | siła, szedł majestat, szła świętość. Głowy chyliły się przed
9667 4 | żyją, jest inne, większe, świętsze, pozwala jednak bronić się
9668 3 | widziałem w Helwecji, młodą, świeżą, jasnozieloną... Na tę bladą
9669 56 | potrząśnięto grubą warstwą świeżego piasku. Za czym wbiegły
9670 2 | życia, zachowała niezwykłą świeżość cery, a że głowę miała małą
9671 45 | ściany utworzone były z świeżych jego odłamów.~Było tam widniej
9672 57 | który, otrzeźwiawszy na świeżym powietrzu, wrócił do amfiteatru
9673 60 | kilkanaście, połączonych ze sobą świeżymi przekopami, czeladź zaś
9674 36 | stada i z radością słuchała świstu biczów oraz dzikich okrzyków
9675 51 | więzienie poczęło w ciszy świtania śpiewać jak harfa. Lecz
9676 69 | Winicjusz - niech jutro świtaniem Nazariusz wyprowadzi cię
9677 11 | wrócił do domu dopiero o świtaniu, gdy już w mieście poczęły
9678 41 | pałacowy.~- Tu się oddycha swobodniej - rzekł Nero. - Duszę mam
9679 51 | się wśród nich, piękny, swobodny, niedbały i tak pewny siebie,
9680 9 | jakkolwiek Ligii brakło swobody myśli, była jednak jeszcze
9681 52 | oczyszczalne. Z porady Ksiąg Sybilijskich senat urządził uroczystości
9682 23 | między chrześcijanami jakąś Sybillą czy kapłanką, którą otacza
9683 73 | mogę.~A tymczasem niech wam Sycylia zmieni się w ogród Hesperyd,
9684 27 | compeditus kopał ziemię w jego sycylijskich winnicach... Pohamował się
9685 7 | jeszcze, bywała w wiejskiej sycylijskiej posiadłości Aulusów, stara
9686 47 | krwawym blaskiem. W oddali syczały węże płomieni i płonęły
9687 26 | dopiero gdy płyn począł syczeć, wylał go w płaską misę
9688 42 | ludzkie nie mogły stłumić syczenia i huku płomieni.~
9689 66 | cyrku słychać było tylko syczenie płomieni w lampach i szelest
9690 36 | o stężałych morzach, o syczeniu i ryku, jaki wydawały wody
9691 30 | najsilniejszy z ludzi, a teraz jest Syfaks z Etiopii. - Mówię ci, cezarze,
9692 19 | cezara próbował z niejakim Syfaksem, najsilniejszym Negrem,
9693 53 | zbudowali fundament pod Syjon świata, a duchowi memu każesz
9694 63 | krwi, nudził się także, sykał, wydawał niepochlebne dla
9695 36 | pretoriański oddział olbrzymich Sykambrów, brodatych, jasno- i rudowłosych,
9696 66 | Tu i owdzie ozwały się sykania. Niektórzy poczęli wołać
9697 56 | zaludniła się gromadami jakby sylwanów, pookrywanych skórami. Wszyscy
9698 2 | stał się liliowy. Czarne sylwetki cyprysów uczyniły się jeszcze
9699 55 | jeden rzucił się na starą Sylwię i zatkał jej usta, drugi
9700 13 | znaleźć i ryba. To jest symbol, który w języku filozofów
9701 69 | wypytując ich o Piotra Symeona i o Pawła z Tarsu.~Ursus
9702 74 | przeszło, by to miał być "symposion" ostatni. Wielu wiedziało
9703 53 | teraz podniósł Winicjusza.~- Synaczku - rzekł - będę się modlił
9704 45 | Winicjusz. - To, panie, że synagogi istnieją otwarcie na Zatybrzu,
9705 53 | podarował willę w Ancjum synowi jej z pierwszego małżeństwa,
9706 7 | obszernej szaty, zwanej synthesis, i usadziwszy na krześle,
9707 62 | inni bili w bębenki, inni sypali kwiaty. Cały ów świetny
9708 40 | Ale ty się lenisz. Wolisz sypiać po prandium niż przysiedzieć
9709 59 | co nie śni?~- Nie, bo nie sypiam. Ja nie myślałem, że ich
9710 35 | człowiek widzi. Niech Flora sypie wam kwiaty pod nogi przez
9711 25 | ogień na trzonie, aż iskry sypnęły się złotym deszczem i płomień
9712 47 | ruchem z ramienia tragiczną "syrenę", uderzał w struny i śpiewał
9713 47 | stopy i owinąwszy się w syrmę pozostał jak skamieniały,
9714 22 | rzekł, a raczej wyjęczał:~- Syro! Nie ma mnie... nie znam...
9715 56 | Winicjusz, idąc obok stróża Syrusa, patrzył w twarze, szukał,
9716 7 | rzekłszy przygarnął ku sobie syryjską tancerkę i bezzębnymi ustami
9717 29 | z powodu dwóch dziewcząt syryjskich, które nabył, przepędził
9718 10 | niespokojnie pod wzorzystą szatą syryjskiego kapłana, w którą się przybrał
9719 74 | uniósł się nieco na swym syryjskim wezgłowiu i rzekł z niechcenia:~-
9720 7 | korybanci i rozpoczęli z syryjskimi dziewczętami, przy odgłosie
9721 58 | złowrogiego. Lud, który po uczcie syt i rozweselony wchodził z
9722 74 | już tych zabaw mieli do syta, Petroniusz uniósł się nieco
9723 2 | odczuwał dla niej pewien rodzaj szacunku, ale nawet tracił poniekąd
9724 5 | woskowym maskom stojącym w szafach w atrium i wybuchnął: -
9725 2 | i czerwonych, i wreszcie szafirowych irysów, których delikatne
9726 41 | chodzili w milczeniu, tylko szafran szeleścił cicho pod ich
9727 70 | bramował się u dołu barwą szafranną. Drzewa o srebrnych liściach,
9728 56 | do skrapiania widzów rosą szafranową i werweną. Słynni budowniczowie,
9729 56 | niedźwiedzie, wilki, hieny i szakale. Cała arena pokryła się
9730 30 | pustynię, będzie wówczas królem szakalów...~- A mnie co przeznaczasz? -
9731 46 | złożone z bud, namiotów, szałasów, wozów, taczek, noszy, kramów,
9732 2 | wiedzą, sztuką, rozumem i szalbierstwem, Greków z wysp i z Azji
9733 Epi| się jednak znów przechylać szalę na jego stronę. Już nowe
9734 40 | im słuszność, ziewając. Szalejem, dążym do przepaści, coś
9735 52 | powietrze było jakby nasiąknięte szałem, krwią, zbrodnią.~A owej
9736 Epi| poczęli nań patrzeć jak na szaleńca.~Śmierć Windeksa i niezgoda
9737 65 | ramieniu:~- Nazwałeś cezara szaleńcem, przewidywałeś następstwo
9738 20 | nim wrażenie zbiorowiska szaleńców, lecz także i miejsca tajemniczego
9739 65 | iż świat idzie krzywo i szalenie i że wszystko razem wzięte
9740 26 | którego należał, stał przecie szaleniec, którego ni woli, ni złośliwości
9741 20 | poczucie, że jednak w samym jej szaleństwie jest coś potężniejszego
9742 11 | sposoby, ale jedne od drugich szaleńsze. Wreszcie błysnęła mu myśl,
9743 20 | tej chwili Rzymu, nie było szalonego cezara, nie było świątyń,
9744 18 | że gdy się jest między szalonymi, staje się także szalonym,
9745 36 | których istotnie kochał i szanował. Wszakże wiadomo było, że
9746 13 | ty może zrobił fortunę. Szanuj filozofię, mówię ci, bo
9747 1 | pewną słabość, a może nawet szanuje mnie więcej od innych, wie
9748 7 | pieczone rydze, mrożone grzyby, szarańcze na miodzie, ryby, mięsiwa
9749 42 | drzewa; na końcu zaś tej szarej, okropnej płaszczyzny gorzało
9750 56 | zmordowane psy nie chciały ich szarpać. Ledwie kilka ich rzuciło
9751 21 | długich dniach niepokoju, szarpania się, zmartwień odnalazł
9752 21 | odparł Chilo.~Na świecie szarzało. Brzask powłóczył bladą
9753 3 | a oliwki szarzeją, jak szarzały, ale tę wiosnę, którą niegdyś
9754 3 | pokryje się kwiatem, a oliwki szarzeją, jak szarzały, ale tę wiosnę,
9755 69 | wydała plon obfity, ale szatan wdeptał go w ziemię. Zastępy
9756 53 | Jeruzalem, ale w tym grodzie szatana chcesz założyć stolicę Twoją?
9757 36 | tak niepojętą wszechmoc szatanowi i jak może oddawać mu ziemię,
9758 25 | różowym popiołem, lecz za to szczapy pinii, których widocznie
9759 63 | ozwała się litość nad tym szczątkiem człowieka.~Z ust służby
9760 37 | miłuje, wszelako już jej nie szczędzi i nie ukrywa przed nią swego
9761 57 | Jakkolwiek widzowie nie szczędzili mu oklasków zaraz po ukończeniu
9762 20 | w jego całej postaci i w szczegółach zdarzeń, które opowiadał,
9763 2 | była anemonami i liliami. Szczególnie w liliach widocznie kochano
9764 26 | dowiedzenia się jakichś szczegółów z życia Ligii przemogła.~
9765 36 | mu się rozlała; pod dolną szczęką zwieszał się podwójny podbródek,
9766 56 | oczy wpadły, zęby poczęły szczękać, a ciało chwyciła drżączka.
9767 56 | udawali ryk zwierząt, inni szczekali jak psy, inni szczuli we
9768 9 | daleki płacz dziecka, to szczekanie psów.~Nagle zasłona od przedsionka
9769 12 | pasem jego silnie zarysowane szczęki, włosy miał w nieładzie
9770 35 | atrium napełniało się co raz szczelniej: na korytarzach, zwanych
9771 13 | zapowiada nic dobrego. Ach! Szczenięta wilcze panują dziś nad światem!...
9772 66 | gorączkowe pytania, gdzie mieszka szczep, który wydaje podobnych
9773 27 | Jam podczas kamienowania Szczepana pilnował szat tych, którzy
9774 33 | z Tarsu, abyście poznali szczerość moją. Wiem, gdzie jest Ligia;
9775 2 | Petroniusz mówił to z pewną nawet szczerością, albowiem Pomponia Grecyna,
9776 49 | macie siłę, bądźcie zatem szczerzy przynajmniej wówczas, gdy
9777 6 | odeśle do twojej insuli, szczęśliwcze!~- Prawdąż to jest? Nicże
9778 58 | miłosierdzia, dzień zbawienia i szczęśliwości, albowiem powiadam wam,
9779 26 | Czy ty wiesz, żeś ty szczęśliwsza ode mnie? Ty w ubóstwie
9780 4 | naszego dziecka, które może szczęśliwszych dożyć czasów... Udam się
9781 40 | doskonałością, zachwycano się szczęśliwymi zwrotami, zajmowano się
9782 27 | drogo przyjdzie mu opłacić szczęsną chwilę, lecz Ligia zrozumiała,
9783 53 | zbudzicie się jako ze snu na szczęsne czuwanie i jako z nocy na
9784 3 | Dziękuję ci i niech Fortuna szczodrą ci będzie. - Bądź cierpliwy.~-
9785 19 | mi zaś tylko cząstkę twej szczodrobliwości, abym gdybyś, i ty, o panie (
9786 56 | szczekali jak psy, inni szczuli we wszystkich językach.
9787 2 | wrażenia. Wydała mu się zbyt szczupła. Lecz od chwili gdy w triclinium
9788 23 | na jej twarz, bledszą i szczuplejszą niż dawniej, na skręty ciemnych
9789 25 | oczu, ale widział ją na szczycie wieży, z lutnią w ręku,
9790 7 | Dowodziłem właśnie, że masz szczyptę rozumu, cezar zaś twierdzi,
9791 Epi| wszystko wydawało mu się szczytem tragedii. I wierny sobie
9792 45 | gdy pożar wybuchnął?~- Szedłem do mego przyjaciela Eurycjusza,
9793 41 | milczeniu, tylko szafran szeleścił cicho pod ich stopami.~-
9794 9 | przedsionka poruszyła się bez szelestu i wysoki, czarniawy człowiek
9795 36 | Ciżba poczęła z początku szemrać, gdyż Ursus rozsuwał ją
9796 36 | nie zdołałoby poruszyć, szemranie zmieniło się w podziw i
9797 39 | usta, lecz on począł mówić szepcąc, jakby się bał spłoszyć
9798 26 | kwadrygę i cisnąc ją do piersi, szepce: "Pójdź z nami!"~
9799 41 | wykładanym szylkretem krześle i szepnąwszy coś do ucha przybocznemu
9800 2 | mógłbyś poznać, że satyry szeptały już tej nimfie do ucha różne
9801 7 | zorzach na niebie, w tych szeregach nieruchomych kolumn, ginących
9802 47 | wolna do pretoriańskich szeregów.~Po chwili był pod wodociągiem.
9803 7 | rzucała sinawy odblask na jego szeroką krótką twarz, Włosy miał
9804 64 | właścicieli, oraz inne dotyczące szerokości ulic i materiałów, z jakich
9805 70 | rzedła odkrywając coraz szerszy widok na równinę, na leżące
9806 48 | mógł strawić, przestał się szerzyć.~Apostoł w towarzystwie
9807 14 | Demas, szukają jej na czele sześćdziesięciu ludzi. Ten z niewolników,
9808 15 | czasach! Witeliusz - potomek szewca, a Watyniusz - syn rodzony!
9809 18 | mamy przed sobą jeszcze szewcki Benewent, olimpijską Grecję
9810 18 | jednak do Benewentu oglądać szewckie przepychy, z którymi się
9811 36 | dworzanie, pokryci złotem i szkarłatem, niepewni jutra, a zarazem
9812 58 | wzniesionego umyślnie, olbrzymiego szkarłatnego namiotu, w którym przygotowano
9813 47 | siebie swą białą, obramowaną szkarłatnym szlakiem togę, podniósł
9814 36 | srebrnych lub wyrobionych ze szkła aleksandryjskiego. Przegradzały
9815 74 | płonęły w różnokolorowych szkłach aleksandryjskich. Przy ławach
9816 56 | człowieka umarłego, spoglądając szklanymi oczyma na okropne widowisko.
9817 66 | począł patrzeć na arenę szklistym, nieprzytomnym wzrokiem.~
9818 51 | moje naczynia etruskie i szkło aleksandryjskie, i miedź
9819 13 | w cyrku, na targach, w szkołach lanistów, w szopach u handlarzy
9820 72 | wielu przypłaciło życiem szlachetne pochodzenie, nawet i Poppea
9821 14 | Pozdrowienie i cześć szlachetnemu wojskowemu trybunowi i tobie,
9822 13 | mnie długo o różne rzeczy, szlachetni panowie, i ja odpowiadałem
9823 41 | może wydobywać na jaw różne szlachetniejsze skłonności jego duszy, zawalone
9824 13 | wyszedł.~- Cóż powiesz o tym szlachetnym mędrcu? - spytał Winicjusza
9825 65 | Pizona. Sławił jego ród, jego szlachetpość, jego przywiązanie do żony,
9826 58 | odejmował teraz ani na chwilę szmaragdu od oka, przypatrując się
9827 23 | barbarzyńcy, trzymał pęki białych szmat podartych na długie pasy,
9828 57 | poobwiązywać sobie twarze i usta szmatami dla ochrony od duszącego
9829 7 | zapanowała cisza przerywana tylko szmerem, jaki wydawały spadające
9830 3 | sprowadzamy barbarzyńców na sznurach za naszymi wazami, byśmy
9831 31 | i ogrodu, połączona była sznurami ze złota i purpury z łodziami
9832 48 | małych ryb, nanizanych na sznurek i przeznaczonych widocznie
9833 39 | wodę w cysternie i ciągnąc sznurem podwójne amfory śpiewał
9834 48 | Zajęta zdejmowaniem ryb ze sznurka i w przekonaniu, że to wchodzi
9835 31 | niebieskich niciach lub sznurkach gołębie i inne ptaki z Indyj
9836 62 | przytwierdziwszy go do niej za pomocą sznurów, poczęli cęgami ściskać
9837 53 | poświstywali z cicha za szopą.~Winicjusz zerwał się znowu,
9838 Epi| wrzucą w Tyber! - odrzekł szorstko Epafrodyt.~On zaś roztworzył
9839 49 | A miasto płonęło ciągle. Szóstego dopiero dnia pożar trafiwszy
9840 1 | wyższość, że wiem, co jest szpetne, a co piękne, a tego na
9841 51 | dodatku coraz plugawsza i szpetniejsza.~Orgia zaś nie może trwać
9842 40 | Być mole, że kazała cię szpiegować. Teraz jednak i ona musi
9843 32 | złota. Lecz gdybyś dalej szpiegował chrześcijan, każę cię zaćwiczyć
9844 51 | Linusa? A ja ci mówię, że szpiegowano ją od dawna! Wiem, że ci
9845 43 | ucieczką: łatwiej było odnaleźć szpilkę nad brzegiem morza niż ją
9846 7 | nagłym ruchem ramiona, wyjęła szpilki podtrzymujące włosy i w
9847 2 | życia, z głową pobieloną szronem, ale czerstwy, o twarzy
9848 2 | życia. Dość ma zimowych szronów ten, komu zimy ubieliły
9849 42 | się podpalić Ancjum lub sztuczne drewniane miasto, wreszcie
9850 35 | ja kazałbym mu dać pięć sztuk złota, ale skoro kazałeś
9851 7 | wreszcie ze słynnych woźniców, sztukmistrzów, cudotwórców, bajarzy, trefnisiów,
9852 44 | większe przestrzenie, brał szturmem wzgórza, rozlewał się po
9853 22 | zawrócił ku nim.~- A czego tu szukacie? - spytał. - Ciebie! - odparł
9854 18 | Ligię na twoich kolanach, szukającą twych pocałunków. Postaraj
9855 16 | powiedziałem, że wyrzekam się szukania dziewicy, i chciałem ci
9856 16 | ci tylko powiedzieć, że szukanie jej połączone jest teraz
9857 52 | przebiegało z wyciem ulice. Szukano ofiar wśród zgliszcz, w
9858 2 | się chwilowo z rozgłośnym szumem skrzydeł w górę, to znów
9859 20 | przed wejściem do krypty szumiała fontanna. Widocznym jednak
9860 7 | jej ćmiło się w oczach, szumiało od wewnętrznych wzruszeń
9861 2 | Tymczasem miło jest posłuchać szumu fontanny w atrium i po obowiązkowym
9862 43 | czy nie poniósł zbytniego szwanku. Troskliwość ta zdziwiła
9863 31 | polnych i łątek. Błękitna szyba stawu wyglądała, jakby ją
9864 56 | przebiegła mu wprawdzie jasna i szybka jak błyskawica myśl, że
9865 16 | którego słychać było tylko szybki oddech Winicjusza i odległy
9866 42 | stały się teraz jeszcze szybsze niż pęd konia i gnały przed
9867 9 | uczynił się ze wzruszenia szybszy i głośniejszy. Akte gorączkowo
9868 56 | strzały do cięciw, poczęli szyć z łuków w gromady zwierząt.
9869 47 | orszaku z twarzą niedbałą i szyderczą.~- Senatorowie tu obecni -
9870 36 | tłum bowiem rzymski był szyderczy i zaufany w liczbę pozwalał
9871 65 | ale zarazem drży na myśl o szyderczym usposobieniu Greków. Wyobraża
9872 37 | usłyszał o tobie niechętne lub szyderskie słowa, byłbym nie umiał
9873 63 | Tygellin spojrzał na niego szydersko i rzekł: - Ej! jeszcze trochę!~-
9874 2 | imiona z dodatkiem przezwisk, szyderstw lub pochwał. Między bezładnymi
9875 73 | nawet gdy pochwalał, widział szyderstwo. Świetny patrycjusz drażnił
9876 17 | na myśl o tej tłuszczy, szydzącej z przybitego na krzyżu Baranka,
9877 43 | go coraz bardziej. Głowa, szyja i plecy oblewały mu się
9878 51 | Owszem, myśl pomieszania szyków Neronowi i Tygellinowi rozweseliła
9879 47 | pretorianów, ustawionych w szyku bojowym po drodze, czuwało
9880 41 | wszedłszy siadł na wykładanym szylkretem krześle i szepnąwszy coś
9881 21 | chwilę ręce na ich żelaznych szyszakach, a potem uczynił nad nimi
9882 44 | oliwy, zboża, orzechów, szyszek pinij, których ziarnem żywiła
9883 2 | było wszelkiego rodzaju tabern.~Olbrzymi Murzyni podnieśli
9884 Epi| tryumfował, i wypisane na tablicach imiona mistrzów, których
9885 36 | imaginarii, nieśli orły rzymskie, tablice z napisami, posążki bogów
9886 20 | palmy w ręku, ani złotej tablicy na piersiach, ani szat usianych
9887 36 | nawet ludzie, jak Pliniusz i Tacyt. Mówiono również o owym
9888 43 | Biegł już jednak jak pijany, taczając się od jednej strony ulicy
9889 10 | z naprzeciwka, Niektórzy taczali się jak pijani. Chwilami
9890 56 | w rydle, łopaty, miotły, taczki, kosze do wynoszenia wnętrzności
9891 40 | Rzymie, choć wyjazd mój był tajemnicą.~- Być mole, że kazała cię
9892 9 | być nawet jakieś ogromne, tajemnicze szczęście, ale jasno nie
9893 7 | szyję, jak żuraw, szeptał tajemniczo:~- Nie wierzę w bogów, ale
9894 20 | zdziwiła także ta ostrożność i tajemniczość, z jaką jej współwyznawcy
9895 12 | zniknęła w sposób istotnie tajemniczy. Lig sam jeden nie byłby
9896 24 | myśl, że stanie wśród tych tajemniczych ludzi, których widział w
9897 7 | obraz jasny, odsłaniający tajnie miłości, czarowny i bezwstydny,
9898 49 | nikomu bowiem nie było tajnym, że gdyby jaki wybuch zmiótł
9899 32 | nędzny... Służyłem ci. Tak-że się odwdzięczasz?...~- Jak
9900 13 | utkanej z koziej wełny i takiegoż dziurawego płaszcza, dowodził
9901 18 | i Ligia, nie są zapewne takimi łotrami, za jakich mają
9902 19 | domach modlitwy tak bywa i że takową tesserę dostałem od Eurycjusza;
9903 47 | bluźnierstw przeciw bogom i czyby takowe, biorąc ze stanowiska sztuki,
9904 31 | wioseł, które biły toń w takt muzyki, lecz w powietrzu
9905 21 | odpowiedział Grek. - Takżeś to skorzystał z nauk tego
9906 31 | wyróżniało czy to urodzenie, czy talenta, czy nauka - postanowił
9907 7 | artyści i liche wyskrobki talentów cisnęli się do pałacu, by
9908 62 | piersi wściekłość zerwała tamę. Skoczywszy do Chilona chwycił
9909 7 | wzruszeń w uszach i bicie serca tamowało jej oddech. Jak przez sen
9910 21 | Czuł, że oddałby za nią tamte wszystkie, a z nimi Rzym
9911 18 | odmiennym, to i w niej pamięć tamtego dziecka rozwieje się bez
9912 33 | na Wschód, aby odwiedzić tamtejsze kościoły i ożywić je nowym
9913 22 | do muru, począł patrzeć tamując dech w piersiach.~I nie
9914 15 | domach, a nawet w arenariach. Tamże czczą Chrystusa, śpiewają
9915 2 | maską. W tej dziewczynie o tanagryjskich kształtach była nie tylko
9916 Epi| poważnym, że nadszedł czas tańca, muzyki, rozpusty, krwi
9917 52 | winem, bachiczne uczty i tańce. Wieczorami słuchano z upojeniem
9918 74 | domicjuszowskie cienkie nogi, miotane tańcem pirrejskim, słuchać twej
9919 7 | przygarnął ku sobie syryjską tancerkę i bezzębnymi ustami począł
9920 74 | wierszy, truj, lecz nie tańcz, podpalaj, lecz nie graj
9921 51 | lecz nie rozśpiewany i nie tańczący, ale jakby wzburzony. Z
9922 51 | i miłość, gdzieniegdzie tańczono przy świetle księżyca; kilkakrotnie
9923 35 | tańcu naszemu Parysowi i tańczył nam przygodę Ledy, przy
9924 2 | kapłanów wędrownych bóstw, i tanecznic wschodnich z jaskrawymi
9925 41 | alabastrem i posypany szafranem taras pałacowy.~- Tu się oddycha
9926 31 | popłynęły roje światła: na tarasach ukazały się nowe grupy,
9927 66 | podobne do dwóch połączonych tarcz i na herkulesowe ramiona.
9928 13 | mówią w termach, w cyrku, na targach, w szkołach lanistów, w
9929 66 | jego rozpętały się jak fale targane wichrem. Budziła się w nim
9930 52 | brał go strach, czy on nie targnie się na własne życie. "Teraz -
9931 27 | przepiórki, które zakupił na targu za własne zarobione pieniądze,
9932 43 | Chwilami zatrzymywał się i tarł oczy. Urwawszy brzeg tuniki
9933 49 | natchną i z pomocą potęg Tartaru dam biednemu ludowi memu
9934 42 | iż czyniła się wąską jak taśma, lecz chwilami ona rozświecała
9935 7 | przypasując je na krzyż złotymi taśmami do alabastrowych kostek.
9936 55 | szczęśliwa. Cały jej list tchnął szczęściem i ogromną nadzieją.
9937 51 | którego z tych kształtów tchnie miłość. Ona, przybrana w
9938 23 | przywykły szukać we wszystkim tchnień Bożych, widząc jej egzaltację
9939 31 | powietrzu nie było najmniejszego tchnienia wiatru i gaje stały nieruchome,
9940 69 | dzieło Mistrza, jedno ogniste tchnienie Złości zżegło je, i widział,
9941 17 | niż wielkich, i jakkolwiek tchórzliwa jego natura wzdragała się
9942 21 | się, sądząc, że obecnie tchórzliwy a niedołężny Grek nie będzie
9943 6 | koniec. Miedzianobrody jest tchórzliwym psem. Wie, że władza jego
9944 56 | litość, i rozwścieczony takim tchórzostwem począł tupać, gwizdać, rzucać
9945 63 | chrześcijan. Nie brakło jednak i tchórzów, którzy przewidywali, że
9946 49 | wszystko przypomina mi budy teatralne koło Porta Asinaria, w których
9947 14 | dotąd wystąpić publicznie w teatrze, wiem zaś, że od dawna ma
9948 62 | rozlegały się na Via Tecta, na moście Emiliusza i z
9949 22 | Chilonidesie! - rzekł.~- Pax tecum! Pax, pax! - odpowiedział
9950 25 | zapachem nardu; woda grała tęczą, jakby z dna przeglądały
9951 49 | wszyscy obecni patrzyli jak w tęczę w oczy Nerona, ów zaś począł
9952 1 | z tamtejszych górali. To tędzy żołnierze ci Iberowie.~-
9953 2 | mieszkaniem Aulusa. Młody i tęgi ianitor otworzył im drzwi
9954 1 | który był w istocie rzeczy tęgim człowiekiem, rządził z początku
9955 29 | mu się, że ludzie mający tęgość i hart nie umieliby tak
9956 12 | nad atrium Kreteńczykiem Tejrezjaszem.~- Weźmiesz Eunice - rzekł
9957 4 | upokorzony. Zaciężyła nad nim teka, którą pogardzał, a jednocześnie
9958 13 | cienkusza spod Kapui lub Telezji, nie roznosił ciepła po
9959 66 | Minucjusz Termus, i Poncjusz Telezynus, i najpoważniejszy, czczony
9960 18 | matki jest dla niego tylko tematem do wierszy i powodem do
9961 68 | nie zechce sobie popsuć tematu, a tym samym zwiąże ręce
9962 56 | promienisty Lety synu,~Władco Tenedu, Killi, Chryzy, ~Tyżeś to,
9963 3 | własnym wyzwoleńcem, lutnistą Teoklesem, i myśli, że tego nie widzę.
9964 57 | przez ten czas sielanki Teokryta. Na dworze wiatr napędził
9965 25 | uważał to jednak za jakąś teorię nie mającą w życiu znaczenia.
9966 41 | że z miłości dla muzyki tępisz w państwie muzykę. Nie zabijaj
9967 71 | względy. Za bramą, zwaną Tergemina, spotkał Plautyllę, córkę
9968 25 | Słyszał, że bywają takie terminy, w których różnym narodom
9969 1 | koło żadnej bazyliki, koło termów, koło biblioteki lub księgarni,
9970 66 | i Kryspinus, i Minucjusz Termus, i Poncjusz Telezynus, i
9971 71 | Augusta, niżej olbrzymie termy, które Nero właśnie był
9972 60 | okręcił głowę szmatą napojoną terpentyną, i z bijącym sercem udał
9973 13 | przyszedł na myśl Homerowy Tersytes, więc też odpowiedziawszy
9974 13 | Ulisses składa ci dzięki za Tersytesa - odpowiedział Grek.~I skłoniwszy
9975 13 | ukłon rzekł:~- Witaj, boski Tersytesie! Jak się miewają twoje guzy,
9976 19 | czarach i cudach niż nawet Tesalczycy, chociaż Tesalia słynie
9977 19 | nawet Tesalczycy, chociaż Tesalia słynie ze swoich czarownic.
9978 55 | Pisała, że i ona, i inni tęsknią już do areny, na której
9979 64 | niemal bezcielesną, która, tęskniąc za zupełnym wyzwoleniem
9980 29 | wielką w sercach tłuszczy, tęskniącej do igrzysk i rozdawnictwa
9981 40 | nieźle i wojując w Armenii, tęskniłeś za Rzymem.~- I teraz tęsknię
9982 Epi| czasu jak wyjechał do Achai, tęsknili po nim, albowiem Helius
9983 33 | tego, choć żyję w męce i tęsknocie. Przedtem, nim byłem z wami,
9984 17 | Ostiensis, aż do wzgórka Testacius i Forum Pistorium. Tam zatrzymali
9985 7 | piersiach i zmruż oczy.~A jej tętna biły ciężko w skroniach
9986 37 | widząc w nim nie tylko teumaturga, ale nadprzyrodzoną niemal
9987 14 | Pomyśl, Chilonie, czy ta teza, którą nam głosisz, nie
9988 21 | rzekł - że Herkules lub Tezeusz trudniejszych jeszcze dokonywali
9989 66 | przedstawiający czyny Herkulesa lub Tezeusza lub grupę wykutą z kamienia.
9990 43 | nie miał tego uczynić? Był tęższym, dzielniejszym i młodszym
9991 64 | ile spełniła ich słynna Thabita, o której opowiadał jej
9992 Epi| go nazajutrz w kosztowne tka-niny i spaliła na przepełnionym
9993 31 | nie pomijając naczyń i tkanin, które miały ucztę uświetnić.
9994 10 | szkłem lub przezroczymi tkaninami znad Indu, barwy czerwonej,
9995 7 | Tak.~Akte uśmiechnęła się tkliwie i rzekła:~- To go pewnie
9996 28 | mogłaby mnie pielęgnować tkliwiej. Nieraz radość zalewała
9997 28 | tylko miłość może podobną tkliwością natchnąć. Nieraz czytałem
9998 27 | go żal, a tym samym tym tkliwsze rodzą się w niej dla niego
9999 11 | którego nikt nie śmiał tknąć dotąd, następnie tych niewolników,
10000 24 | nigdy w życiu nikogo nie tkniesz palcem.~- Ja i tak nie zabijałem
10001 43 | Linusowa stała jeszcze nie tknięta. Winicjusz spojrzał z wdzięcznością
10002 14 | powstrzymać." Wówczas, jakby tknięty przeczuciem, umoczywszy
10003 64 | są równi, na dnie duszy tkwiło mu jednak przekonanie, że
10004 43 | Tunika poczęła się na nim tlić w kilku miejscach, lecz
10005 43 | dotychczas jeszcze się tylko tliło, wybuchnęło widocznie jednym
10006 61 | jego okutej w żelazo piersi tliły się jakieś iskry litości
10007 66 | poczęli zstępować na dół, tłocząc się w przejściach między
10008 56 | niżej, by widzieć lepiej, i tłoczyli się w nich na śmierć. Zdawało
10009 15 | wprawdzie często sobie tak to tłumaczę, a jednak czasem wydaje
10010 2 | odgadywaczy ukrytych skarbów, tłumaczów snów. Gdzieniegdzie z gwarem
10011 66 | dał Petroniuszowi u Nerwy, tłumaczyło ją sobie podwójnie. Niektórzy
10012 14 | jakkolwiek pałac roił się tłumami senatorów i augustianów,
10013 7 | oprzytomniawszy i czując, że w tym tłumi i w tym domu jest on jedyną
10014 54 | rozpacz i przerażenie, lecz on tłumił w sobie te głosy. Wydało
10015 29 | niechętnie, lecz wreszcie długo tłumione uczucia i myśli wybuchły
10016 17 | poczęły zaciskać się z żalu i tłumionej wściekłości. Śmierć wzruszała
10017 64 | niebieskich rozkoszy niż całemu tłumowi prostaków, do których i
10018 49 | począł się śmiać.~- Mój tłuszcz - odrzekł - mógłby chyba
10019 7 | cmokając świecącymi od sosów i tłuszczów wargami, począł spoglądać
10020 62 | drzewa i swędem ludzkiego tłuszczu. Gasły światła dalsze i
10021 24 | Winicjusza - ratuj mnie! Tobiem zaufał, wstaw się za mną...
10022 73 | źródło szczęścia i spokoju. Toć nie ja mówię, jeno oczywistość
10023 43 | posiadanie większe grobowce i toczono o nie walki, które dochodziły
10024 70 | zsunął się ze wzgórz i toczy się po drodze.~Wówczas Piotr
10025 7 | olbrzymie ramiona na piersiach i toczył oczyma tryumfatora po sali.~
10026 43 | czarnych i tak ciężkich, iż toczyły się tuż przy ziemi, zakrywając
10027 56 | Niższe siedzenia, nabite togami, bielały jak śnieg. W wyzłoconym
10028 20 | nieprzeminie."~ ~"A po ośmiu dniach Tomasz Dydymus wkładał palce w
10029 25 | rzucać fale w oczy i począł tonąć wołając błagalnym głosem
10030 25 | Piotr raz po raz ratował tonących i zabierał ich do łodzi,
10031 7 | siebie w bluszcz, powtarzając tonem głębokiego przekonania:~-
10032 44 | wynosił chwilami z ognistej toni tysiące i miliony rozżarzonych
10033 73 | zapuszczającego sieć w jasne tonie. Żona moja przędzie czerwoną
10034 41 | w oczekiwaniu pierwszych tonów pieśni.~Wtem w przedsionku
10035 44 | krzykach ich brzmiały jednakże tony jakby tryumfu, dlatego też
10036 56 | potężne członki, miecze topiły się w piersiach i brzuchach,
10037 7 | prośbie. Serce poczęło w nim topnieć. Piękność jej upajała jego
10038 56 | zausznice, klejnoty, stal toporów. Z cyrku dochodziły okrzyki,
10039 15 | żeś jej nie przyjął. Co do Torkwata Sylana, ani domyśla się
10040 43 | Appijskiej. Trzeba tam było torować sobie drogę chyba mieczem,
10041 47 | najzuchwalszych, tak jakby torował sobie drogę w zwykłym ścisku,
10042 31 | większe, smutniejsze. Tylko tors jego zachował dawne potężne
10043 31 | do pancerza, lecz nad tym torsem legionisty widniała głowa
10044 69 | którego kości, połamane przez tortury, nie zrosły się dotychczas.
10045 45 | Eneasza! Widziałem ludzi torujących sobie w tłoku drogę mieczami;
10046 32 | Chilon. - Prawdziwa cnota to towar, o który nikt dziś nie zapyta,
10047 54 | Przekupnie wywoływali swoje towary; wróżbici polecali przechodniom
10048 2 | piorunować, uważał ją za szczyt towarzyskiej ogłady. Sam nie mógł się
10049 36 | tysiąc wozów, zastęp zaś towarzyszących mu prawie zawsze przenosił
10050 36 | mną i będzie mi mistrzem i towarzyszem... Uchyl zasłony, radości
10051 11 | nie odmawia niczego swym towarzyszom augustianom, chyba że mu
10052 47 | niego pojechał na czele towarzyszy przez głębokie szeregi pretoriańskie
10053 36 | życiu chciał ujrzeć cezara. Towarzyszyła mu Ligia, mając twarz ukrytą
10054 21 | bramy Ursusa, a z nim Ligię. Towarzyszyło im kilka innych osób.. Chilonowi
10055 47 | podobnym położeniu człowiekowi tracącemu ojczyznę.~Koło północy zbliżył
10056 61 | coraz bardziej od życia i tracili jego poczucie. Oboje byli
10057 64 | niezachwianej pewności wszystko inne traciło wagę. Po śmierci zaczynało
10058 31 | mogę! Rozumiesz mnie!~- Tracisz głowę, sąd, miarę!... Winicjuszu! -
10059 59 | zbliżył się Petroniusz i trąciwszy go w ramię rzekł:~- Zalim
|