1eniw-bozem | bozys-czerw | czesa-dwuna | dydym-greka | greko-klami | klamr-ledy | legio-mitry | mity-nasyc | naszy-obcin | obco-odyse | odzia-ozywi | pachn-podaw | podaz-poprz | popst-prawd | prawe-przes | przet-recze | regat-ruszy | rwaly-slupk | slusz-strud | strug-traci | track-umywa | unier-widyw | widza-wybie | wybit-wysmi | wysmu-zakat | zakaz-zatyk | zaufa-zlupi | zlymi-zzyma
bold = Main text
Rozdzial grey = Comment text
10060 62 | nieruchomych niewolników trackich z powrozami i obcęgami w
10061 56 | twoim bratem: - Ty meocki trądzie!~- Ty liguryjski mule!~-
10062 14 | dniem i nocą, licząc na traf szczęśliwy.~- Cokolwiek
10063 22 | daleka spoglądał.~"Jeśli nie trafią do jej kryjówki, a naczynią
10064 21 | wybranymi, ale czyż nie trafiają się nieraz takie rzeczy,
10065 56 | ruchami szermierzy, gdy zaś trafiało się, że spotykali się plecami,
10066 11 | żołnierza pierwszy raz w życiu trafiła na opór, na inną niezłomną
10067 11 | pokłon cezarowi, na złą trafiłeś chwilę i nie wiem, czy będziesz
10068 17 | Gdybyśmy teraz poszli, trafilibyśmy na ich wieczerzę i mógłbyś
10069 74 | górne lub nawet nie dość trafne pochwały śpiewu lub wierszy
10070 51 | Petroniusz podał w wątpliwość trafność pewnego wyrażenia, rzekł
10071 59 | Petroniusz.~Lecz inni, uderzeni trafnością jego uwagi, poczęli spoglądać
10072 28 | określanie myśli i dobieranie trafnych słów dla każdej idei mogłyby
10073 38 | wszyscy poczęli mówić, jaką tragedią niesłychaną byłby obraz
10074 47 | Aliturusa ruchem z ramienia tragiczną "syrenę", uderzał w struny
10075 47 | lutnią w ręku, z twarzą tragicznego aktora i z myślą nie o ginącej
10076 20 | nieubłaganie, a zarazem tragicznie jego losy.~Fossor przyłożył
10077 38 | stokroć wspanialszego i tragiczniejszego widoku od Ancjum?" Tu wszyscy
10078 14 | Petroniusza zerwał się i tragicznym głosem począł wołać tak,
10079 9 | jeszcze w domu Aulosów, trapiła swą dziecinną główkę, że
10080 14 | ludzie najemni wyładowują z tratew i dźwigają do budujących
10081 43 | zabój. Ludzie bili się i tratowali jedni po drugich. Rodziny
10082 44 | rozszalałe słonie, i tury tratujące gromadami ludzi. Była w
10083 26 | korybantów i gladiatorów tratuje uwieńczonym w róże wozem
10084 49 | Ostii tak obficie, że po tratwach i różnorodnych statkach
10085 31 | kazał zastawić na olbrzymiej tratwie zbudowanej z pozłoconych
10086 12 | nich psy.~- Gorączka cię trawi - rzekł Petroniusz. - Tak
10087 60 | którego pili jak ludzie trawieni gorączką, inni siedzieli
10088 19 | która zalewała mu duszę, trawiła go gorączka. Mówił sobie,
10089 51 | zapytał:~- Powiedz mi, czy na trawnikach w ogrodzie są asfodele?~-
10090 1 | chociaż Seneka, Muzomusz i Trazea udają, że ją widzą. Mnie
10091 28 | Wezuwiusza ani pomieścić w dłoni Trazymeńskiego Jeziora, ani zmienić oczu
10092 51 | oddał się w ręce niewolnic trefiących włosy i niewolnic układających
10093 7 | sztukmistrzów, cudotwórców, bajarzy, trefnisiów, wreszcie z przeróżnych,
10094 29 | niej nowego! - Jest w niej treść, której brakło.~To rzekłszy
10095 40 | którzy dostarczyli Homerowi treści do Iliady, i szczęśliwy
10096 13 | płaszczem moje guzy.~- Na Hekate Triformis! - zawołał Petroniusz -
10097 43 | Przy tym most przy Porta Trigemina, naprzeciw świątyni Bonae
10098 14 | ofiarują Graeculi, odprawić triumfalny wjazd do Rzymu. Przez ten
10099 41 | On jest zakochany jak Troilus w Kressydzie - rzekł. -
10100 56 | ku twej czci, ~Zbryzgała Trojan krew?~Do ciebie starcy drżące
10101 56 | mu po rękojeść w gardło trójkątne ostrze.~- Peractum est! -
10102 2 | na ogród i na bawiącą się trójkę. Winicjusz zrzucił togę
10103 57 | gotówem ofiarować złoty trójnog Eskulapowi w zamian za jej
10104 6 | chłopak zawsze był głupi jak trójnóg, a teraz zgłupiał do reszty."~-
10105 58 | którego ręka, przymocowana do trójnoga z ogniem, napełniała swędem
10106 51 | atrium. Winicjusz siedział na trójnogu, z głową pochyloną niemal
10107 10 | Tymczasem niewolnicy wnieśli trójnożne, zdobne głowami tryków,
10108 56 | ręce i nogi. Tymczasem razy trójzęba przygważdżały go raz po
10109 1 | Drusus wprowadził go znów na tron. Wanniusz, który był w istocie
10110 13 | gończy, raz puszczony na trop, nie ustanie, póki nie odnajdzie
10111 65 | stropiły Nerona, który tropił się zawsze, ilekroć ktoś
10112 69 | Noce i dni upływały mu w trosce i zmartwieniu. Inni, których
10113 56 | żartobliwymi słowami, jakby żadna troska nie ciążyła nad nimi, przesyłając
10114 39 | Tam można zapomnieć o troskach. W gajach, wśród oliwników,
10115 39 | miłosierdzia z obawy przed troskami życia, lecz pomyśl, Petroniuszu,
10116 64 | zwierząt, i stanowiło to jego troskę wewnętrzną. Od dziecka chował
10117 44 | ludności obowiązani byli czuwać troskliwiej od innych nad grodem. Okazali
10118 Epi| nowych łupiestw, niewiele się troszczył o zbuntowane legie i Windeksa,
10119 68 | Tygellin gotów użyć nawet trucizny, jeśli nie z nienawiści
10120 13 | a poszukiwanie pod wodą trudniejsze jest niż na lądzie, ergo:
10121 21 | że Herkules lub Tezeusz trudniejszych jeszcze dokonywali czynów,
10122 22 | dopiero w sieni zrozumiał całą trudność przedsięwzięcia. Dom był
10123 10 | Chwilami pochód stawał się tak trudny, że lampadarii poczęli wołać:~-
10124 60 | że to, co kosztowało tyle trudów, może mu na nic nie posłużyć.~
10125 64 | Winicjusz płynął dawniej w trudzie przeciw prądowi, walczył
10126 74 | lecz nie pisz wierszy, truj, lecz nie tańcz, podpalaj,
10127 56 | poukładane były stosy drewnianych trumien. Na ten widok cieszył się
10128 57 | poszli dalej.~Jedna tylko trumna zatrzymała się naprzeciw
10129 57 | po czym podnieśli nosze z trumnami i poszli dalej.~Jedna tylko
10130 57 | Poczyniliśmy otwory w trumnie tak, aby chora mogła oddychać -
10131 56 | snopóiw. Żywi walczyli na trupach, potykali się o zbroje,
10132 60 | dozorców. W podziemiu panował trupi zaduch i tłok. W mrocznych
10133 58 | cię czeka. Biada ci, żywy trupie, albowiem umrzesz w przerażeniu
10134 60 | tych straszliwych, pełnych trupiego zaduchu podziemi, w których
10135 57 | sine armis et sine arte, trwają prawie równie długo, a mniej
10136 66 | następowały uczty i pijatyki trwające aż do rana. Jakkolwiek lud
10137 66 | miejscu. I człowiek, i zwierz trwali w takiej nieruchomości,
10138 32 | przemijające zachcenie, lecz trwalsza żądza - myślał Petroriusz -
10139 47 | grodzie, któryś się wydawał trwalszym od Idy" - ma podnieść do
10140 29 | stosunek nie obiecywał być trwałym. Jakkolwiek od wypadku z
10141 68 | dawnych bólach i dawnych trwogach. Ligia mówiła mu, że Chrystus
10142 48 | Winicjusza i rzekł:~- Nie trwóż się. Blisko stąd jest chata
10143 53 | Panie, Panie! I każesz tym trwożnym, aby z kości swych zbudowali
10144 58 | przerwały widowiska. Lud począł trwożyć się. Przepowiadano nieurodzaj
10145 45 | nimi ręce i mówił:~- Czemu trwożycie się w sercach? Kto z was
10146 48 | na jeziorze i gdyśmy się trwożyli w sercach, On nie opuścił
10147 26 | dna. Był patrycjuszem, był trybunem wojskowym, był człowiekiem
10148 2 | lasem błyszczały barwne tryglify, z tympanów wychylały się
10149 10 | trójnożne, zdobne głowami tryków, brązowe misy z węglami,
10150 51 | elegancji nie przerobiłoby tych Trymalchionów na przyzwoitych ludzi. Na
10151 31 | których ukryto fontanny tryskające wonnościami, posągi bogów
10152 74 | żyłę na zgięciu ręki. Krew trysnęła na wezgłowie i oblała Eunice,
10153 Epi| dochodziły echa o niesłychanych tryumfach cezara, o tysiącach koron,
10154 45 | strony przeciwnej. Idąc drogą Tryumfalną można było dotrzeć, posuwając
10155 36 | nawet względem wielkich tryumfatorów, takich, których istotnie
10156 Epi| nazwy miast, w których tryumfował, i wypisane na tablicach
10157 71 | jakby mimo woli dając jego tryumfowi świadectwo, i wiedli dalej
10158 36 | ołowiu i żelaza zamiast trzaskawek. Pochód, złożony z ludzi
10159 44 | jaśniejących motyli - i pękały z trzaskiem w powietrzu lub gnane wiatrem
10160 48 | ścianą ulepianą z gliny i trzcin. Drzwi były zamknięte, ale
10161 30 | wiecznie jedną myślą.~- Trzebaż szczęścia, żebym na taką
10162 12 | jej nie wysyłał z domu.~I trzęsąc się jak liść, zarazem z
10163 56 | w skórę jelonka.~Dziecko trzęsło się od krzyku i płaczu,
10164 56 | się w śmiertelnym uścisku, trzeszczały w stawach potężne członki,
10165 24 | wyrokiem. Kości jego poczęły trzeszczeć w strasznych rękach Ursusa,
10166 7 | białe, haftowane purpurą trzewiki, przypasując je na krzyż
10167 29 | Petroniusz. - Poślę jej parę trzewików naszywanych perłami; w moim
10168 29 | falernu. Rozmyślając o tym po trzeźwemu odczuwał jeszcze gniew.
10169 24 | Jednakże biorąc rzeczy trzeźwiej, sam przypomniał im, co
10170 8 | byłby wyznał, gdyby był trzeźwym. Widocznie on sam lub może
10171 69 | pozostało mu już owiec w tej trzodzie, nad którą rządy zdał mu
10172 58 | ROZDZIAŁ LVIII~Trzydniowy deszcz, zjawisko wyjątkowe
10173 Epi| groźnym. Cezar miał dopiero trzydziesty pierwszy rok życia i nikt
10174 57 | jednak szerzy! I jak się trzyma dusz ludzkich!... Pod taką
10175 62 | owdzie ozwały się krzyki: "Trzymaj!"; gdzie indziej: "Biada
10176 13 | którzy się wszyscy razem trzymają, nie pomogliby mu przeciw
10177 54 | przez sen Nerona i Poppeę trzymającą na ręku małego Rufiusa ze
10178 56 | zbliżył się do chrześcijanina, trzymającego na ręku dziecko obszyte
10179 10 | zwierząt, ptaków lub posągów trzymających lampy napełnione wonną oliwą,
10180 57 | cezar dał znak niewolnikom trzymającym pochodnie i opuścił cyrk,
10181 33 | już przez nią zmieniło. Trzymałem dawniej żelazną ręką sługi
10182 62 | ramiona, wyciągnięte dla trzymania lejców, zdawały się błogosławić
10183 53 | owych woskowych masek, które trzymano w larariach. W rysach zastygło
10184 29 | zapytał: - A ty? zawsze trzymasz się nardu?~- Daj mi pokój! -
10185 72 | Prokulus, i Ararykus, i Tugurynus, i Gratus, i Silanus, i
10186 9 | wygodę i idzie na życie tułacze i nieznane. Może było w
10187 69 | błogosławił ich, oni zaś tulili się do niego, czując, że
10188 2 | wdzierały się na wzgórza, tuliły się do zamkowego muru lub
10189 7 | gotówem oto się założyć z Tuliuszem Senecjonem o jego kochankę,
10190 20 | a na brzegu, w porannym tumanie, stoi Chrystus, tak jak
10191 56 | sobie z rzędu do rzędu, i tupał z niecierpliwości, by przyśpieszyć
10192 66 | Kurzawa wzbiła się spod tupiących nóg i przesłoniła amfiteatr.
10193 10 | więcej sposób z tą płochliwą turkawką i nie mogę się uskarżać
10194 19 | grzywaczowi gniazdo tamtej turkawki, umywam ręce od wszystkiego
10195 20 | pochodni węgielek, oddalony turkot kół na Nomentańskiej drodze
10196 1 | Ligowie, razem ze swymi turzymi rogami na głowach. Zbili
10197 35 | spostrzegł przy wejściu na Vicus Tuscus złoconą lektykę Petroniusza,
10198 1 | którą oddałbym wszystkie tutejsze rozwódki, nie wyłączając
10199 18 | łabędzi i parę gołębi w tutejszej okrągłej świątyńce Wenery.
10200 11 | Wczoraj byłyśmy z Ligią w tutejszych ogrodach i spotkałyśmy Poppeę,
10201 60 | dziś trupów?~- Będzie z tuzin - odpowiedział strażnik
10202 1 | lata temu do Epidauru trzy tuziny żywych paszkotów i kubek
10203 21 | wycisnąć twoją kapsę jak worek twarogu.~- Masz u mnie uderzenie
10204 7 | a są nawet tacy, którzy twierdzą, że już ginie. I pewno!...
10205 14 | ważne, temu nie przeczę. Twierdzę nawet, że na drodze do odszukania
10206 51 | elegancji. Czy zawsze jeszcze twierdzisz, że nie chrześcijanie Rzym
10207 29 | strachem?~- Daj mi pokój z twoimi chrześcijanami. Nie boją
10208 57 | ty nie szczędź obietnic twojemu Chrystusowi...~- Ja Mu oddałem
10209 36 | jego zwierz na ziemi i twór wodny, jego są inne królestwa
10210 1 | odwieczne, wszechwładne, twórcze - Venus Genitrix. Ona skupia
10211 13 | istoty, a z najcieplejszego tworzą się dusze mędrców. Ze zaś
10212 7 | jego zamąciły powietrze, tworząc chmurę świetlistą, żywą,
10213 58 | arenę zaś grube cienie, tworzące jakby czarną poplątaną kratę,
10214 30 | robił obuwie dla kolosów tworzących aleje przed świątyniami.
10215 36 | przegubie rudawym włosem tworzącym jakby krwawe plamy, którego
10216 42 | nizina pokryta była dymami, tworzącymi jakby jedną olbrzymią, leżącą
10217 40 | zdania, pytał o radę, gdy sam tworzył, i okazywał przyjaźń żywszą
10218 1 | innego.~- Co mianowicie?~- Tworzyłbym wierne sobie legie z tamtejszych
10219 29 | stopniowo we mgle. Razem tworzyli cudną grupę miłosną i szczęśliwą.
10220 56 | chrześcijanami na arenie, i znów tworzyły się stronnictwa to Samnitów,
10221 20 | ten cmentarz zmienia się w Tyberiadzkie Jezioro, a na brzegu, w
10222 69 | Pana, który nad Jeziorem Tyberiadzkim rzekł mi: "Gdyś był młodszym,
10223 7 | dziewczątkiem, a która z Tyberiuszowego rozkazu musiała dla zachowania
10224 1 | męża konsularnego z czasów Tyberiuszowych. Młody służył obecnie pod
10225 47 | zwrócił się ku Via Lata i ku Tybrowi, okrążył Kapitol, rozlał
10226 56 | rozweselał i spierał o rozmaite tyczące widowiska rzeczy. Poczęły
10227 11 | zachował ją w tym, co się tyczyło zemsty. Nie chciał, by mu
10228 64 | chrześcijańskiego bóstwa. Tyfus więzienny, który rozszerzył
10229 35 | Parys uczył go od dwóch tygodni, ale wyobraźże sobie Ahenobarba
10230 14 | ostateczności chwytano. Po tygodniu dziecko umarło. Żałoba padła
10231 1 | wszystkie Wologezy, Tyrydaty, Tygranesy i cała ta barbaria, która,
10232 22 | Kroto rzucił się - jak tygrys i w jednej chwili, zanim
10233 56 | większą sprawność lwów lub tygrysów w rozdzieraniu ludzi. Tu
10234 43 | się było posuwać naprzód tyl-ko z największym wysileniem.
10235 57 | ilekroć na was spojrzę, tylekroć pomyślę: oto głupcy, których
10236 22 | domek, przylepiony do ślepej tylnej ściany innej kamienicy.~
10237 46 | przy Aqua Appia, w którym tymczasowo zamieszkał Tygellinus, otaczały
10238 48 | podziemia i wracać do swych tymczasowych schronisk, a nawet i na
10239 2 | zieleni i wzgórza porosłe tymem i cząbrami, wśród których
10240 69 | otoczonego garstką wiernych. Tymoteusz, pomocnik Pawła z Tarsu,
10241 2 | błyszczały barwne tryglify, z tympanów wychylały się rzeźbione
10242 7 | Wina! I niech uderzą w tympany.~Hałas wszczął się na nowo.
10243 22 | murze tak płaski jak kawał tynku.~"Zginąłem, jeśli mnie dojrzy!" -
10244 18 | głupowaty furman i płaski tyran. Jakoż tymczasem dusimy
10245 1 | wprawdzie te wszystkie Wologezy, Tyrydaty, Tygranesy i cała ta barbaria,
10246 31 | wówczas gaje zaświeciły tysiącem lamp. Z lupanariów, stojących
10247 56 | powszechne: "Aaa!...", wyrwane z tysiąców piersi.~Zwykle widowisko
10248 2 | atrium i po obowiązkowym tysiącu kroków zdrzemnąć się w czerwonym
10249 2 | Po czym spojrzawszy na tytuł zapytał: - Satyricon? To
10250 56 | Tenedu, Killi, Chryzy, ~Tyżeś to, mając w pieczy swej ~
10251 32 | właściwie ci chodzi? Czy cię ubędzie? Czy ci to przeszkodzi kochać
10252 66 | pragnie się na wszelki wypadek ubezpieczyć przed wybuchem rozpaczy
10253 40 | poczęli go teraz otaczać i ubiegać się o jego łaski. Niejeden
10254 21 | odmienna od tej, za jaką ubiegał się on i Petroniusz, i dwór
10255 14 | zaułki; byłem w kryjówkach ubiegłych niewolników; przegrałem
10256 2 | zimowych szronów ten, komu zimy ubieliły już głowę. Jeszcze liść
10257 13 | Petroniusz kończył się zaledwie ubierać w unctuarium, gdy nadszedł
10258 68 | długie godziny. Wi nicjusz ubierał jej lektykę w anemony, a
10259 21 | tego niewolniczego niemal ubioru szlachetność tej cudnej
10260 11 | się woli cezara, więc on ubłaga go, by nakazał jej szukać
10261 9 | myśli, że dałby się może ubłagać i wrócił ją Pomponii.~Lecz
10262 21 | Panie - rzekł Chilo - ubliżyłbym ci, gdybym przewidywał,
10263 28 | wśród tych prostaków, w ubogiej izbie, która zastępowała
10264 17 | gdy Chilo począł jęczeć i ubolewać nad tym, że w chwili śmierci
10265 47 | otwarcie ogrodów i igrzyska. Ubóstwiają cię znowu i wrzeszczą spierzchłymi
10266 32 | Serapisie, którego kocham, ubóstwiam i za którego narażałem życie
10267 26 | mówił. Czuła się kochaną i ubóstwianą bez granic, czuła, że ten
10268 26 | miłością, kochający, pełen ubóstwienia i pokory, wydał się jej
10269 2 | bogactwy, tak jak ja moją ubóstwioną Chryzotemis, której, mówiąc
10270 49 | cenie trzech sestercyj, a uboższym całkiem darmo. Sciągnięto
10271 51 | zresztą jest, byłbym go ubrał w "bolesną tunikę", wydał
10272 27 | sobie już sprawę, że to ona ubrała Ligię w tę jakąś wyjątkową,
10273 7 | Wówczas wszystkie twarze ubrały się w wyraz wdzięczności,
10274 2 | sadzawce ludzi. Białe ich ubrania na ciemnym tle mirtów świeciły
10275 Epi| łudził się jeszcze. A gdyby ubrany w żałobę, przemówił do senatu,
10276 10 | atrium, w całym zaś domu, ubranym w zieleń bluszczów i gotowym
10277 48 | się do jego ręki, by ją ucałować na znak posłuszeństwa, rzekła:~-
10278 36 | pracował nocami Ursus.~Ów ucałowawszy rękę Apostoła począł go
10279 29 | rozgarniać palcami jego włosy nad uchem.~- Czy ty wiesz - spytał -
10280 19 | Widocznie między nimi to nie uchodzi... Swoje krzywdy trzeba
10281 17 | wolno! Nie zabił, Chryste uchowaj, dla zysku... Biskup sam
10282 51 | także, że jeżeli Winicjusz uchroni się przed zemstą Nerona,
10283 42 | przez bramę Janikulską, by uchronić się od niebezpieczeństwa.
10284 27 | nauka chrześcijańska nie uchroniła od słabości Ewy. Niczym
10285 35 | wszystko zniesie, a senat uchwali dziękczynienie "ojcu ojczyzny".~
10286 14 | ogłoszone zostało boginią; uchwalono wznieść jej świątynię i
10287 12 | na równi z bożą. W razie uchybienia tym dwom obowiązkom umiał
10288 7 | kosztują wszelkie popisy... Nie uchyla się wprawdzie od nich, boć
10289 8 | Przed dawną kochanką Nerona uchylił się jakby róg zasłony kryjącej
10290 11 | dzieląca przedsionek od atrium uchyliła się i nagle ujrzał przed
10291 8 | domu cezara; raz jeszcze uchyliły się przed nią jakieś drzwi
10292 25 | wydobyłem miecz, by Go bronić, i uciąłem ucho sługi arcykapłana.
10293 14 | nie zbraknie ni kobiet, ni uciech.~Winicjusz począł chodzić
10294 7 | dożył takich czasów i że w uciechach szukać musi obrony przed
10295 43 | pełne było także dymu i uciekających tłumów, przez które trudniej
10296 51 | lada chwila. Bierz Ligię i uciekajcie natychmiast choćby za Alpy
10297 43 | nieprzystępne. Mieszkańcy uciekali z nich tysiącami. Winicjusz
10298 51 | uprzedził pretorianów i uciekł z Ligią lub w ostateczności,
10299 34 | Miriam?~- Ja nie przed tobą uciekłam - rzekła Ligia. - Więc czemuś
10300 33 | Kochałem się w rozkoszy, teraz uciekłem ze stawu Agryppy, bo mi
10301 69 | pomarli za wiarę swoją, a ty uciekłeś?"~Noce i dni upływały mu
10302 10 | Twarz mu posiniała, oczy uciekły pod czoło, piana wystąpiła
10303 32 | własna dotychczas niezbyt ucierpiała. Inaczej mogło być jednak
10304 33 | duszę.~Obecni zaś, niemniej ucieszeni tym jawnym znakiem czci
10305 16 | poznać. Ale najbardziej ucieszyła go inna wiadomość, mianowicie,
10306 14 | chrześcijańską. Co usłyszawszy ucieszyłem się tak, iż dałem mu sumę
10307 51 | przyjąłem. Nie, nie! Nie ucieszysz się zbytnio, złośliwa i
10308 70 | życie było życiem niedoli i ucisku, wszyscy pognębieni, wszyscy
10309 56 | do swoich miejsc. Z wolna uciszał się gwar i amfiteatr przychodził
10310 66 | odezwały się w nim na nowo. Uciszona rozpacz poczęła znów krzyczeć
10311 20 | śni. Lecz naokół widział uciszony tłum; kopeć latarek dolatywał
10312 56 | świetni. Przeraźliwy głos rogu uciszył oklaski, a wówczas zapaśnicy
10313 56 | oklaskami, które wnet jednak uciszyły się, albowiem chęć patrzenia
10314 4 | kamienia wykutą. Po chwili, uciszywszy wrzaski i rozkazawszy rozejść
10315 19 | tylko uczciwie umierać, jak uczą stoicy, ale i uczciwie żyć.
10316 68 | Chrystus ją ocalił.~- To uczcij go stuwołem - odpowiedział
10317 74 | że nawet sam Jowisz nie uczcił nigdy bogów w Olimpie darem
10318 49 | żadnego chrześcijanina nie uczciły cię oklaskiem. Nigdy żaden
10319 25 | twoim. Ona zaś rzekła:~- Uczcisz go w sercu, gdy go pokochasz.~-
10320 3 | ostateczności. Wyczerpnij proste, uczciwe sposoby i zostaw sobie i
10321 Epi| powszedni, a miasta i kraje uczczą w nim już nie cezara, pana
10322 25 | kimkolwiek jest twój Bóg, uczczę go stuwołem dlatego tylko,
10323 29 | Młode kobiety, pod pozorem uczczenia Junony w Lanuvium lub Diany
10324 20 | szepnął: - To ten! Pierwszy uczeń Chrestosa, rybak! Starzec
10325 2 | złotym pudrem na włosach i uczernionymi brwiami bajecznie zwiędłą,
10326 7 | że przedtem trzeba było uczesać włosy, więc tymczasem owinęła
10327 56 | zdawało, że rozmawiamy o jej uczesaniu... Tygellinus i Chilo spoglądają
10328 27 | się ziemskim uczuciem dla uczestnika wszystkich zbrodni, w których
10329 18 | wieczorami miasto w przebraniu, uczęszczaj nawet wraz z twoim filozofem
10330 2 | Petroniuszowi, jakkolwiek nie uczęszczał do domu Plaucjuszów, była
10331 20 | Galilei, że chodzą razem z uczniami po tamtejszych gajach i
10332 54 | Chrystus nie odmówi pierwszemu uczniowi swemu i pasterzowi trzody!
10333 32 | skokami?...~- Lub pokazywać uczone małpy, rachujące psy albo
10334 73 | tylko rozkoszą, sztuką i ucztami, gdy był prokonsulem w Bityni,
10335 29 | wstawał rano, kąpał się, ucztował, posiadał Chryzotemis, pisywał
10336 15 | czczą Chrystusa, śpiewają i ucztują. Miejsc takich jest wiele,
10337 21 | posiadał żadnych ludzkich uczuć, rzekł:~- Nie bój się! Chrześcijaninem
10338 27 | się w myślach, wahał się w uczuciach, nie umiał wybrać, skłaniał
10339 26 | w ogóle w życiu tak i w uczuciu, był, jak wszyscy ówcześni
10340 2 | Petroniusz - że zaś retoryki uczyli nas Grecy, przeto mnie samemu
10341 57 | nigdy nikomu nie złożyli.~- Uczyniłbym tak, ale nie chcę cię pozbawiać
10342 14 | Ligii wielki krok został uczyniony, lecz ty nie omaszczaj kłamstwem
10343 24 | uspokojony już zupełnie, wstał i uczyniwszy kilka kroków w stronę kominka,
10344 49 | twych obelg? - Dlatego, że udajesz miłość bez granic dla cezara,
10345 13 | Gdybym mógł o tym wiedzieć, udałbym się do nich, stałbym się
10346 3 | mi jedno. Muszę ją mieć. Udałem się do ciebie po radę, lecz
10347 50 | chrześcijan na Zatybrzu. Udaliśmy się tam razem, a z nami
10348 9 | czym opuściły cubiculum i udały się do łaźni, gdzie Akte,
10349 4 | szczęśliwszych dożyć czasów... Udam się dziś jeszcze do cezara
10350 13 | dowodził prawdziwej lub udanej nędzy. Petroniuszowi na
10351 14 | Lecz Winicjusz spytał z udanym spokojem: - Co przynosisz?~-
10352 7 | po sali.~Weszli następnie udawacze zwierząt i ich głosów, kuglarze
10353 10 | zbyt odległy, ale straż udawała w podobnych wypadkach, że
10354 56 | głosów: niektórzy z widzów udawali ryk zwierząt, inni szczekali
10355 53 | rozpoczęciem pościgu. Lecz udawszy się do owego fossora, w
10356 58 | się, gdy wznoszono krzyż i udeptywano naokół ziemię. Dopiero gdy
10357 7 | Domicjusz Afer.~- Wina! I niech uderzą w tympany.~Hałas wszczął
10358 47 | rzekłszy zwrócił konia i uderzając z lekka laską po głowach
10359 14 | Greka było jednak coś tak uderzającego, że obaj przyjaciele nie
10360 56 | dzikich zwierząt: pierś uderzała o pierś, ciała splatały
10361 31 | upalny. Staw kołysał się od uderzeń wioseł, które biły toń w
10362 59 | odpowiedział Petroniusz.~Lecz inni, uderzeni trafnością jego uwagi, poczęli
10363 31 | wyobraźnia Nerona została nim uderzona.~Ucztę więc kazał zastawić
10364 10 | w jednej chwili, jak wół uderzony obuchem przed ołtarzem Jowisza.~
10365 3 | tarcza, w którą ktoś pałką uderzy. I nie śmiałem! Dasz wiarę,
10366 48 | Niewolnicy i gladiatorowie uderzyli na obywateli.~- Słyszycie? -
10367 47 | formingą? Tu podniósł ręce i uderzywszy w struny ozwał się słowy
10368 13 | co to znaczy, niech się udławię kawałkiem koziego sera!
10369 26 | cyklopa i potężnym jak kolumny udom.~"Dzięki Merkuremu, że mi
10370 7 | podobnych również do posągów, bo udrapowanych w togi, peplumy i stole
10371 29 | Wszystko jest tylko jednym udręczeniem. Widziałem cię całującego
10372 20 | domu w większym jeszcze udręczeniu. Potem nadeszli inni uczniowie
10373 42 | bo obok Awentynu żar cię udusi... Zatybrze?... Nie wiem.
10374 22 | albowiem jeśli Krotona udusił jak szczenię, to któż mu
10375 44 | rozpaczy w płomienie. Innych udusiły dymy. W środku miasta, między
10376 5 | nie złożyć życzeń z powodu uduszenia Oktawii. Brak ci przezorności,
10377 2 | Oktawię, którą na Pandatarii uduszono po uprzednim otwarciu jej
10378 74 | prawnuku Kronosa. Śmierć jest udziałem ludzkiego pogłowia, po tobie
10379 56 | ze stróżami, jak również udzielać najmniejszych wiadomości
10380 11 | tak chciał, bo sądził, że udzieli mu jakich wiadomości, ale
10381 51 | dźwięki harf ustały. Niepokój udzielił się wszystkim obecnym, albowiem
10382 71 | krzyża, sądzono bowiem, że go udźwignąć nie zdoła, ani też nie założono
10383 24 | cię ostrzegał, byś mu nie ufał. Wszystkie moje nauki obijały
10384 66 | opuścił ją jednak, chociaż ufała Mu i umiłowała Go ze wszystkich
10385 17 | usługi, pod warunkiem, aby mu ufali i spełnili wiernie, co im
10386 16 | powiem. Źle robisz, że mi nie ufasz, albowiem pomijając nawet
10387 25 | wzniósł oczy ku górze tak ufne i pełne wesela, jakby zlało
10388 9 | jeszcze więcej głębokiej i ufnej wiary, że postępując w ten
10389 50 | Jehowy dodało im odwagi. Ufni w moc jego, śmielej już
10390 63 | śpiący lub umarli. Może ufności dodawała mu pamięć o łotrze
10391 7 | płomień, który próżno chciał ugasić winem. Nie wino jeszcze,
10392 56 | olbrzymi, na który zaraz po ugaszeniu ognia poczęto sprowadzać
10393 27 | wstąpię do domu tego, aby ugiąć tę dumną głowę do nóg Chrystusowych
10394 41 | ramieniu Winicjusza, jakby się ugiął pod brzemieniem niesprawiedliwości,
10395 53 | modlitwy, czy osłabienie ugięło pod nim kolana, więc klęknąwszy
10396 36 | straże. Ziemia zdawała się uginać pod ich równym, ciężkim
10397 56 | długie oczekiwanie i pragnąc ująć go sobie pośpiechem, przybył
10398 58 | pospuszczanymi na piersi, jakby ujęci snem, niektórzy jakby w
10399 16 | wyrzec. Karność wojskowa ujęła wprawdzie na czas w karby
10400 7 | dobra jesteś, Akte.~Akte, ujęta pochwałą i ufnością, przycisnęła
10401 2 | gdyby nie to, że na ścieżce, ujętej w ramy mirtów, ukazał się
10402 2 | z dala jak jasny obraz, ujęty w ciemną ramę. Wesołe dziecinne
10403 26 | jemu, ale mnie stała się ujma. Lecz może... odjąwszy cię
10404 26 | prostym, mniejszą przynosiła ujmę jego rzymskiej i patrycjuszowskiej
10405 66 | stały się wprost groźne. Lud ujmował się już nie tylko za atletą,
10406 27 | chcąc ją przeprosić, ją zaś ujmowało to jeszcze bardziej. Nigdy
10407 20 | których kocham i cenię.~- Nie ujmuj ich sobie pochwałami przedwcześnie -
10408 41 | to królewska córka, więc ujmy mu nie przyniesie, ale on
10409 37 | został już daleko za nami, ujrzeliśmy żagiel w dali przed sobą
10410 63 | ciekawy. Gdyby nie nadzieja ujrzenia skazanego starca i podarków,
10411 45 | zapowiedział przyjście i wraz ujrzycie Go! Ale nie przyjdzie już
10412 73 | cieszymy się nadzieją, że cię ujrzymy niezadługo. Bądź zdrów,
10413 51 | Przecie gdybyś ty zdołał ujść, gniew cezara zwróciłby
10414 49 | rzekł:~- Chcecie, bym go ukarał, lecz to mój towarzysz i
10415 28 | a ja nie karałem i nie ukarałem, bo nie mogłem! Zwoławszy
10416 45 | czas zamieszkał Linus? - Ukarałeś mnie raz za ciekawość, panie,
10417 Epi| wyrok i że parricida ma być ukarany wedle dawnego zwyczaju.~-
10418 69 | Apostoł długo nie śmiał ukazać się w domu Petroniusza,
10419 56 | serca, a nawet i trwogą, na ukazanie się szermierzy i niejeden
10420 53 | głos:~- Jesteś, Panie, i ukazujesz mi drogi swoje!... Jak to,
10421 47 | rzymskiego; w grzywach płomieni ukazywał się czasem Kapitol, płonęła
10422 67 | razy zza uchylonej zasłony ukazywała się złotowłosa głowa Eunice,
10423 29 | jest wolne. Przez tydzień ukazywali się razem, lecz stosunek
10424 56 | bestiariuszami stanął zaś układ, że ukryją Ligię w jakimś
10425 13 | okręciwszy go w togę, poczęła ją układać, schylając się chwilami
10426 51 | trefiących włosy i niewolnic układających fałdy, a w godzinę później,
10427 41 | wspominałem ci o tym, gdyż układałeś swój hymn, a to jest rzecz
10428 58 | batami, zmuszała ich, by układali krzyże wedle gotowych dołów
10429 40 | pogodną jak dzisiejsza i układaliśmy sobie przyszłe życie. Nie
10430 15 | kamienie z wielkiej komięgi i układało je przy brzegu. Widziałem,
10431 1 | owych dziewcząt z Kos, które układały teraz fałdy jego togi, a
10432 1 | przyjdzie chwila posągowego układania fałd na togach panów.~-
10433 1 | przestał dbać o siebie, że na układanie fryzury wystarczy mu teraz
10434 36 | posągach i mozaikach, które układano nawet wówczas, gdy chciał
10435 14 | jeszcze smutku, lecz pełna i układów na przyszłość, tyczących
10436 25 | o ratunek. Wówczas Ligia uklękła przed Apostołem, on zaś
10437 20 | wierzy się w oczywistość, i ukochał właśnie dlatego, że uwierzył.
10438 52 | na myśl, że tę istotę i ukochaną, i zarazem świętą musi stracić,
10439 32 | jest najdroższe i jedynie ukochane w życiu.~Zgroza przejęła
10440 9 | boskim widzeniem, jakimś ukochaniem bogów, stokroć piękniejszym
10441 27 | słyszał, że Mistrz nasz ukochany był w Kanie na godach i
10442 11 | smaganych niewolników nie mogły ukoić ani jego bólu, ani wściekłości,
10443 15 | żądze w objęciach Ligii ukoił, albo że ukoisz je, zanim
10444 39 | i niezmierny, jakby już ukoiły duszę Sen i Śmierć. To dla
10445 56 | weź je, zagój ich rany, ukój ich boleść i daj im więcej
10446 7 | żyć jacyś próżni trosk, ukojeni i szczęśliwi półbogowie,
10447 26 | nocy, nie przyniósł jej ukojenia. Śniło jej się, że na Ostrianum
10448 71 | wisiało niebo głębokie. ukojone i błękitne. Szli w ciszy
10449 71 | swej zasługi, świadom mocy, ukojony, wielki. Żołnierze poprowadzili
10450 22 | nich śniadanie. Po chwili, ukończywszy swą czynność, wziął mokre
10451 2 | i nie pocznie patrzeć z ukosa na Forum. Jesienią bywa
10452 14 | mu powiedział, że mi je ukradziono w drodze. Wówczas rzekł
10453 35 | naturą, podobną do ognia i ukropu, zawsze mogło się ,coś podobnego
10454 22 | czas Ligii do ponownego ukrycia się w innym miejscu.~Myśl
10455 56 | bestiariuszami stanął zaś układ, że ukryją Ligię w jakimś ciemnym zakątku
10456 13 | dokąd uciekła i gdzie się ukryła.~- Dobrze! - rzekł Winicjusz,
10457 58 | dla przyszłych ofiar.~Ci ukryli się w przedziałach lub na
10458 9 | zmęczone nieco, siadły na ławce ukrytej prawie całkiem w gąszczu
10459 31 | rozkwitłych, wśród których ukryto fontanny tryskające wonnościami,
10460 69 | Nazariusz wyprowadził wszystkich ukrytym przejściem do furtki ogrodowej,
10461 11 | znalazłszy zbiegów, trzeba będzie ukrywać ją jak najstaranniej przed
10462 60 | narzekać na kobiety, że ukrywają zmarłe dzieci dlatego, by
10463 12 | czuła dla niego Poppea, ukrywając ją wprawdzie starannie,
10464 16 | niezawodny skutek poszukiwań, nie ukrywał jednak, że muszą one trwać
10465 17 | go bronił, jeśli nie od ukrzyżowania, to przynajmniej od zniewag
10466 57 | widowisko z chrześcijan ukrzyżowanych, może jednak deszcz przeszkodzi.~
10467 63 | śmiał się, było bowiem w tym ukrzyżowanym coś tak cichego, wydawał
10468 56 | podium, ukazał się nagle na ukwieconej arenie, przybrany w purpurowy
10469 13 | Sporusa - mówił sobie - i ulać trochę wina Fortunie. Znalazłem
10470 50 | Nie, panie. Cezar Kajus uląkł się gniewu Jehowy. I podnieśli
10471 23 | przez nią moc wyższa, i uląkłszy się w sercu, pochylił swą
10472 74 | A oto jest ta, z której ulałem na cześć Pani Cypryjskiej.
10473 56 | niekształtne bryły, i dusze ulatujące z krwawego piasku. Niektórzy
10474 64 | oliwy; ogłoszono przepisy ułatwiające odbudowywanie domów, pełne
10475 22 | mieszkańców, ustronność zaś domku ułatwiała przedsięwzięcie. Prędko
10476 42 | zysków z kradzieży, którą ułatwiało zamieszanie. Tu i owdzie
10477 58 | wzdłuż ramion krzyża, aby ułatwić robotę, i patrząc wprost
10478 13 | żołnierzy cezara. Wiem, że ułatwił jej ucieczkę sługa pochodzący
10479 21 | się strażnicy, którzy sami ułatwiliby jej potajemnie wyjście.
10480 22 | mieszkańców. Były to prawdziwe ule, zbyt wysokie i zbyt wąskie,
10481 19 | wszystkie bogi bronią), miał ulec jakiemu wypadkowi, nie pozostał
10482 2 | kwadrygi zdawały się chcieć ulecieć w powietrze, w ów błękit,
10483 5 | sposoby, wskaż wpływy, jakim ulega, i sam wreszcie użyj z nim
10484 56 | kijami, lecz i on najczęściej ulegał. Nero, któremu oklaski droższe
10485 19 | raz będzie w jego domu i ulegnie namowie lub przemocy, wówczas
10486 74 | innej bogini z niej nie uleją.~I rzucił kosztowne naczynie
10487 11 | jej nie oddadzą, jeśli nie ulękną się gróźb, pójdzie do cezara,
10488 48 | zewnątrz zamknięto ścianą ulepianą z gliny i trzcin. Drzwi
10489 57 | zaraz potem poczęła szumieć ulewa. Chwilami zrywał się wiatr
10490 64 | odbudowywanie domów, pełne ulg dla właścicieli, oraz inne
10491 28 | augustianów, a przy tym jedyną ulgą w moim smutku i niepokoju
10492 62 | z nim ku krzyżującym się ulicom, kierując się głosem fontanny,
10493 35 | które wiatr niesie z wąskich uliczek, wtrącą go do grobu. Dziś
10494 22 | skręcili na jakąś boczną uliczkę i znów ogarnęła go pustka.
10495 36 | spoglądali wyniośle na czerń uliczną, widocznie zapominając,
10496 71 | milkły wrzaski i wołania uliczne. Orszak posuwał się wśród
10497 36 | którą to nazwą oznaczano ulicznice. Muzykalne ucho Nerona chwytało
10498 2 | wigilów czuwających nad ulicznym porządkiem. Język grecki
10499 8 | Linusa o radę i pomoc. Biskup ulituje się nad nią, nie zostawi
10500 71 | danym było Bożemu rybakowi ułowić dwie dusze nawet i w więzieniu.
10501 14 | napiszę hymn na jej cześć i ułożę do niego muzykę.~- A potem
10502 13 | złotej głowie.~- Dobrześ ułożyła dziś fałdy i rad jestem
10503 61 | pomocnym: czy ułożyłeś co?~- Ułożyłem - odpowiedział Winicjusz -
10504 61 | mogę ci być pomocnym: czy ułożyłeś co?~- Ułożyłem - odpowiedział
10505 60 | powynoszono. Strażnicy, ułożywszy się w korytarzach łączących
10506 7 | całej sali zawrzało jak w ulu. Poppea, schyliwszy swą
10507 56 | których wypisywano imiona ulubieńców, a zarazem ilość sestercyj,
10508 2 | Witeliusz, widzisz, chcąc sobie ulżyć, używa pałeczki z kości
10509 11 | drogim, choćby dlatego, że umacniało jej stanowisko i wpływ czyniło
10510 7 | i chce do niej powrócić. Umarłaby z tęsknoty i niepokoju,
10511 60 | powiedzieć Chrystusowi, że choć umarłam i choć patrzyłeś na śmierć
10512 30 | odwadze i wszystkich smutkach umarłbyś ze zdziwieniem, że już trzeba
10513 56 | siedział z twarzą człowieka umarłego, spoglądając szklanymi oczyma
10514 14 | chwytano. Po tygodniu dziecko umarło. Żałoba padła na dwór i
10515 60 | bo przyszły rozkazy, by umarłym przekłuwać szyje, a potem
10516 64 | rzymskie nie mściło się nad umarłymi. Dla Winicjusza stanowiła
10517 67 | drodze do nieba z powodu jej umęczenia i słabości. Nie czując jednak
10518 60 | Piotr mówił, że i on umrze umęczon, a któż ja jestem wobec
10519 69 | Linus pochylił przed nim swą umęczoną głowę.~- Panie! - mówił -
10520 58 | krzyżach, podnieśli blade, umęczone głowy i poczęli patrzeć
10521 26 | świat, pewnie byśmy Go nie umęczyli, ale hodowalibyśmy Dzieciątko
10522 39 | szczęścia przynosi, nie umiałby mi naprawdę nic rozsądnego
10523 41 | tobie i Winicjuszowi nie umiałbym niczego odmówić.~I zawrócił
10524 15 | trzeba umieć kochać, i ja umiałem mówić z Ligią o miłości,
10525 8 | jej, jakkolwiek dobre, nie umiało dość odczuć sromoty takiego
10526 24 | niedowierzanie. Jakkolwiek umiarkował już, że mu przebaczono,
10527 20 | stołów cytrynowych, sławi umiarkowanie, zaleca prawdę, cierpliwość
10528 15 | zdrowiu, donieś o miłości, umiej kochać, naucz kochać i żegnaj!"~
10529 32 | chrześcijan, Klaudiusz cezar, nie umiejąc odróżnić jednych od drugich,
10530 29 | mający tęgość i hart nie umieliby tak przebaczać. Przyszło
10531 54 | odszepnął:~- A ty, gdym umierał z głodu, kazałeś mnie schłostać.~
10532 57 | i po innych więzieniach umierały codziennie setki ludzi.
10533 7 | mogła rozeznać Akte, która umieściwszy ją przy stole, sama zajęła
10534 32 | muzyce nie ma pojęcia. Otóż o umieszczenie twego nazwiska postarała
10535 62 | drugą; z wielkich ptaszarni, umieszczonych w ogrodach Domicji, poczęło
10536 47 | nie uspokoił, krzykacze umilkliby na wieki. Szkoda, cezarze,
10537 53 | się przed nim, a on, gdy umilkło "amen", mówił dalej ~- Siejcie
10538 27 | twą duszę, lecz ty wolałaś umiłować tego, który chciał cię uczynić
10539 66 | jednak, chociaż ufała Mu i umiłowała Go ze wszystkich sił swego
10540 53 | Wzięlić dzieweczkę, którą umiłowałeś. Módl się za nią.~- Panie! -
10541 64 | Stanowiły one jego tak umiłowane zajęcie, że później, gdy
10542 14 | do sestercji, by wykupić umiłowanego syna, ale pan jego, niejaki
10543 33 | naprzeciw, lecz na widok tej umiłowanej postaci szczęście odjęło
10544 73 | błogosławi nam Chrystus, umiłowany nasz Bóg i Zbawiciel. Żal
10545 20 | przez to sam staje się jego umiłowanym dzieckiem. Winicjusz nie
10546 66 | tego mi nie odmów, a ja Cię umiłuję bardziej jeszcze, niż miłowałem
10547 27 | ją pocieszy, doda otuchy, umocni.~- Bogu ofiaruję mój zawód
10548 53 | poznawszy małą wiarę naszą, umocniliśmy się w sercach i odtąd siejemy
10549 63 | przypatrzeć, i dopiero po umocowaniu krzyża w przygotowanym umyślnie
10550 3 | ci litery na stole palcem umoczonym w winie, wiedz o tym, że
10551 58 | gdyż dzień to jest łaski, i umrzyj w spokoju, sługo Boży.~Dwaj
10552 56 | z Hibernii, wygłodzonych umyślenie, o zapadłych bokach i krwawych
10553 53 | pasierba nienawidził. Przez umyślnego gońca pisał do drugiego
10554 58 | Obydwóch podniesiono za pomocą umyślnej maszynerii w górę, a następnie
10555 18 | do Rzymu wysłani zostali umyślni gońce z doniesieniem o tryumfie,
10556 14 | wolność. Wysłałem prócz tego umyślnych na wszystkie drogi wiodące
10557 42 | wieści w stan jakby szału i umysłowego zdziczenia, chwilami nie
10558 53 | nich do więzień i na areny. Umysły ich oderwały się od ziemi,
10559 19 | Chrześcijanie mówią także o jakimś umywaniu rąk, jest to więc widocznie
|