1eniw-bozem | bozys-czerw | czesa-dwuna | dydym-greka | greko-klami | klamr-ledy | legio-mitry | mity-nasyc | naszy-obcin | obco-odyse | odzia-ozywi | pachn-podaw | podaz-poprz | popst-prawd | prawe-przes | przet-recze | regat-ruszy | rwaly-slupk | slusz-strud | strug-traci | track-umywa | unier-widyw | widza-wybie | wybit-wysmi | wysmu-zakat | zakaz-zatyk | zaufa-zlupi | zlymi-zzyma
bold = Main text
Rozdzial grey = Comment text
10560 23 | szybko i silnie, aby je unieruchomić.~Lecz po dokonanej operacji
10561 23 | tobie przemocy, my tylko uniesiemy stąd nasze głowy.~Na to
10562 56 | śmierć. Zdawało się, że uniesione tłumy rzucą się w końcu
10563 12 | ich wobec ciebie od razu uniewinni... Spytaj którego na próbę,
10564 27 | im bardziej stara się go unikać, tym większy jej go żal,
10565 27 | na światło prawdy, póty unikaj go, aby nie przywiódł cię
10566 56 | siecią, przegiął się w bok, uniknął pchnięcia i wsunąwszy trójząb
10567 45 | Ligia, i Ursus. W ten sposób uniknęli pożaru, który w ogóle nie
10568 56 | pośpieszył do lochów, gdzie dla uniknięcia możliwych pomyłek osobiście
10569 62 | fala ludu porwała Chilona i uniosła go w głąb ogrodu.~Wszędzie
10570 1 | wyprowadził go do triclinium.~W unktuarium dwie greckie dziewczyny,
10571 56 | Zdawało się, iż w powietrzu unosi się groza i śmierć. Tłum,
10572 36 | członki tej siły, której uosobienie w postaci cezara ujrzał
10573 69 | piekielna, wówczas ci, w których upadło już serce, pytać będą: "
10574 20 | pełnej kwiatów, jakaś woń upajająca, którą gdy ktoś raz odetchnął,
10575 7 | dźwięczne jak muzyka, a upajające jak wino.~I upajał ją. Wśród
10576 7 | nim topnieć. Piękność jej upajała jego zmysły i pragnął jej,
10577 7 | białych fałdach peplum, upajały go coraz więcej. Wreszcie
10578 31 | maja, był ciepły, a nawet upalny. Staw kołysał się od uderzeń
10579 37 | zatrzymaliśmy się z powodu upału. Otho posiadał tu wspaniałą
10580 46 | nastały straszne lipcowe upały. Powietrzem, rozpalonym
10581 66 | głosy o łaskę, namiętne, uparte, które wkrótce zmieniły
10582 55 | naramienniku żołnierza, aby nie upaść, ów zaś mówił dalej:~- Dziękuj
10583 31 | lasu, biegł razem z innymi, upatrując, która z driad wyda mu się
10584 56 | oczy pełne miłości, oni zaś upatrywali, gdzie która najpiękniejsza,
10585 18 | nad nią niby jastrząb nad upatrzonym łupem. Na Polluksa! Znajdź-że
10586 56 | grę gladiatorów. Lanio, upatrzywszy chwilę, runął wreszcie na
10587 16 | początku za każdą bytnością upewniał Winicjusza, że sprawa pójdzie
10588 55 | ślubów. Z ufnością dziecka upewniała Winicjusza, że zaraz po
10589 1 | patres i nasze kobiety, upewniam cię, iż to wszystko bledsze
10590 19 | sługą. Przypominał sobie upewnienia Akte, że był kochanym, i
10591 59 | odpowiedział:~- Chcę się upić...~I wyciągnął drżącą rękę
10592 10 | bluszcze, z których poczyniono upięcia na ścianach i nad drzwiami.
10593 28 | powodu, dlaczegobym miał się upierać w zdaniu przeciwnym lub
10594 40 | że Petroniusz, który nie upijał się nigdy, upił się tym
10595 47 | Ale niech szemrze. Wieki upłyną, tysiące lat przejdą, a
10596 51 | a nim je znajdzie, może upłynąć sporo czasu. "Przede wszystkim
10597 38 | wezmę pochodnię i nim noc upłynie, ujrzysz płonące Ancjum."
10598 5 | pobłogosławić obojgu. Ale czas upływał i wieść żadna nie nadchodziła.
10599 7 | do pięknych widzeń, do upodobań dołączyła się jeszcze, pomieszana
10600 52 | wspomnienia pożaru w krwi i upoić nią Rzym, więc nigdy rozlew
10601 23 | miłosierdziu bez granic, sama upoiła się tym nowym tchnieniem
10602 20 | którzy go słuchali, ogarnęło upojenie. Pozrzucali z głów kaptury,
10603 52 | tańce. Wieczorami słuchano z upojeniem podobnych do grzmotu ryków,
10604 Epi| których pokonał. Nero sam był upojony i pytał ze wzruszeniem otaczających
10605 23 | jednak nie tylko nie odczuł upokorzenia, ale był jej wdzięczny jak
10606 23 | każdej innej istoty byłby upokorzeniem - tym razem jednak nie tylko
10607 16 | i lubował się myślami o upokorzeniu i mękach, jakie Ligii zada,
10608 11 | by ją zgnieść, zdeptać i upokorzyć.~I podniecając się coraz
10609 23 | ubiór robotnicy; patrzył tak uporczywie; że aż pod wpływem jego
10610 42 | od pewnego czasu z dziwną uporczywością prowadzono na dworze cezara,
10611 7 | uciechą ku górze. Westynus z uporem pijaka powtarzał po raz
10612 28 | wszystko jakoś uchwycić, uporządkować i rozpoznać lepiej. Pod
10613 6 | granic, a jednak stara się upozorować każdy postępek. Czy ochłonąłeś
10614 64 | nadeszła dla nich obojga, jako upragniona zmiana złej, smutnej i ciężkiej
10615 60 | nędza.~Lecz on, gdy nadszedł upragniony wieczór, z radością przewiązał
10616 15 | starzeje się; mówią, że uprosiła Poppei, by wolno jej było
10617 21 | rzucili między nich popłoch, uprowadziliby ją niechybnie.~- Ten Lig
10618 1 | i dwie Murzynki poczęły uprzątać epilichnia z woniami. Lecz
10619 11 | sklepy. Wróciwszy kazał uprzątnąć ciało Gula, którego nikt
10620 62 | albowiem służba niewolnicza uprzątnęła już tu zwęglone słupy i
10621 56 | Dokonano!" - posługacze uprzątnęli trupy, pacholęta zaś zagrabiły
10622 58 | w mgnieniu oka.~Lecz po uprzątnięciu trupów widowisko przestało
10623 56 | czy żyje jeszcze. Wnet uprzątnięto go i wystąpiły inne pary,
10624 2 | na Pandatarii uduszono po uprzednim otwarciu jej żył w gorącej
10625 2 | mimo swych starorzymskich uprzedzeń, które kazały mu przeciw
10626 41 | rozproszysz jednym słowem jej uprzedzenia, oznajmiając, żeś sam tak
10627 51 | w każdym razie Winicjusz uprzedzi pretorianów. Przyszło mu
10628 67 | doszli do domu. Służba, uprzedzona przez wysłanego umyślnie
10629 13 | jestem, gdy odpowiadam na twe uprzejme pytania, szukam także. Miej
10630 36 | się ze znajomych twarzy na uprzęże, wozy, konie, dziwaczne
10631 15 | jej boską wartość w myśli uprzytomnia, a przez to nie tylko ciało,
10632 20 | nie było dotąd na świecie. Uprzytomniał sobie wszystko, co od pierwszej
10633 14 | przyjdzie choćby po to, żeby jej upuścić po raz drugi.~- Niech się
10634 51 | twarzą zarazem złośliwą i uradowaną:~- A Winicjusz czemu nie
10635 30 | ich uciechy i dolę. Lud, uradowany z postanowienia, a zarazem
10636 57 | spytał:~- Cóż?... Czy nie uradziliście czego nowego i czy Nazariusz
10637 44 | Okazali się bezsilni, więc urągano im. Natomiast zdarzyło się,
10638 2 | odrzekł Aulos - któremu uratowałeś życie, gdy raz zdarzyło
10639 44 | przeprowadzający posąg Izydy, który uratowano z świątyni leżącej w okolicy
10640 24 | pomimo rozmowy nad rzeką z Urbanem i pomimo wszystkiego, co
10641 71 | błogosławiąc w godzinie śmierci:~- Urbi et orbi!~ ~A w ten sam cudny
10642 17 | wzruszającego i zarazem uroczystego. Robotnik płakał, a gdy
10643 53 | krzyczeć: "Ratuj!" Lecz czy to uroczystość modlitwy, czy osłabienie
10644 14 | pogrzeb był jedną niezmierną uroczystością, na której lud podziwiał
10645 7 | Pitagoras, Grek przecudnej urody, ten sam, z którym później
10646 31 | których wyróżniało czy to urodzenie, czy talenta, czy nauka -
10647 14 | Rzym. Cezar, który przy urodzeniu dziecka szalał z radości,
10648 7 | jakkolwiek czym się kto urodzi, tym jest, jednakże cześć,
10649 20 | nie chciał się poddać jego urokowi, poddał się jednakże jakiejś
10650 40 | się skończyło. Wpływ mój urósł jeszcze tego wieczoru. Odeśle
10651 49 | takiemu wężowi nietrudno urwać głowę.~- Co powiesz? Mów,
10652 2 | Neapolitańska.~Lecz dalsza rozmowa urwała się, wniesiono ich bowiem
10653 56 | lwa. Nagle wydał krótki, urwany ryk, zgniótł dziecko jednym
10654 43 | zatrzymywał się i tarł oczy. Urwawszy brzeg tuniki zasłonił nią
10655 36 | pochowajcie żony, bo wjeżdża urwis z łysiną!" Lecz potworna
10656 26 | on w cyrkach straszliwe "ury", sprowadzane z puszcz północnych,
10657 20 | Chwilami ucho jego chwytało urywane słowa lub zdania pieśni,
10658 73 | lepiej od niego potrafi urządzać w Achai igrzyska, przyjęcia
10659 17 | Chilo zastał go w domu, urządzającego kramik, i powitawszy w imię
10660 66 | wyprawy na Suburę, gdzie urządzał sobie zabawę zwaną sagatio,
10661 57 | napój usypiający, który sam urządzi z przyniesionych przeze
10662 66 | sile człowieka, umyślnie urządzili takie widowisko i drwiąc
10663 30 | rzekł:~- Zobaczymy, co nam urządzisz na stawach Agryppy. Potem
10664 52 | wyłączając pomniejszych. W Afryce urządzono z jego polecenia olbrzymie
10665 11 | Lilith twierdzi, że zostało urzeczone i że urzekła je ta cudzoziemka,
10666 18 | Ale Miedzianobrody nie urzeczywistni swych pomysłów choćby dlatego,
10667 22 | augustianina i wysokiego urzędnika wojskowego, albowiem tego
10668 19 | drugi patrycjuszem i wysokim urzędnikiem wojskowym. "Choćby Winicjusza
10669 22 | by przyjść mogły do głowy urzędnikom.~Z drugiej strony, uciec
10670 46 | zaś zamęcie i rozprzężeniu urzędów nikt dotąd nie pomyślał,
10671 26 | oddawał im jednak cześć urzędową. Wszakże ją ścigał po to,
10672 6 | porządnym ludziom. Uczynią cię urzędowym stróżem zakładniczki, oddadzą
10673 28 | lub mnie wypadnie kiedy z urzędu wyprawiać igrzyska, dobrze
10674 49 | się ukazał. Gdy przy tym urzędy siłą rzeczy były zawieszone,
10675 7 | szaty, zwanej synthesis, i usadziwszy na krześle, oddała ją na
10676 41 | odjechać do Rzymu, bo mi uschnie. Czy wiesz, że owa zakładniczka
10677 56 | splatały się w śmiertelnym uścisku, trzeszczały w stawach potężne
10678 19 | udał się do biblioteki i usiadłszy napisał do Petroniusza następne
10679 67 | mocy. Ursus zaś patrzył w usiane gwiazdami niebo i modlił
10680 20 | tablicy na piersiach, ani szat usianych w gwiazdy lub białych, słowem,
10681 29 | jakkolwiek namawiał go usilnie do przyjęcia chrztu, nie
10682 52 | pieniędzy.~Lecz wszystkie te usiłowania pozostały bez skutku. Seneka,
10683 52 | Watyniusz doniósł cezarowi, że usiłowano go przekupić. Jeden tylko
10684 54 | z godnością i dumą Grek, usiłując swej twarzy nadać wyraz
10685 10 | turkawką i nie mogę się uskarżać na jej srogość...~Chryzotemis
10686 Epi| Niedaleko już obozu koń cezara uskoczył nagle w bok na widok trupa.
10687 2 | postaci bogów, ze szczytów uskrzydlone złote kwadrygi zdawały się
10688 56 | krzyczeć: "Nacieraj!" Gall usłuchał i natarł. Ramię sieciarza
10689 35 | zwę boską. Jeśli zakażesz, usłucham, ale dziś jeszcze nie umiem
10690 17 | patrycjusza, na którego jest usługach, ale oto dam ci znak, który
10691 51 | zastawionym złotymi naczyniami. Usługiwały im pacholęta przebrane za
10692 47 | Obywatele! Niech ci, którzy mnie usłyszą, powtórzą słowa moje tym,
10693 7 | ścianach, jak przez sen usłyszała okrzyk, którym witano cezara,
10694 11 | runie, u jego ogniska. Oto usłyszałby z jej ust sakramentalne: "
10695 37 | odpowiedź z twoich kochanych ust usłyszę, piszę ci dalej, co się
10696 29 | jedynie nadzieja, że go usłyszysz. Nie lękaj się przesadzić.
10697 24 | nie mógł jednak wstrzymać uśmiechu. Rad był przy tym, że Chilo
10698 Epi| Tak za Tyberiusza Drusus uśmierzył bunt legij panońskich, a
10699 2 | zdarzyło mu się nieszczęście usnąć przy słuchaniu wierszy cezara.~-
10700 7 | Nigidii, która, spiwszy się, usnęła. Następnie zdjął zwoje bluszczów
10701 54 | dziecko, zmorzone snem, usnęło w czasie czytania, jak niegdyś
10702 74 | Hypnosowi, zanim Tanatos uśpi go na zawsze.~Jakoż usnął.
10703 1 | chwili, gdy prosi Sen o uśpienie Zeusa. Petroniusz patrzył
10704 9 | znaleźć odpowiedź w jej uśpionej twarzy. Patrzyła na jej
10705 17 | tajemnicę zwierzał temu uśpionemu miastu. Było w tym coś wzruszającego
10706 20 | piersiach.~Lecz z wolna uspokoili się, bo chęć dalszego słuchania
10707 26 | życia Ligii przemogła.~Więc uspokoiwszy się począł wypytywać o wojnę
10708 49 | wydam ludowi Tygellina i uspokoję w jednym dniu miasto." Lecz
10709 57 | miłość pasterzy, a następnie, uspokojeni, gotowali się do słodkiego
10710 64 | ustawali w prześladowaniu. Dla uspokojenia ludu wydawano nowe rozporządzenia
10711 24 | Daj mi kaganek. Chilo, uspokojony już zupełnie, wstał i uczyniwszy
10712 29 | podkopał. Boję się także twego usposobienia.~- Czy wiesz - rzekł Winicjusz -
10713 40 | nigdy. Ty co innego! Z twoim usposobieniem mogłeś albo nienawidzieć
10714 52 | który z początku wrogo usposobiony dla chrześcijan, żałował
10715 27 | Kryspus począł się z pokorą usprawiedliwiać:~- Zgrzeszyłem przeciw miłosierdziu -
10716 6 | przytrafiło, nie pisałbym usprawiedliwiających listów do senatu... Nero
10717 25 | jak i wszystkim, słuszną i usprawiedliwioną. Niechanie jej było zgoła
10718 22 | z przechyloną głową i z usta-mi we krwi. Ujrzawszy ich raz
10719 56 | Takich, którzy by nie mogli ustać na nogach, nie masz.~To
10720 56 | zanim wybuchnął długo nie ustającą burzą oklasków.~Tymczasem
10721 20 | że chcieli wypełnić jakiś ustalony rytuał, ale spod serca,
10722 13 | raz puszczony na trop, nie ustanie, póki nie odnajdzie kryjówki.~-
10723 14 | wznieść jej świątynię i ustanowić osobnego przy niej kapłana.
10724 29 | wraca na brzeg, z którego ustąpiła. Wydało mu się, że był głupcem,
10725 51 | razie~zbytniej roboty jemu ustąpiłbym urząd prefekta - i Nero
10726 17 | lecz gdy odmówił stanowczo, ustąpili. Kwartus rzekł wówczas:~-
10727 4 | do małego Aula, który nie ustawał w płaczu za siostrą i w
10728 64 | i Nero, i Tygellinus nie ustawali w prześladowaniu. Dla uspokojenia
10729 69 | albowiem prześladowanie nie ustawało dotąd. Kogo tylko głos publiczny
10730 7 | kruże winem, a przed stołem, ustawianym w otwartą z jednej strony
10731 1 | Winicjusz - ale teraz każę chyba ustawić wśród moich larów twój posąg -
10732 2 | uszy Winicjusza obijało się ustawiczne: "Hic est!" - "To on!" -
10733 9 | urodę i o władzę, żyła ona w ustawicznej trwodze, by kiedyś jakaś
10734 35 | rozmaitych językach. Wreszcie ustawili się wszyscy murem pod ścianami
10735 56 | Między rzędami siedzeń ustawiono kadzielnice do palenia wonności
10736 47 | Szesnaście tysięcy pretorianów, ustawionych w szyku bojowym po drodze,
10737 36 | oddziały pieszych pretorianów i ustawiwszy się wzdłuż po jednej i drugiej
10738 40 | cezar czytał w małym kółku ustęp ze swej Troiki, gdy zaś
10739 43 | nie chcieli żołnierzom ustępować z drogi, klnąc na głos cezara
10740 26 | które jednym tylko słoniom ustępowały w wielkości i sile.~- Zaliś
10741 5 | życie jego było szeregiem ustępstw czynionych zbrodni. Sam
10742 66 | pochylił się i rzekł:~- Nie ustępuj, boski, mamy pretorianów.~
10743 7 | rozradowanym i pytającym.~Po czym ustroił i siebie w bluszcz, powtarzając
10744 53 | winnicy, położonej dziko i ustronnie. Zgromadzenie odbywało się
10745 22 | wszystkich mieszkańców, ustronność zaś domku ułatwiała przedsięwzięcie.
10746 7 | że nie domagała się nawet usunięcia jej z pałacu.~Ponieważ jednak
10747 17 | zaś istotnie chodziło o usunięcie Glauka, który jakkolwiek
10748 49 | głodu została stanowczo usuniętą, natomiast trudniej było
10749 40 | Rzymie, gdy trzeba było usuwać ludzi, którzy wydawali się
10750 8 | szła z nimi i obecność jej usuwała wszelkie podejrzenia.~W
10751 42 | gościńcu stały gromadki, które usuwały się pośpiesznie przed pędzącym
10752 29 | przywykłszy już do prędkiego uświadamiania tego, co się w nim dzieje,
10753 28 | uwieńczone drzwi i posadzę na uświęconej skórze przy ognisku... A
10754 31 | tkanin, które miały ucztę uświetnić. Dochody z całych prowincji
10755 54 | westchnął jak dziecko, które usypia po długim płaczu, i usnął.~
10756 2 | jeśli Orfeusz umiał pieśnią usypiać dzikie bestie, jego tryumf
10757 57 | Zresztą Glaukus da jej napój usypiający, który sam urządzi z przyniesionych
10758 2 | niewolników z podziurawionymi uszami nie brakło i wolnej, próżniaczej
10759 41 | duszy .~- O, jak miło jest uszczęśliwiać ludzi - rzekł ce zar. -
10760 58 | cezara, który dumny z nich i uszczęśliwiony z oklasków, nie odejmował
10761 49 | jeden z augustianów nie uszedłby z życiem. Ich to przecie
10762 24 | krokiem przed siebie.~Lecz uszedłszy kilkadziesiąt kroków stanął
10763 7 | by nim goście się popiją, uszlachetnił ucztę swym śpiewem. Chór
10764 13 | składający się z ciemnej tuniki utkanej z koziej wełny i takiegoż
10765 2 | piękne oczy.~- Jak morze - i utonąłem w nich też jak w morzu.
10766 13 | zawołał Petroniusz - bo utoniemy w twych zasługach, cnocie,
10767 11 | nadzieja, że ją odnajdzie, to utopiłby w sobie miecz! Miłość się
10768 49 | brzegi Tybru roiły się od utopionych ciał, których nikt nie grzebał,
10769 54 | Chilo.~Tymczasem biegacze utorowali drogę i Egipcjanie mieli
10770 22 | niósł dziewczynę, a Kroto utoruje mu drogę." Czas jednakże
10771 2 | myśląc tylko o tym, że może utracić Ligię, spoglądał w stronę
10772 47 | posiadając nic, nic też nie utraciła w pożarze, a spodziewała
10773 53 | pozwolił, czemuś umarł i czemuś utrapił nam serca, którzyśmy wierzyli,
10774 Epi| dalsza zwłoka może go o utratę państwa przyprawić, wyruszył
10775 21 | zwierz i przygnieść je aż do utraty oddechu. On, który dotąd
10776 7 | twarz, Włosy miał ciemne, utrefione modą zaprowadzoną przez
10777 31 | cudnej piękności, z włosami utrefionymi na sposób wschodni lub ujętymi
10778 71 | wideł na szyję, by mu nie utrudniać pochodu. Szedł wolny i wierni
10779 15 | wzbudzić podejrzeń i nie utrudnić dzieła. I chociaż czekać
10780 56 | amfiteatru. Nie chcąc się utrudzać przed czasem, szli bez zbroi,
10781 55 | Jehowę, ale chrześcijanie utrzymują, że Chrystus jest jego synem,
10782 47 | bezpieczeństwem jego wjazdu, utrzymując zarazem w odpowiedniej odległości
10783 7 | pretoriańskich żołnierzy utrzymujących straż w pałacu. Gdzieniegdzie
10784 56 | lodowatą wodą z gór, miały utrzymywać w budynku chłód przyjemny,
10785 56 | były tak liczne, iż znawcy utrzymywali, że choćby po sto i dwieście
10786 24 | wspaniałomyślność jej nie utuli, zakwilę się na śmierć,
10787 8 | Ukrzyżowanego Baranka.~A Akte utuliwszy Ligię poczęła znów pytać -
10788 20 | ale zraża Ligię do niego i utwierdza ją w oporze. Zrozumiał,
10789 40 | zręczność tego ostatniego utwierdziła ludzi w przekonaniu, iż
10790 13 | także czegoś szukać i to utwierdziło go tylko w mniemaniu, że
10791 74 | zwykły niedbały uśmiech utwierdziły do reszty wszystkich w tym
10792 11 | innymi należało zobaczyć.~Utwierdziwszy się w tym, kazał niewolnikom
10793 1 | Petroniusz.~- Jeśli to twój utwór, chętnie! - odpowiedział
10794 45 | kamień, albowiem ściany utworzone były z świeżych jego odłamów.~
10795 6 | tobie. Dobrze. Ale Lizypp utworzyłby z was cudowne grupy. Oboje
10796 7 | świecące od oliwy ciała utworzyły jedną bryłę, kości ich chrzęściały
10797 30 | na żony gwiazdy, my zaś utworzymy nową konstelację, która
10798 36 | czasu wyjazdu do Neapolis utył znacznie. Twarz mu się rozlała;
10799 68 | którą rozkaz władcy świata uwalnia z rogów dzikiego tura i
10800 26 | Dopiero co odeszła, a ja mam uwarzyć śniadanie dla ciebie, panie.
10801 23 | brwi jeszcze silniej.~- Uważ, stary człowieku, co powiem -
10802 41 | będzie wam łaskawą. A teraz uważaj, bo cezar bierze znów formingę.
10803 9 | kochała i którego mimo woli uważała za jakiegoś półboga, jest
10804 57 | Zobaczymy ich dopiero o północy. Uważałeś, że zapowiada się burza?~-
10805 57 | tajemniczym głosem:~- Czy uważaliście, że oni coś widzą umierając?
10806 28 | musiałaby podzielić życie uważane przez chrześcijan za występne.
10807 7 | widok tej osławionej Poppei, uważanej przez wyznawców Chrystusa
10808 73 | zadziwiającą pracowitość i energię. Uważano go za zdolnego do wszystkiego,
10809 7 | Ksenofanesa jest okrągły, to uważasz, takiego boga można toczyć
10810 39 | nie! To ja czczę cię i uwielbiam, daj mi ty ręce.~- Kocham
10811 7 | piękności i o swym dla niej uwielbieniu, że zaś gwar przy uczcie
10812 56 | zielonymi gałęziami w ręku lub uwieńczeni w kwiaty, młodzi, piękni
10813 11 | może i nędzną śmierć - od uwieńczonego domu, w którym czeka z ucztą
10814 26 | korybantów i gladiatorów tratuje uwieńczonym w róże wozem tłumy chrześcijan,
10815 62 | przeklęty, a ja ci mówię: uwierz w Niego, a czeka cię zbawienie.
10816 22 | od początku, łatwiej też uwierzyłby w niewinność Chilona niż
10817 7 | A gdyby cezar kazał?~- Uwierzyłbym, że sprawdzają się sny nawet
10818 20 | odpowiedział: "Iżeś mnie ujrzał, uwierzyłeś. Błogosławieni, którzy nie
10819 50 | nie teraz!... Ludzie nie uwierzyliby, gdyby chciano w nich wmówić,
10820 73 | zapytam, czy to on rozkazał uwięzić moją familię w stolicy.~
10821 50 | daleka dom. Ale jeśli nie uwięzicie i Winicjusza, zginąłem.~
10822 53 | cisza, jak gdyby bojaźń uwięziła dalsze wołanie w ustach
10823 50 | imieniem Paweł, który był tu uwięzion, ale potem został uwolniony,
10824 52 | się wspomnieć cezarowi o uwięzionej dziewczynie i prosić za
10825 16 | znajduje się w Rzymie, uwięziony skutkiem skargi podanej
10826 22 | przedsięwzięcie. Prędko uwiną się z obrońcami, a raczej
10827 29 | rozchodzą się wiadomości: uwiodłeś mi Chryzotemis! Winicjusz
10828 55 | gorączka, i odpowiedział:~- Ją uwolni Chrystus.~A Poppea, która
10829 60 | nowy plan i pracuje nad uwolnieniem Ligii z Eskwilińskiego więzienia,
10830 68 | ROZDZIAŁ LXVIII~Petroniusz po uwolnieniu Ligii nie chcąc drażnić
10831 11 | to nic. Tą jedną krzywdą uwolnili go od wszelkiej wdzięczności.
10832 57 | tej chwili, w której ją uwolnimy, za wszystkie gemmy w Rzymie.
10833 50 | uwięzion, ale potem został uwolniony, poznałem syna Zebedeusza,
10834 51 | dlatego, że jeśli jej nie uwolnisz, zanim nie wpadną na myśl,
10835 22 | poważne kłopoty, a zarazem uzasadnić wszelkie podejrzenia, jakie
10836 19 | znanych. Natomiast trzeba się uzbroić, a jeszcze lepiej wziąć
10837 36 | zastępem czuwali dozorcy uzbrojeni w bicze, zakończone kawałkami
10838 57 | Eskulapowi w zamian za jej uzdrowienie... Ach, ty, Ahenobarbie,
10839 57 | Byłem chory, ale twój śpiew uzdrowił mnie.~- Poślę cię do Achai -
10840 37 | lubo rozwiedziona z nim, uznała za stosowne zatrzymać piękny
10841 57 | albo umywam ręce.~Oni obaj uznali słuszność jego uwagi i umilkli.
10842 35 | zmieniał zdanie, ilekroć uznam to za stosowne lub wygodne.
10843 45 | osła i opowiadają naukę nie uznaną przez senat, a sami biją
10844 25 | była zdolną zdobyć się na uznanie dla tych, którzy pozwalają
10845 17 | cezarem, że cezara nie chcą uznawać za boga, że zatruwają fontanny,
10846 26 | ni prawo, ni obyczaj nie uznawały ludzkiej istoty.~- Toś ty
10847 5 | jakim ulega, i sam wreszcie użyj z nim całej wymowy, jaką
10848 23 | rzekł:~- Nikt, panie, nie użyje przeciw tobie przemocy,
10849 40 | samych lwów. I męczę się. Uzyskajże dla mnie pozwolenie wyjazdu,
10850 10 | Ligię, ale posłać Atacyna z uzyskanym od cezara pozwoleniem, samemu
10851 36 | zwierząt, które miały być użyte w czasie letnich igrzysk.
10852 30 | Grecją, bądź Rzymem: władaj i używaj! Szaleństwa nasze mają dlatego
10853 40 | mściwym i potęgi swej nie używał na cudzą zgubę lub szkodę.
10854 7 | publiczpych i jeśli kiedykolwiek używała swego wpływu na młodego
10855 40 | wierszy, to, com ci mówił, że używam ich po uczcie, tak jak Witeliusz
10856 13 | podjął.~- Czy byłeś już używany do podobnych posług? - spytał
10857 44 | wszelkiego rodzaju machin używanych przy igrzyskach, a zarazem
10858 27 | tę kamienistą rolę, którą użyźni Pan, aby wydała plon obfity.~
10859 5 | ROZDZIAŁ V~Aulus słusznie jednak domyślał
10860 2 | Winicjusza, gdy wtem niewolnik velarius odsunął kotarę dzielącą
10861 65 | Helenae, lucida sidera, ~ventorumque regat pater...~ ~- Okręt
10862 1 | wszechwładne, twórcze - Venus Genitrix. Ona skupia dusze,
10863 1 | dziewczyny z Kos, czekały jako vestiplicae, aż przyjdzie chwila posągowego
10864 6 | ROZDZIAŁ VI~Petroniusz był w domu. Odźwierny
10865 44 | Lucyny oraz między Clivus Vibrius a starą bramą Eskwilińską,
10866 28 | mókł napisać: veni, vidi, vici! - rozumiałbym jeszcze lakonizm.
10867 7 | konsul, wiem najlepiej... Videant consules!... trzydzieści
10868 7 | ROZDZIAŁ VII~Przed Akte, dawną kochanką
10869 8 | ROZDZIAŁ VIII~Ursusa nikt nie zatrzymał,
10870 46 | Caelius, na Esquilinus i na Viminalis fale ognia, głowni i węgli.
10871 13 | doszedłszy do rogu Clivus Virbius skręcił na Suburę.~"Trzeba
10872 55 | świątyni Westy i zażądaj, aby virgo magna znalazła się wypadkiem
10873 39 | rzekł:~- To lwy ryczą w vivariach...~I poczęli oboje nasłuchiwać.
10874 43 | wyspie zapaliło się widocznie vivarium leżące niedaleko świątyni
10875 12 | dzbanków, które sprowadzono z Volaterrae i Ceryny.~- Czy masz między
10876 2 | przynieść werweny począł ją wąchać i nacierać sobie nią ręce
10877 10 | Chryzotemis uderzyła go na to wachlarzem z pawich piór i rzekła:~-
10878 9 | złotych prętach, którymi wachlowały ją lekko, a zarazem i zasłaniały
10879 20 | Winicjusz.~Weszli teraz w wąski wądół, zamknięty z boku jakby
10880 20 | ostrożnie ku piaszczystym wądołom. Niektórzy z owych ludzi
10881 53 | a następnie idąc wśród wądołów zarosłych trzciną, dostali
10882 20 | cały ten cmentarz, wzgórza, wądoły i okolica. Zdawać się przy
10883 11 | niego przez chwilę, jakby wahając się lub jakby pragnąc zbadać,
10884 7 | wielkie imiona, lecz nie wahające się wkładać wieczorem płowych
10885 7 | dla niej obmyślą.~I tak wahała się jej wpół jeszcze dziecinna
10886 74 | na koniec i tacy, którzy wahali się z przyjęciem, tak rzecz
10887 7 | dowiedziawszy się o tych wahaniach spojrzała na nią z takim
10888 19 | się przez chwilę strach i wahanie, po czym jednak uspokoił
10889 46 | zamieszanie. Przy blasku łuny walczono o bochenki, których mnóstwo
10890 22 | stanie, albowiem ciekawość walczyła w nim ze strachem. Myślał
10891 59 | wydęty przesądami, a ten waleczny Grek gotów umrzeć ze strachu
10892 6 | zaś, jako sprzymierzeniec walecznych Ligów, a zarazem wierny
10893 2 | Kryspinillą, ze Skrybonią, z Walerią, Soliną i innymi niewiastami
10894 45 | przepalonych domów jęły się walić z łoskotem. Lecz większość
10895 48 | lecz Chrystusowi!~- Co za walne bóstwo! - ozwał się z tyłu
10896 26 | bo co Semnony, Markomany, Wandale i Kwady złupią po świecie,
10897 1 | własnych Swebów. Wówczas Wangio i Sido, dwaj jego siostrzeńcy,
10898 51 | tak piękna. Każę ci zrobić wannę w kształcie konchy, a ty
10899 1 | i począł zanurzać się w wannie, wychlustywając przy tym
10900 26 | wypytywać o wojnę Ligów przeciw Wanniuszowi i Swebom. Ursus rad opowiadał,
10901 1 | rogami na głowach. Zbili Wanniuszowych Swebów i Jazygów, ale król
10902 1 | zrzuciwszy tunikę wstąpił do wanny z letnią wodą, albowiem
10903 1 | dziewcząt z nogami pobielonymi wapnem na znak, że je pierwszy
10904 33 | usłyszał strzały Partów warczące koło swej głowy.~Ona wbiegła
10905 1 | uniesieniu usta do zimnych warg Petroniusza.~
10906 59 | przerwał, albowiem dolna warga poczęła mu się trząść tak
10907 7 | różowe od wieczornych blasków warkocze, spadając z wysoka na marmury,
10908 56 | wysyłając grot za grotem. Warkot cięciw i świst pierzastych
10909 15 | wie o tym, całą jej boską wartość w myśli uprzytomnia, a przez
10910 15 | jest niczym i że prawdziwej wartości nabiera wówczas dopiero,
10911 40 | geniusz grecki. Lecz w takich warunkach, niezrównanie więcej wykształcony
10912 1 | się o nich nie mówi nawet warunkowo. Co do mnie, śmiałbym się
10913 21 | prowadząc osły i muły obładowane warzywem; gdzieniegdzie skrzypiały
10914 38 | by dom Linusa nie stał na wąskim zatybrzańskim zaułku i w
10915 12 | wino do czasz z cudnych wąskoszyjastych dzbanków, które sprowadzono
10916 39 | godziny mogą podnieść przeciw waszemu ciemięstwu wojnę straszliwą,
10917 25 | Winicjusz stracił całkiem wątek myśli.~Lecz gdy Ligia podała
10918 53 | pomnij, com mówił tamtym wątpiącym, że sam Bóg przeszedł przez
10919 16 | mnie niebezpieczeństwem. Wątpiłeś w swoim czasie, czy jest
10920 13 | schwytanie. Było jednak rzeczą wątpliwą, czy ten pościg może ich
10921 45 | Między wzgórzem Janikulskim a Watykanem, za ogrodami Agrypiny, są
10922 Epi| Piotra panuje dotąd z wyżyn watykańskich miastu i światu.~Wedle zaś
10923 62 | Nerona i aż hen po wzgórze Watykańskie. Widywano już i poprzednio
10924 45 | winnicą!~Mijali teraz wzgórza Watykanu, które świeciły czerwono
10925 48 | Tymczasem skręcili w inny wąwóz, na którego końcu widać
10926 28 | kaledoński dusi wilka w wąwozach Hibernii. Ten człowiek wart
10927 48 | odpowiedź. Tak było i w wąwozie. Dopiero gdy wyszli na wolniejszą
10928 45 | za drugą. Lecz z bocznych wąwozów wysuwały się coraz nowe
10929 56 | zmieniła się w ucztę. W wazach zapalono wonności. Skrapiacze
10930 3 | barbarzyńców na sznurach za naszymi wazami, byśmy mieli zaślubiać ich
10931 7 | mówiła Akte maczając dłonie w wazie pełnej werweny i zwilżając
10932 14 | jednak przyniosłeś wiadomość ważną, otrzymasz drugie tyle dla
10933 14 | Przyniosłeś wiadomości ważne, temu nie przeczę. Twierdzę
10934 41 | swój hymn, a to jest rzecz ważniejsza od wszystkiego. Winicjusz
10935 11 | wezwano.~Był to wypadek ważny. Cezar, gdy mu się urodziła
10936 12 | Zwłaszcza choroba owa była ważnym wypadkiem. Petroniuszowi
10937 42 | On jeden mógł się na to ważyć, tak jak jeden Tygellinus
10938 51 | Petroniusz.~I zrzuciwszy togę wbiegł do atrium. Winicjusz siedział
10939 33 | warczące koło swej głowy.~Ona wbiegła nie spodziewając się niczego
10940 56 | chwili gdy chrześcijanie wbiegli, podniósł się i odwrócił,
10941 32 | mgnieniu oka za dyspensatorem wbiegło dwóch silnych Kwadów, którzy,
10942 56 | świeżego piasku. Za czym wbiegły amorki rozrzucając listki
10943 21 | zobaczymy, do jakiego domu wchodzą, jutro zaś, a raczej dziś
10944 53 | latarek i promienie księżyca, wchodzące przez otwór w dachu, napełniały
10945 57 | Jakim sposobem możesz wchodzić swobodnie do więzienia?~-
10946 56 | żelazne kraty, przez które wchodziły jasne snopy blasku. Dzieci
10947 26 | Winicjusz chwyta ją w ramiona, wciąga na kwadrygę i cisnąc ją
10948 56 | jej widokiem i z rozkoszą wciągał w płuca jej wyziewy.~Zwyciężeni
10949 7 | przez wyznawców Chrystusa za wcielenie zła i zbrodni, wydało jej
10950 6 | siedzi przed tobą cnota wcielona w Petroniusza! Gdyby Arystydes
10951 29 | która zresztą czyniła się wcześniejsza niż zwykle i ciepła. Przez
10952 51 | napełnionego już augustianami. Wczorajsi przyjaciele, jakkolwiek
10953 14 | pozłocić rogi.~- Więc twoje wczorajsze chrześcijaństwo i twoja
10954 13 | strony Winicjusz przez cały wczorajszy dzień szukał Ligii w przebraniu
10955 40 | sceptycznym uśmiechem pochlebstwa wczorajszych wrogów, lecz czy to przez
10956 26 | straszliwy tytan, który w dniu wczorajszym, zgniótłszy Krotona, rzucił
10957 7 | mimo jej smutku i mimo wczytywania się w listy Pawła z Tarsu,
10958 29 | doczesne.~- W to się nie wdaję, bo to dopiero zobaczymy,
10959 69 | plon obfity, ale szatan wdeptał go w ziemię. Zastępy aniołów
10960 46 | bochenki, których mnóstwo wdeptano w ziemię. Mąka z porozrywanych
10961 24 | codziennie bowiem nawiedza wdowę i Kryspa.~- Prowadź mnie
10962 23 | dobrzy. Powiedzcie owej wdowie, która zamieszkuje ten dom,
10963 53 | Apostoł Boży, mówię tobie, wdowo: syn twój nie umrze, jeno
10964 19 | zakrzywione noże, Chilon zaś wdział perukę, w którą się po drodze
10965 5 | mówił dalej:~- Ach, Nero ma wdzięczne serce. Kocha ciebie, boś
10966 24 | zwierzęta. Ale pójdę - pójdę! Wdzieję tylko płaszcz jeszcze nieco
10967 11 | wyławiano prawdziwą perłę wdzięku i młodości. Wówczas sagatio,
10968 2 | biegły w prawo i w lewo, wdzierały się na wzgórza, tuliły się
10969 14 | niewolnika. Ryby łapią się na. wędkę, a chrześcijanie na rybę.
10970 16 | panie, o starcu, z którym wędrowałem z Neapolis do Rzymu i w
10971 20 | brali widocznie tych nocnych wędrowców za robotników zdążających
10972 Epi| rozczulał się myślą, że jako wędrowny śpiewak będzie zarabiał
10973 2 | kiście ryżu, i kapłanów wędrownych bóstw, i tanecznic wschodnich
10974 20 | każdy opadający z pochodni węgielek, oddalony turkot kół na
10975 66 | płomieni w lampach i szelest węgiełków opadających z pochodni.
10976 10 | głowami tryków, brązowe misy z węglami, na które poczęli sypać
10977 22 | Chilo jednakże, ukryty za węgłem narożnika, czekał, co się
10978 35 | Cały był mokry i klejki jak węgorz świeżo wyjęty z wody. Zmieniał
10979 21 | najmniejszego niepokoju.~- Ja wejdę pierwszy! - rzekł.~- Pójdziesz
10980 73 | na nim wołasz na mnie: "Wejdź, a zobaczysz takie widoki,
10981 32 | Błogosławiony ten dach, jeśli ona wejdzie pod niego dobrowolnie, błogosławiona
10982 21 | chcesz uczynić, panie?~- Wejdziemy za nią do domu i porwiemy
10983 24 | których tylko spać chodzimy. Wejdźmy już - tam odpoczniesz.~I
10984 1 | może, że niektóre rzeczy Wejento wymyślał, ale ja, który
10985 7 | mężach rozwódka, z twarzą i wejrzeniem dziewicy.~Witano ją okrzykami
10986 13 | zarazem lisiej, i przenikliwym wejrzeniu. Żółtawa jego cera popstrzona.
10987 62 | jeden policzy twój żal, wejrzy na nędzę twoją, zdejmie
10988 20 | której były grobowce; przed wejściem do krypty szumiała fontanna.
10989 73 | Żona moja przędzie czerwoną wełnę obok mnie, a w ogrodach
10990 10 | ochrony od nocnego chłodu wełnianą purpurową zasłonę, widno
10991 43 | mający nic na ciele prócz wełnianej opaski na biodrach, straszne
10992 22 | podwórza tylko za pomocą wełnianych, po większej części wystrzępionych
10993 6 | że jeśliś mnie zdradził, wepchnę ci nóż w gardło, choćby
10994 35 | i pewnego wydania eklog Wergilego, którego nie mam. Och, jakiż
10995 40 | ci powiem: dobre są dla Wergiliusza, dobre dla Owidiusza, dobre
10996 29 | kupisz za wszystkie skarby Werresa. Teraz mówię sobie oto,
10997 4 | radość, i zamiast łez - wesele.~Po czym jęła mówić o sobie.
10998 73 | płaczą, serca weselą się ich weselem. O tak, drogi, jesteśmy
10999 30 | ostatka wesoło. Są na świecie weseli sceptycy. Stoicy są dla
11000 7 | Lukan.~Uczta stawała się weselszą. Tłumy niewolników roznosiły
11001 39 | życie nie byłoby wówczas weselsze? A co do ozdoby życia i
11002 74 | tylko przerywał je wybuch wesołego śmiechu, czasem szmer pochwał,
11003 56 | groza i śmierć. Tłum, zwykle wesoły, zaciął się pod wpływem
11004 74 | rozśmiał się tak szczerym i wesołym śmiechem, jakby o najniewinniejszy
11005 54 | czasie czytania, jak niegdyś Wespazjan, co widząc Ahenobarbus cisnął
11006 2 | cichszym:~- Wszak znasz Wespazjanowego syna, Tytusa? Mówią, że
11007 6 | zmienił się w łaźnię parową od westchnień. Ty (powiadam), cezarze,
11008 21 | Na Jowisza, Apollina, Westę, Kibelę, Izys i Ozyrysa,
11009 7 | do tej chwili rozmową z Westynusem, a raczej przedrwiwaniem
11010 74 | po której kazał się ubrać westyplikom, i świetny, strojny, podobny
11011 20 | biadać na nowo. Aż ledwo weszło słońce, wpadła Maria z Magdali,
11012 66 | Antystiusz, toż samo Pizo i Wetus, i Kryspinus, i Minucjusz
11013 29 | szczęśliwe lub nieszczęśliwe, ale wewnętrznie bywało spokojne. Równie
11014 7 | się w oczach, szumiało od wewnętrznych wzruszeń w uszach i bicie
11015 9 | płakać.~Ligii oczy również wezbrały łzami, lecz po chwili wzięła
11016 63 | chwili dwie wielkie łzy, wezbrane pod powiekami, spłynęły
11017 33 | albowiem całkiem już nie mógł wezbranego serca pohamować. Apostoł
11018 45 | sobą Jego opiekę i z sercem wezbranym większą niż kiedykolwiek
11019 74 | wydobył spod purpurowego wezgłowia list i począł czytać, co
11020 12 | Kreteńczykiem Tejrezjaszem.~- Weźmiesz Eunice - rzekł mu Petroniusz -
11021 2 | sprzedających amulety, i poskromców wężów, i chaldejskich magów, wreszcie
11022 25 | z wielkim wysileniem po wężowatych schodach, by ją porwać,
11023 49 | chciał powiedzieć, że takiemu wężowi nietrudno urwać głowę.~-
11024 28 | na ramionach Sorakte lub Wezuwiusza ani pomieścić w dłoni Trazymeńskiego
11025 35 | I cóż powiesz: przyszli wezwani flaminowie i dali mu uroczyście
11026 11 | których z całego miasta wezwano.~Był to wypadek ważny. Cezar,
11027 47 | okolicach Aqua Albana i wezwawszy do namiotu tragika Aliturusa
11028 57 | dopiero ty zachorujesz i wezwiesz Neronowego lekarza, który
11029 12 | każe przebaczać - rzekł Wfnicjusz. - Spotkałem u Akte Pomponię,
11030 68 | pozostawała przez długie godziny. Wi nicjusz ubierał jej lektykę
11031 6 | chwilą centurion był u mnie z wiadomością, że odprowadził dziewczynę
11032 74 | Cumae swego wyzwoleńca z wiadomościami o wszystkim, co działo się
11033 14 | Alem mu pomógł dźwigać wiadra i o jego synu mówiłem z
11034 14 | fontannie, który czerpał wiadrami wodę i płakał. Zbliżywszy
11035 14 | przeczuciem, umoczywszy palec w wiadrze, nakreśliłem mu rybę, on
11036 51 | świata, ale i wrzodem świata. Wiało od niego trupią wonią. Na
11037 71 | Potykaniem dobrym potykałem się, wiaręm zachował, zawodum dokonał,
11038 73 | wymysłem poetów, ludzie zaś wiarygodni mówili mi, że Chrystusa
11039 44 | trzaskiem w powietrzu lub gnane wiatrem spadały na nowe dzielnice,
11040 28 | zamiary zmieniają się jak wiatry wiosenne. Obecnie, siedząc
11041 9 | jakie mogła, klejnoty i wiążąc je w róg peplum zaklinała
11042 28 | Kocham go, bo jej ręce go wiązały, a nienawidzę, bo on nas
11043 23 | tą zdrową ręką pozrywam wiązania z ramienia, nie przyjmę
11044 1 | jego siostrzeńcy, a synowie Wibiliusza, króla Hermandurów, postanowili
11045 50 | skwapliwie Tygellin.~Chilo począł wić się, trzeć ręce i rzekł:~-
11046 36 | deptał, wyciskał łzy i krew; wichrzył jak wicher, burzył jak burza,
11047 56 | czyniąc swymi potrójnymi widłami ruchy tak szybkie, że wzrok
11048 20 | miasta i te postaci, do widm podobne, czyniły widocznie
11049 23 | stawia przed nim drogie widmo - i po długiej dopiero chwili
11050 2 | biegł aż do ogrodu, który widniał z dala jak jasny obraz,
11051 31 | nad tym torsem legionisty widniała głowa greckiego boga albo
11052 2 | liliami, i wśród pęków liści widniały brązowe posążki, przedstawiające
11053 44 | Albańskim. Noc stawała się coraz widniejsza; samo powietrze zdawało
11054 47 | ze złotą lutnią w ręku, widny, purpurowy, podziwiany,
11055 45 | wzruszone. W niektórych widoczne było oczekiwanie, trwoga,
11056 18 | łaska bogów, którzy mają w widocznej opiece jego śpiew i tych,
11057 65 | miastach, w których mógłby z widokami największego powodzenia
11058 45 | chrześcijan wzięła owe odgłosy za widomą oznakę, iż straszliwa godzina
11059 43 | zaułków, których po dniu nie widywało się niemal nigdy na ulicach
11060 66 | tłumów przeszło wszelką widywaną w amfiteatrach miarę. Tłuszcza
11061 7 | jakąś okrutną karę i gdy widywane w marzeniach męczarnie mogły
11062 62 | po wzgórze Watykańskie. Widywano już i poprzednio w Rzymie
|