Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |           ale jednak gotów był do bitki. Cały orszak nieznanego
 2  1,7 |     myśleć!~- Bo ci będą w głowie bitki i kochanie.~- A wam to nie
 3  1,10|       groźnej postawie, gotowi do bitki.~- Wzięli nas za zbójów -
 4  1,11|            wszędzie zaś, gdzie do bitki przyszło, Zbyszko na przedzie,
 5  1,11|      zapowiedzi sobie posyłali na bitki, aleja ta nie będę się wadził.~
 6  1,15|            Cni się już i mnie bez bitki.~- Nie uczyni on tego -
 7  1,17|      Zbyszka, jakby chciał śladów bitki na nim dopatrzyć, widząc
 8  1,18|         mu nie da, bo to jucha do bitki okrutnie sprawna. Patrzże,
 9  1,19|       nikt nie rozumiał, a jam do bitki nie dopuszczał.~- Jak to?
10  1,20|      razem przyjść między nimi do bitki, gdyż Mikołaj z Długolasu,
11  1,20|            zapalczywy, do zwady i bitki pochopny, ale chrześcijański
12  1,30|  Jurandowi. Chwyciła go też żądza bitki z kimkolwiek o cokolwiek,
13  2,5 |           który w ogóle stawał do bitki tylko wówczas, gdy inaczej
14  2,8 |           porywała go dzika żądza bitki. Żądza ta stawała się chwilami
15  2,9 |    przygodzi. Zdarzą się napaści, bitki, a Jaśkowi już czternaście
16  2,9 |        rzecz pewna, że zdarzą się bitki i napaści, w których ucierpieć
17  2,16|         Jako słyszałem, chłopy do bitki dobre!~- Ale nie im z gołymi
18  2,17|           liche to muszą być i do bitki pachołki.~- |I w tym się
19  2,18|      ochotnikami. Nadzieja dobrej bitki widocznie ożywiła go znacznie,
20  2,22| odstępować jej ni piędzią podczas bitki.~Szli szybko i cicho, ciągle