Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |      rycerskiej. O mnie też ludzie słyszeli, a to ci powiadam, że gdybym
 2  1,4 |           jednak, aby go najbliżsi słyszeli:~- Chuchraku! Zdjąłbym cię
 3  1,5 |          świadkowie zapewniali, iż słyszeli na własne uszy. jak raz
 4  1,6 |        znał polski lud miejski - a słyszeli o jego mocy i Niemcy, z
 5  1,16|           rozgrzeszę! Zaliście nie słyszeli, żem to już obiecał?~- Wasza
 6  2,3 |       którzy wśród wichury zimowej słyszeli podczas nocy po walce straszliwe
 7  2,4 |          jest - mówili - i jakośwa słyszeli, godnie już raz Niemcom
 8  2,8 |         ludzie o podobnej męce nie słyszeli - aleć ni sobie męką żalu
 9  2,9 |          widocznie, by pachołkowie słyszeli rozmowę, a gdy Maćko znalazł
10  2,10|    Sieradza, to bylibyście przecie słyszeli - rzekł na to Maćko.~- Bylibyśmy
11  2,10|           na to Maćko.~- Bylibyśmy słyszeli - odparł staruszek - toteż
12  2,11|        dwie dziewczyny, jakkolwiek słyszeli takie samo niemal opowiadanie
13  2,11|           potem do piekła poniósł. Słyszeli we Płowcach ludziska harmider
14  2,13|            tego, cośmy w Szczytnie słyszeli, bo siła jest nowin i ważnych.~-
15  2,14|      coście o niej między Niemcami słyszeli.~Na to roztropny pachołek
16  2,17|           mi pobłogosławił. Toście słyszeli, że mnie brat mistrzów Ulryk
17  2,30| przyjaciółka. Teraz, jakoście może słyszeli, kniaź Skirgiełł, tez rodzony
18  2,33|        znane. Tych zaś, którzy nie słyszeli o jego czynach na dworze
19  2,48|          Drezdenku?~- Jużci, żeśmy słyszeli. Ale zameczek to, jakich