Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |  Hełm za mną nosił, a jak mu przeszło trzynaście zim, to i pawęż.~-
 2  1,11|      by gadać... Co było, to przeszło. Już mi weselej.~- A może
 3  1,12|     nie było w boru spokoju. Przeszło niebawem opodal Zbyszka
 4  1,12|      do rana.~I nagle mrowie przeszło go od stóp do głowy.~A nuż
 5  1,32| pomyślał Jurand.~I na chwilę przeszło mu przez głowę, by nawrócić
 6  2,3 |   bowiem ani przez głowę nie przeszło, żeby Krzyżacy wymogli takie
 7  2,11|   także i jeden stary chłop, przeszło stuletni, który pamiętał
 8  2,29|    życia, przeszła nadzieja, przeszło dobro, zginęło kochanie,
 9  2,38|  właśnie wszystko, co było i przeszło.~Ale jeszcze przed jego
10  2,48|      którego pamięci niemało przeszło gróźb wojennych i układów -
11  2,50|     pól i lasów na szerokość przeszło mili niemieckiej.~Przed
12  2,51|     nim. Wzruszenie jego już przeszło, a z oczu szły mu, zamiast
13  2,51|  albowiem oba od godziny już przeszło zmagały się z Niemcami,
14  2,51|      piętnastu. Czterdzieści przeszło tysięcy ciał leżało w wiekuistym
15  2,51|     ręki Powały z Taczewa, i przeszło sześćset ciał znakomitych
16  2,52|     nim. Wzruszenie jego już przeszło, a z oczu szły mu, zamiast
17  2,52|  albowiem oba od godziny już przeszło zmagały się z Niemcami,
18  2,52|      piętnastu. Czterdzieści przeszło tysięcy ciał leżało w wiekuistym
19  2,52|     ręki Powały z Taczewa, i przeszło sześćset ciał znakomitych