Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |    będzie niepomyślny, jednakże uczyniła się głucha cisza. Kasztelan
 2  1,6 |          Uczeni wspominali, ile uczyniła dla Akademii, duchowni ile
 3  1,6 |         przy bramach. Na dworze uczyniła się już noc głęboka...~-
 4  1,6 |        zwykła, a do tego pogoda uczyniła się cudna. Między kobietami
 5  1,12|      Ostatnie odblaski znikły i uczyniła się noc zupełna. Wiatr ustał,
 6  1,30|       było. Co Danuśka dla mnie uczyniła w Krakowie, to wiecie, ale
 7  1,32|       posępne mury zamku. Cisza uczyniła się taka, że Jurand mógłby
 8  2,6 |      zmartwieniem. Gdy więc noc uczyniła się bardzo późna, rzucił
 9  2,7 | odetchnąć.~Noc po posępnym dniu uczyniła się nadzwyczaj pogodna.
10  2,7 |          nie~wydawszy ani jęku.~Uczyniła się cisza. Potem z wieży
11  2,8 |       co dla stryjca i dla mnie uczyniła, niech jej Bóg zapłaci i
12  2,9 |    jednej chwili z nienawiści i uczyniła się złowroga.~Lecz Maćko
13  2,11|        zdumienie, po czym twarz uczyniła mu się sroga i wilcza, gdyż
14  2,11| nazajutrz wyruszyli. Wiosna już uczyniła się zupełna, więc rozlewy
15  2,14|      pana Zbyszka.~Jagienka zaś uczyniła to w myśli, iż giermek tej
16  2,29|        na Zbyszku, i na księdzu uczyniła wrażenie. Zrozumieli, że
17  2,31|          Może z pustoty to jeno uczyniła, nie ze złości.~- Toteż
18  2,36|     mogło zabraknąć.~- Może też uczyniła to i dlatego, aby się z
19  2,51|     służyli goście zagraniczni, uczyniła razem ze swym dowódcą to
20  2,52|     służyli goście zagraniczni, uczyniła razem ze swym dowódcą to