Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |        świątobliwa nasza pani, nijak przeczyć, ale z księciem
 2  1,5 |        i krzyża nie widział?~- Nijak! - odpowiedział Zbyszko -
 3  1,7 |       najdłużej być z Danuśką. Nijak mi teraz bez niej, bo to
 4  1,10|   przez bród, to my go w pysk. Nijak nie mógł. Jeszcześmy ich
 5  1,14|      tego jak zbawienia, bo mi nijak od chorego odjeżdżać, a
 6  1,15| tajemnic boskich wymiarkować?~-Nijak nie może! - ozwali się zgodnym
 7  1,24|           Tego jeno nie mogłem nijak wyrozumieć, po co oni gościa~
 8  1,25|     rada musi być, bo bez niej nijak! Krzypotę w kościach czuję
 9  1,25|     mortis... Ale bez dyspensy nijak...~- Już ja bym tam i później
10  1,30|       myślałem jej brać. Ba! i nijak mi było, bo mnie zwierz
11  1,30|  wyście chytrzy?... Bo ja - to nijak nie potrafię.~- I ja nie -
12  2,8 |      raz w życiu nie obaczyć - nijak nie może być! Znowu tam
13  2,11|     potykać się z nim muszę, a nijak by mi było nastawać na gardło
14  2,14|       kraj rozmokły i rycerzom nijak w nim wojować. Gdzie Żmujdzin
15  2,23|      choć niektóre słowa wiem, nijak nie mogę go wyrozumieć.~-
16  2,36|  niżeli przy niej.~- Wiera, że nijak im było sieroty najeżdżać.
17  2,44|     jechać, ale w Zgorzelicach nijak by ci było gościowi uchybiać,
18  2,51|        lasem i w lesie Polaków nijak było Niemcom uderzać, gdyż
19  2,52|        lasem i w lesie Polaków nijak było Niemcom uderzać, gdyż