Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |      Zbyszkowi i Danusi usiąść naprzeciw przy sobie, a potem rzekła
 2  1,6 |     które miało być wzniesione naprzeciw głównej bramy ratusza.~Księżna
 3  1,20|    znak, aby siadł koło niego. Naprzeciw zajęła miejsce księżna z
 4  1,26|  czekają. Pojechali też ludzie naprzeciw.~- Z kagankami?~- Zaśby
 5  1,26|        pozwolił strażom zejść. Naprzeciw gości wyszedł stary Mrokota,
 6  1,26|     dałby znać. Wysłali jednak naprzeciw kilkunastu jeźdźców, bo
 7  2,11| niejakim czasie zatrzymali się naprzeciw dziada, który schodząc z
 8  2,11|   osadę lub gdy spotykał ludzi naprzeciw idących, dłonią i głosem
 9  2,11| zapuścili się w las, wyjechało naprzeciw dwóch zbrojnych pachołków,
10  2,18|       ludziom zamkowym, którzy naprzeciw tamtym wyjść chcieli. Dzień
11  2,18|     który od przystani leżącej naprzeciw wyspy biegł w głąb kraju.
12  2,19|    widok nieznanych, stojących naprzeciw jeźdźców.~A Zbyszko w tej
13  2,28|     potem ujrzeli idącą z dali naprzeciw liczną drużynę ludzi, w
14  2,51|      mistrza, zaświadczyli, iż naprzeciw nich stoją wszystkie wojska
15  2,51|      zbroi sama śmierć szła im naprzeciw, on zaś walczył z namarszczoną
16  2,51|     wyskoczył Dobko z Oleśnicy naprzeciw pędzącego w przedzie wielkiego
17  2,52|      mistrza, zaświadczyli, iż naprzeciw nich stoją wszystkie wojska
18  2,52|      zbroi sama śmierć szła im naprzeciw, on zaś walczył z namarszczoną
19  2,52|     wyskoczył Dobko z Oleśnicy naprzeciw pędzącego w przedzie wielkiego