Tom,    Rozdzial

 1  1,13|    tygodniu jednak począł tracić nadzieję. Mówił, że sadło "burzy"
 2  1,21|   żubrzych rogów, lepszą czynili nadzieję, twierdząc, że róg tura
 3  1,25|   pomieszało wszystkie rachuby i nadzieje. Oto od Juranda przybyli
 4  1,25|       mogła przemówić. Miała ona nadzieję, że gdy Jurand, który pięć
 5  1,25|       teraz stracił znów wszelką nadzieję, czuł bowiem, że gdy mu
 6  1,31|      odkryć jej schronienie i ma nadzieję, iż w ciągu kilku dni ją
 7  2,1 |         albowiem już był stracił nadzieję, by nawet dla Danusi ofiara
 8  2,4 |        Zbyszka mieli także dobrą nadzieję: "Nie ułomek ci to jest -
 9  2,7 |       chwały Zakonu uczynił, mam nadzieję, że nie poczyta mi tego
10  2,11|        Witolda...~- Zbyszko miał nadzieję - ozwał się ksiądz Kaleb -
11  2,14|        tego, że Maćko miał teraz nadzieję, iż we dwóch ze Zbyszkiem
12  2,16|         że młodzianek ma większą nadzieję dowiedzieć się czegoś pod
13  2,20|         mi go wydrzeć, a z nim i nadzieję ostatnią? Za co mnie krzywdzisz?~
14  2,25|         bo od razu wszystkie jej nadzieje rozsypały się w proch.~Siły
15  2,27|     śmierci, że zupełnie stracił nadzieję, czyją żywą ojcu dowiezie.
16  2,31|        przeto mam jako najlepszą nadzieję.~- Żeby nie z tak zdradliwymi
17  2,50|       obelgami - on jeszcze miał nadzieję, że nieprzyjaciel uzna słuszność
18  2,51| zuchwalstwo i zniewagę.~Ostatnie nadzieje Jagiełły rozwiały się jak
19  2,52| zuchwalstwo i zniewagę.~Ostatnie nadzieje Jagiełły rozwiały się jak