Tom,    Rozdzial

 1  1,19|       Czyś ogłuchła, że nic nie mówisz na moje przyczyny? Przemów,
 2  1,19|        czymże poznam, że prawdę mówisz i żeś nie powsinoga jakowyś
 3  1,19|        moje skrzynie zabrali.~- Mówisz, żeś sługa Boży, a tego
 4  1,19|    odrzekł nieznajomy -albowiem mówisz do człowieka, który zeszłej
 5  1,19|        ile że naszą mową dobrze mówisz. Jako cię wołają?~- Niemiec
 6  1,19| wszystkie się wydały.~- Przecie mówisz, że "prawie wszystkie",
 7  1,27|         Bóg, aby tak było, jako mówisz.~A Czech poszedł jeszcze
 8  2,6 |       nie opuszczę!~- To zacnie mówisz i udałeś mi się - rzekł
 9  2,8 |     jeszcze ten giermek, bo sam mówisz, żeś nie miał wiele roboty,
10  2,23|         Niech i tak będzie, jak mówisz - przysięgam! Dokąd mnie
11  2,23|          Dziś jakoś roztropniej mówisz niż zwyczajnie. Prawda i
12  2,24|   jęknął Zbyszko.~- Rozumie, co mówisz?~- Nie.~Stary zmarszczył
13  2,27|     zapytał:~- Co zaś, jagódko, mówisz? A ona powtórzyła:~- Kwiecie
14  2,29|     cześć! nie będzie tak, jako mówisz. Byłeś mi jako brat i przyjaciel
15  2,31|        odpowiedział:~- Słusznie mówisz. Ni statku, ni wiary! bom
16  2,31|       zapytała:~- Czemu zaś nie mówisz mi: ty, jako znajomce od
17  2,47|      nie co innego powie.~- Tak mówisz? - zapytał Maćko.~- Pomyślcie
18  2,51|           Przeciw posłuszeństwu mówisz - rzekł. A potem do komturów:~-
19  2,52|           Przeciw posłuszeństwu mówisz - rzekł. A potem do komturów:~-