Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |     najlepsi?~- Jak do czego. Do kuszy najlepszy Angielczyk, któren
 2  1,6 | postrzelili mnie w boru Niemcy z kuszy. Zbóje-rycerze! -wiesz?
 3  1,8 |          gdyż drugie mu Niemcy z kuszy wystrzelili, ale tym jednym
 4  1,10|         tur. A zaraz gotów był z kuszy dziać!... Widać, że na wojnie
 5  1,10|      zawarczała złowrogo cięciwa kuszy, rozległ się świst grotu,
 6  1,12|     Żałował jednak, że nie wziął kuszy, mógłby był bowiem z łatwością
 7  1,14|       umiem chycić oszczepu albo kuszy? Niechby spróbowali! Pognałabym
 8  1,14|      Wreszcie zawarczała cięciwa kuszy, a jednocześnie głos Jagienki
 9  1,18|     oszczepami lub postrzelone z kuszy łosie i wilki. Opat, ujrzawszy
10  1,21|       Książę strzelił do niego z kuszy, a następnie wypadł ku niemu
11  1,21| przywykają od dziecięcych lat do kuszy i oszczepu - za czym i do
12  1,23|        dwa lub trzy strzelania z kuszy szły ich poczty, aby torować
13  2,9 |       nigdy, ale nie nowina mi z kuszy dziać i trudy na łowach
14  2,19|      dotychczas za ów postrzał z kuszy, który otrzymał wtedy, gdy
15  2,25|      często, kto nie przedział z kuszy albo nie przebódł dzidą
16  2,26|          też koniem ku niemu i z kuszy na ramieniu, z torby borsuczej
17  2,26|          stąd?~- Na strzelenie z kuszy. Nad samą drogą.~- Nikogo
18  2,51|       prawie na pół strzelania z kuszy od miejsca, w którym nastąpiło
19  2,52|       prawie na pół strzelania z kuszy od miejsca, w którym nastąpiło