Tom, Rozdzial
1 1,1 | słowo prawi. Tak mi też dopomóż Bóg i Święty Krzyż, jako
2 1,2 | Zbyszko odrzekł:~- Tak mi dopomóż Bóg i Święty Krzyż; któren
3 1,3 | jako to jest prawda, tak mi dopomóż, amen!"~Lecz w miarę jak
4 1,8 | śmierci nie będę, tak mi dopomóż Bóg.~To rzekłszy, przyklęknął
5 1,14| na zamry pojadę, a tak mi dopomóż Bóg, jako że to, com jej
6 1,28| damy dziecku zginąć, tak mi dopomóż Bóg i Święty Krzyż. Mistrz
7 2,5 | dłonie i rzekł:~- Tak mi dopomóż Bóg, że pojadę do Malborga
8 2,6 | który zabit... Bo, tak mi dopomóż Bóg i Święty Krzyż, jako
9 2,8 | Ostatni z Gradów, ale, tak mi dopomóż Bóg, nie pośledni. Juści,
10 2,9 | ba! i na krzyż! Tak nam dopomóż Bóg! Maćko uśmiechnął się
11 2,11| powiada, to uczynił, i tak mi dopomóż Bóg, jako wprzód nie spocznę,
12 2,12| nich wytoczyć - tak nam dopomóż Bóg!~- Tak nam dopomóż Bóg! -
13 2,12| nam dopomóż Bóg!~- Tak nam dopomóż Bóg! - powtórzyło kilkanaście
14 2,12| teraz do Juranda.~- Bóg wam dopomóż, rycerzu Jurandzie! - rzekła. -
15 2,20| prawda?~- Tak mnie i tobie dopomóż Bóg, któren najlepiej widzi,
16 2,29| Nie wezmę! tak mi dopomóż Bóg!~- Wiem, że nie weźmiesz,
17 2,31| niego zginąć gotów, tak mi dopomóż Bóg! - zawołał Zbyszko.~ ~
18 2,34| grzywny nie wezmę, tak mi dopomóż Bóg!~- Miło od nieprzyjaciela
19 2,47| czegoś zaniechać - i tak mi dopomóż Święty Krzyż, jako póki
|