Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |       boim, bo przeciw tym na nic wszelka moc ludzka".~Tu Anna Danuta
 2  1,5 |   podawali sobie dłonie do zgody. Wszelka niedola, wszelkie ubóstwo
 3  1,5 | miłosierdzia mógłby wyglądać. Ale wszelka turbacja łatwo do ciężkiej
 4  1,5 |    ciemności Zbyszko stracił znów wszelką otuchę - i całą noc ani
 5  1,6 |          królowej. Wówczas ustała wszelka wątpliwość. Po nabożeństwie
 6  1,6 |           ludzkie. Wówczas ustała wszelka wątpliwość. Królowa oddała
 7  1,25|           blask słoneczny i gaszą wszelką radość na świecie. Rozumiał
 8  1,25|            ale teraz stracił znów wszelką nadzieję, czuł bowiem, że
 9  1,28|        znaczne, że prawie ich nad wszelką inną ziemską potęgę wywyższył.
10  1,28|      istotnie Krzyżacy wyczerpali wszelką jego cierpliwość - i po
11  2,1 |           razić mocarza, z którym wszelka walka wręcz okazywała się
12  2,1 |    ostrokoły, drągi, powrozy i we wszelką broń Jaką każdy mógł naprędce
13  2,6 |         był wreszcie utrudzon nad wszelką miarę walką, czuwaniem,
14  2,8 |        rybitwowie, natomiast inna wszelka ludność, trzymana jakby
15  2,24|        strony czuły był wielce na wszelką stratę, z drugiej zaś rozumiał,
16  2,26|            że rozwiała się w niej wszelka nadzieja, jako poranna mgła
17  2,48|    pochlebstwy tak przechodzącymi wszelką miarę, iż podobnych trzeba
18  2,48|    oblicze, aby poznać, że na nic wszelka namowa. Zresztą, mimo siódmego