Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |    założywszy rękoma długie włosy za uszy, podniósł następnie do ust
 2  1,1 |              ludzkie na co patrzeć i uszy czego słuchać - bo, jako
 3  1,5 |          Nastała chwila milczenia. O uszy rycerstwa zachodniego odbijały
 4  1,5 |        długie, po bokach założone za uszy, twarz smagłą, całkiem ogoloną,
 5  1,5 |    zapewniali, iż słyszeli na własne uszy. jak raz Chrystus przemówił
 6  1,5 |              chwila palcami włosy za uszy, jakby zniecierpliwiony
 7  1,5 |   przepraszać.~Król założył włosy za uszy i chciał coś odpowiedzieć,
 8  1,15| zaczerwieniła się tak, że aż szyja i uszy jej stały się różowe, i
 9  1,17|              poczęła nabiegać krwią; uszy mu posiniały, a oczy poczęły
10  1,20|             nagle Zbyszko, o którego uszy odbił się kilkakrotnie wyraz:
11  1,26|             Juran-dówna wyjechała, o uszy zaś Czecha odbiła się w
12  2,7 |       Spuchłe ogromnie i poczerniałe uszy miały w sobie coś potwornego,
13  2,18|             rogi jelenie, to kosmate uszy, tak że gdyby nie broń stercząca
14  2,19|        ścisku.~Hlawa nastawił pilnie uszy, posłuchał, a następnie
15  2,31|          które co chwila zakładał za uszy, i tak samo niespokojnie
16  2,50|           tak samo prędkim ruchem za uszy, jak wówczas gdy Zbyszko
17  2,51|      wyciągnąwszy szyje i potuliwszy uszy, rwały ze wszystkich sił
18  2,52|      wyciągnąwszy szyje i potuliwszy uszy, rwały ze wszystkich sił