Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |       narodów w naszej mowie Imię Twoje Święte wyznawających. l
 2  1,5 |          się nie frasuj. Nie będą twoje kości szukały jedna drugiej
 3  1,7 |    wznosząc kielich.~- Na zdrowie twoje i Danuśki!~- A na zatratę
 4  1,17| potłumionym przez gniew głosem:~- Twoje śluby plewa, a ja wiatr-
 5  1,19|    odrzekł Zbyszko - musiałbym za twoje grzechy odpowiadać, ale
 6  1,19|        Czech.~- Niech Bóg pomnoży twoje zwycięstwa, mężny rycerzu! -
 7  1,19|      dodał półgłosem:~- A również twoje włosy na brodzie.~I po chwili
 8  1,26|         to moje prawo pierwsze.~- Twoje prawo pierwsze i musi się
 9  1,30|        rzekł:~- Moje prawo pytać, twoje odpowiadać! Kto wy?~- Podróżni.~-
10  2,2 |         wątpię, bo cię znam, a za twoje męstwo miłuję cię więcej
11  2,3 |           tak ją nagródź, jako ci twoje książęce sumienie i twoja
12  2,14|         każdej przygodzie, ale za twoje serce i za chętliwość ku
13  2,25|          w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje...~
14  2,25|          Twoje, przyjdź królestwo Twoje...~I odmówił "Ojcze nasz"
15  2,31|          zrządził, że na nic były twoje trudy i na nic teraz nasze
16  2,31|            i jadło a napitek, nie twoje pergaminy, radzi obaczym.~
17  2,34|          mówi: "Przyjdź Królestwo Twoje", to o waszym królu myśli".
18  2,47|         źle zadrzeć, będzie ci na twoje dybał, bo inaczej nie może.~-