Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |    Zrozumiano wreszcie, co znaczą owe jęki; dusze ludzkie napełniły
 2  1,6 |      surowość prawa - i szemrania owe przechodziły stopniowo w
 3  1,12|    nieczystych i rad też był, gdy owe gwary wreszcie umilkły.~
 4  1,18|         ziemie".~Lecz przerwał mu owe przykre myśli głos Jagienki,
 5  1,20|           konia, lecz wspomnienia owe pomieszało mu wejście księcia
 6  1,26|            żeśmy pod miastem i że owe ognie się palą, bo inaczej
 7  2,3 |            Mówiono też, że wojska owe wejdą prawdopodobnie teraz
 8  2,17|         zdołałoby przebrnąć przez owe zdradliwe mokradła. Sama
 9  2,17|        jeszcze większa, potęgując owe wrażenie smutku i jakby
10  2,24|          ręku miecze, topory albo owe straszne drzewa, którymi
11  2,24|    nieszczęsnej Danusi. Na to, na owe niegodziwości, którymi rzucał
12  2,32|       swoje".~Mistrz wiedział, że owe wyrzuty, które tajemniczy
13  2,33| wzniesiony ex luto Marienburg, na owe mury, baszty, na czarne
14  2,39|     Niezupełnie radzi patrzyli na owe wozy ksiądz Kaleb i stary
15  2,40|           niebawem, skąd pochodzą owe wiadomości: oto dostarczali
16  2,41|         stary Wilk upomniał się o owe grunta, Maćko zaś, który
17  2,45|      należało więc tylko oczyścić owe wądoły z drzew i z głogowych
18  2,49|       zawiewało ich potem. Szkapy owe, których kilkaset trzymano