Tom,    Rozdzial

 1  1,6 | Zawrzało znów miasto i niepokój ogarnął ludzi, a tłumy powtórnie
 2  1,12|      chwili, jak się poznali; i ogarnął go taki żal, że jej blisko
 3  1,16|  uczynione umyślnie, i obydwóch ogarnął gniew tak dziki, że aż włosy
 4  1,21|      kuszom, albowiem wszystkie ogarnął zapał myśliwski. Jeden tylko
 5  1,25|      gdy zbliżyła się ku niemu, ogarnął zdrowym ramieniem swoje
 6  1,28|   nieszczęść Juranda i przy tym ogarnął ją jakiś strach. "Będą jej
 7  2,6 |       przywiązane. Toteż smutek ogarnął ich wielki, gdy dowiedzieli
 8  2,12|      nam trzeba!~I wraz płomień ogarnął zapalczywe serca mazurskie.
 9  2,19|       Łękawicy zginął, drugiego ogarnął na ten widok szał wściekłości,
10  2,26|         się ku niemu, objął go, ogarnął, otoczył i zakrył wreszcie
11  2,34|      włosy, bo go niespodzianie ogarnął żal okrutny - i zakrzyknął:~-
12  2,38|      Prawda, stary?~Więc Tolima ogarnął dłonią spiczaste ucho i
13  2,51|        litewska i dziki popłoch ogarnął wszystkich wojowników.~Większa
14  2,51|          Niektóre ich chorągwie ogarnął jakby szał bojowy. Pojedynczy
15  2,51|     ziemi.~Więc ciężki niepokój ogarnął serca przywódców krzyżackich,
16  2,52|        litewska i dziki popłoch ogarnął wszystkich wojowników.~Większa
17  2,52|          Niektóre ich chorągwie ogarnął jakby szał bojowy. Pojedynczy
18  2,52|     ziemi.~Więc ciężki niepokój ogarnął serca przywódców krzyżackich,