Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |           chciwy zawsze odmiany, mile poselstwa wysłuchał. Były
 2  1,1 |       człek miał kąt spokojny.~- Mile król widział tych, którzy
 3  1,2 |         wartki, nie słuchał tego mile, ale zaraz, chwyciwszy go
 4  1,5 |     dworze Jagiełłowym - niezbyt mile widziany przez dygnitarzy
 5  1,6 |          modlitwy i błagania? To miłe były srebrne i złote wota,
 6  1,15| uradowany Maćko. - I ku oczom to miłe, i gospodarne, i roztropne,
 7  1,19|      przywykł i takie mu to było miłe, że gdy teraz począł o tym
 8  1,25|       płakanie,~Już cię żegnamy, miłe kochanie,~Już płakanie nie
 9  2,8 |            Nie będą tam na niego mile patrzyli - pomyślał Maćko -
10  2,11|  gościniec, na którym niemieckie mile były białymi kamieniami
11  2,14|          było jak lelija Boża, a miłe ku ludziom, a jako ta ptaszyna
12  2,16|          Rozdział XVI~W lasach o milę na wschód za Kownem, które
13  2,26|        on wprawdzie broni, ale o milę zaraz, w pana Warcimowym
14  2,27|       spokojnie oddychać. Byli o milę może od Spychowa, z dala
15  2,39|         Brzozowej pewnie niezbyt mile go przyjmą i że może trzeba
16  2,50|         otwierała się szeroka na milę przestrzeń polna. W środku
17  2,51|           zawołał mistrz. - Dwie mile ujechaliśmy, nie spoczywając,
18  2,52|           zawołał mistrz. - Dwie mile ujechaliśmy, nie spoczywając,