Tom,    Rozdzial

 1  1,7 |        rycerzom, zwrócił się z jakimś dziwnym uśmiechem do Zbyszka:~-
 2  1,14|       oczy na Zbyszka, spytała jakimś dziwnym, miękkim i przewlekłym
 3  1,15|       tylko począł pytać Zycha jakimś jakby nieswoim głosem:~-
 4  1,23|      Wówczas Danveld ozwał się jakimś dziwnie głuchym i zmienionym
 5  1,28|        Jurand począł powtarzać jakimś dziwnym i zarazem strasznym
 6  1,30|       zaś od razu wydał mu się jakimś przebranym giermkiem. Jurand
 7  2,8 | Jagienka. Po czym dodała takim jakimś dziwnym głosem, że w Czechu
 8  2,11|       pędem do Maćka i zawołał jakimś dziwnym, wylęknionym głosem:~-
 9  2,11|     zmienioną twarzą i dziwnym jakimś głosem rzekł:~- Na rany
10  2,14|  śpiewał im przy lutni pieśń o jakimś dawnym boju Jurandowym ze "
11  2,24|        niemu olbrzymi Arnold z jakimś drugim rycerzem i zbliżywszy
12  2,25|    oblicze zajaśniało istotnie jakimś nadziemskim światłem.~A
13  2,26|      dżdżu i chmury zajaśniały jakimś dziwnym żółtym światłem.
14  2,32|      było tylko jakby zmęczone jakimś cichym cierpieniem. W zbroi,
15  2,41|   Maćko nie śmiał się go przed jakimś rokiem albo i półtora spodziewać -
16  2,43|   zapytała wreszcie dziewczyna jakimś cichym i miękkim głosem. -
17  2,51|    nagle serce mu się ścisnęło jakimś nieznanym, strasznym uczuciem.
18  2,52|    nagle serce mu się ścisnęło jakimś nieznanym, strasznym uczuciem.