Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |    łuczników stojących na zamkowym dziedzińcu. Czuł on w młodym sercu
 2  1,8 | przeszedłszy warty, znaleźli się w dziedzińcu, a potem weszli na prawo
 3  1,11|        Zbyszko, rozglądając się po dziedzińcu, nie widząc nic więcej prócz
 4  1,20|      księstwa, gości i dworzan. Na dziedzińcu nie było tak rojno jak przedtem,
 5  1,25|       godziny nocy.~Aż wreszcie na dziedzińcu rozległ się odgłos tak nagły
 6  1,25|         Zbyszko począł patrzeć: na dziedzińcu przez lecące z chmur płatki
 7  2,5 |             tkwił aż do północy na dziedzińcu zamkowym pod zasępionym
 8  2,7 |           Po chwili znalazł się na dziedzińcu zamkowym, na którym mrok
 9  2,7 |         podziemia, znalazłby się w dziedzińcu, którego jedyne wyjście
10  2,7 |          znaleźli się znów na owym dziedzińcu, zalanym światłem miesięcznym.
11  2,7 |           jakąś szmatę; zresztą na dziedzińcu było pusto i cicho.~- Więc
12  2,7 |          wnęku wielkiej bramy i na dziedzińcu zjawił się odźwierny z halebardą.~-
13  2,12|            i w lipach rosnących na dziedzińcu. Ostatnie czerwone promienie
14  2,12|        dopiero zatrzymawszy się na dziedzińcu, poczęli między sobą szeptać:~-
15  2,14|           roiły się w rosnących na dziedzińcu lipach. Na kominie tliło
16  2,14|        Tylko w lipach rosnących na dziedzińcu rozlegały się kląskania
17  2,14|       pierwszym brzasku był już na dziedzińcu w fortalicji, gdzie czekały
18  2,31|          chwili rum uczynił się na dziedzińcu, albowiem król zasiadł do