Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |  roztropność wzięła górę, albowiem bał się, by zbytnim żądaniem
 2  1,6 | powycinanymi otworami na oczy. Lud bał się tych posępnych postaci
 3  1,11|               E, kto by się ta ich bał. Póki cię nie zabiją, to
 4  1,19|           wolał uciec. Może jednak bał się mitręgi w podróży -
 5  2,7 |          zaraz śmierć.~Zygfryd nie bał się jej. W niezmiernym zmęczeniu
 6  2,7 |    człowiekiem nieustraszonym; nie bał się śmierci, ale i jego
 7  2,10|         bać się.~- A wszelakoś się bał? - rzekł Maćko.~- Bo mnie
 8  2,13|    zachorzał, a gdy zaś ozdrowiał, bał się już na Jurandównę porywać.~-
 9  2,13|           wolał kata nie ostawiać. Bał się jego świadectwa czy
10  2,26|            bije w stado kuropatw - bał się jednakże sił nieczystych
11  2,29|       samego Zbyszka nie wyprawił. Bał się on wprawdzie, że w pierwszych
12  2,30|    zabierał?~- Siła było przyczyn. Bał się rycerz Maćko, że gdy
13  2,32|          Ale nie był okrutni-kiem, bał się sądu Bożego i ile mógł,
14  2,32|          nie może się długo ostać. Bał się, że podmywany od lat
15  2,33|     utkwiło żeleźce. Mistrz Konrad bał się stawić wszystkiego na
16  2,43|           do niej dawną śmiałość i bał się ją spłoszyć niebacznym
17  2,48|             a on się przecie króla bał.~- Bał się, gdyż lepiej
18  2,48|           się przecie króla bał.~- Bał się, gdyż lepiej od innych