Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |    mrowia na świecie. W razie zwycięstwa przypadnie i kopa na jednego.~
 2  1,4 |       potykać nie bez nadziei zwycięstwa. Myślał też Maćko, że jeżeliby
 3  1,7 |       że się podobno własnego zwycięstwa przeląkł. Książę Witold
 4  1,19|       Niech Bóg pomnoży twoje zwycięstwa, mężny rycerzu! - rzekł
 5  2,1 |    ocalenia, nie szukał nawet zwycięstwa, szukał pomsty, i jako ogień
 6  2,4 | zachodnimi rycerzami odnosili zwycięstwa, przede wszystkim zaś Zawiszę
 7  2,5 |     był pewien siebie i swego zwycięstwa. Lecz Zbyszko, mając duszę
 8  2,20|    głównie przyczynili się do zwycięstwa, i pochować ich pod sosnami,
 9  2,47|    Maćko zabrał tylko na znak zwycięstwa, bo zresztą były zbyt potrzaskane
10  2,51|      te przyjmuję jako wróżbę zwycięstwa, którą mi sam Bóg przez
11  2,51|    wysokościach niebios szale zwycięstwa...~Po raz pierwszy przyszło
12  2,51|  gniewu Bożego dla Niemców, a zwycięstwa dla polskich rycerzy.~Całe
13  2,51|     tak jeszcze w niepewności zwycięstwa, dopóki olbrzymie kłęby
14  2,52|      te przyjmuję jako wróżbę zwycięstwa, którą mi sam Bóg przez
15  2,52|    wysokościach niebios szale zwycięstwa...~Po raz pierwszy przyszło
16  2,52|  gniewu Bożego dla Niemców, a zwycięstwa dla polskich rycerzy.~Całe
17  2,52|     tak jeszcze w niepewności zwycięstwa, dopóki olbrzymie kłęby