Tom, Rozdzial
1 1,4 | przy boku i topór u siodła. Tarcze oddali wprawdzie dla wygody
2 1,11| kopie rycerskie, wreszcie tarcze i topory, i kropierze na
3 1,19| wrotach, pod nim zaś zawiesić tarczę, której Turczynkowie pilnowali
4 1,19| Gdybyście, panie, wywiesili tarczę w krajach panów pruskich,
5 1,25| zaś stary Tolima, który tarczę za Jurandem nosił i zwykle
6 1,27| śniegowej, gdyż chmury odsłoniły tarczę księżyca i noc stała się
7 2,1 | rozpaczliwym wołaniem o zbroje, o tarcze, o miecze i kusze. Zabłysła
8 2,5 | lewych ramionach dźwigali tarcze z herbami: na krzyżackiej
9 2,5 | Zbyszka Rotgier podstawiał tarczę i w chwili uderzenia cofał
10 2,5 | wysiłkiem, przyciągnął ku sobie tarczę, ni zbyt następował, ni
11 2,5 | uderzenie ostrzy i obuchów o tarcze. I księstwu, i rycerzom,
12 2,5 | Zbyszko uderzył tarczą w jego tarczę z tak nadludzką siłą, że
13 2,5 | rycerstwo. Tymczasem odjęto mu tarczę i topór, by mu ulżyć, a
14 2,19| Niemcy, zarzuciwszy na plecy tarcze i tnąc od przodu i na boki,
15 2,20| udając głuchego, cisnął nawet tarczę dla ulżenia koniowi i pochyliwszy
16 2,28| poczęli bić włóczniami o tarcze, nie wiedząc, jak inaczej
17 2,51| Tarcza uderzała wówczas o tarczę, mąż zwierał się z mężem,
18 2,51| Gamrata, któren straciwszy tarczę, zwinął w kłąb swój biały
19 2,52| Tarcza uderzała wówczas o tarczę, mąż zwierał się z mężem,
20 2,52| Gamrata, któren straciwszy tarczę, zwinął w kłąb swój biały
|