Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |            tym? Jakoże was zowią, bom zapomniał?~- Ja się zowię Mikołaj
 2  1,5 |               się w nim dusza cała...~Zapomniał też znów całkiem o niebezpieczeństwie,
 3  1,5 | niebezpieczeństwie, które mu groziło. Zapomniał nawet chwilowo i Danusi -
 4  1,5 |               może, że Zbyszko reszty zapomniał, dość że całego "Ojcze nasz"
 5  1,5 |             klepać w łysiejącą głowę, zapomniał znów o niebezpieczeństwie
 6  1,5 |       niepewności, nie do tyla jednak zapomniał o rycerskiej powinności,
 7  1,13|           tamtej. Ja stary, a też bym zapomniał... Napijecie się miodu?~-
 8  1,19|              się zapamiętał i całkiem zapomniał, że w długą drogę aż na
 9  1,20|          sprawy, gdyż się zapamiętał. Zapomniał nawet o tym, że trzeba przy
10  1,27|            Zbyszko, który na tę wieść zapomniał o swoich własnych sprawach.~-
11  2,5 |          upadło w nim zupełnie serce. Zapomniał prawie, że nie dość chwytać
12  2,5 |            ciosów półobrotem, ale nie zapomniał o tarczy i wznosząc topór,
13  2,8 |            snu. - A co powiesz?~- Bom zapomniał, co mi pan kazał wam powiedzieć.
14  2,17|          przerwał mu i rzekł:~- A toś zapomniał o Wilnie? A mało to razy
15  2,22|          służkę zakonną. Na ten widok zapomniał Zbyszko o trudzie, siły
16  2,31|            Zbyszko w pierwszej chwili zapomniał nawet o swoim żalu - i ściskając
17  2,40|            począł mu rzecz wyjaśniać, zapomniał jednak dodać, że porównanie