Tom,    Rozdzial

 1  1,3 | prędzej mu też pomoże. Ta myśl wydała mu się tak słuszną, iż radość
 2  1,19|        prosta dziewczyna naraz wydała mu się niby dwornie jadące
 3  1,19|    imię na desce stoi, też się wydała?~Sanderus zawahał się z
 4  1,19|        razu powiedział, że się wydała, albo że się nie wydała,
 5  1,19|        wydała, albo że się nie wydała, a ja rzekłem: nie pomnę.
 6  1,19|    innymi dwórkami księżny nie wydała.~Lecz Socha nie umiał mu
 7  1,19|          że Jurandówna się nie wydała, gdyżby się to bez Juranda
 8  1,19|     księżny była, póki się nie wydała.~I to rzekłszy, począł pilnie
 9  1,19|     jak mi powiedzieli, że się wydała, to ażem ścierpł.~- Co się
10  1,25|         zamknęła całkiem oczy. Wydała mu się nawet wówczas jak
11  1,25|     nieśmiertelników na skroni wydała się jakby aniołem widzianym
12  2,6 |    skąd wiesz, czy się tam nie wydała za Cztana z Rogowa albo
13  2,6 |      Brzozowej?~- Panienka nie wydała się za nikogo - odrzekł
14  2,8 |   tłumacząc się, że w domu nie wydała na wieczerzę. Maćko zaś,
15  2,10|    rzęsy, zmiękło w nim serce. Wydała mu się dobra i jakaś bliska,
16  2,31|        dobra i smutna siostra, wydała mu się jednak w swej królewskiej
17  2,31|       jednak do Jagienki, gdyż wydała mu się jakby kochająca i