Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |   Mazurowie poczęli spoglądać z większym szacunkiem na stryja i na
 2  1,4 |         swoim narodzie, i z tym większym szacunkiem począł spoglądać
 3  1,4 | widocznie burzyć; mówił z coraz większym przymusem, a na ogorzałych
 4  1,6 |        na kołyszący się z coraz większym rozmachem dzwon, którego
 5  1,8 |         przestrach ich stał się większym od zawziętości. Pola graniczące
 6  1,10|        to nie ma rady! Czy przy większym starunku, czy przy mniejszym -
 7  1,11|         młodego rycerza z coraz większym podziwem. Wreszcie, gdy
 8  1,19|    Zbyszko jechał dalej w coraz większym strapieniu i z coraz większym
 9  1,19|   większym strapieniu i z coraz większym pośpiechem. Nigdy on nie
10  1,20|       Lorche począł spoglądać z większym szacunkiem na Zbyszka, jako
11  1,30|     mówić sobie w duszy z coraz większym niepokojem, że stary rycerz
12  2,5 |     niego lub dla Danusi, z tym większym niepokojem przypominał sobie,
13  2,7 |         jednak, gdyby to było z większym pożytkiem i chwałą Zakonu?
14  2,10|        wezbranych wód jechali z większym trudem niż poprzednio. Po
15  2,11|     serce Jagienki zadrgało tym większym współczuciem, a nawet Maćko,
16  2,11|      wierzyć, ale Ulryk jeszcze większym gniewem zapłonął i wymógł
17  2,48|       nogą przechodnia, z coraz większym pędem ku przepaści.~Nagle