Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |         poszedł do Lichtensteina twój stryk, a potem pójdę jeszcze
 2  1,9 |    kochanie taki pazerny, bo ani twój rodzic nie był taki, ani
 3  1,13|    jakoby mi, nie przymierzając, twój ojciec chłopa pobił, a ja
 4  1,18|    rozerwał na dwoje, a i ojciec twój nierad by go też widział.
 5  1,19|         dlatego żem przemarzł, a twój giermek, panie, nie chciał
 6  1,19|         szczeka moja cnota, jako twój rozum; a kto za życia szczeka,
 7  1,19|        Powie jej kto: "Nie wróci twój rycerz" - to ona jeno piętami
 8  1,19| rozkazania boskiego... A stryjko twój, powiadasz, zdrowi? Czemu
 9  1,23|         wam.~- Czego chce od nas twój pan?~- Za to, żeście niesłusznie
10  1,27|        narodził, nie gniew widać Twój, jeno błogosławieństwo jest
11  2,7 |      albo sam zginę. Żyw jeszcze twój zabójca...~Tu zęby ścisnęły
12  2,7 |     głosem:~- Tak... żyw jeszcze twój zabójca, ale ja go dosięgnę...
13  2,21|       tam mnie znajdziesz. Poseł twój niech mi jeno powie dwa
14  2,30|            Jam też rad. A rodzic twój gdzie?~- Nie rodzic, jeno
15  2,49|   odrzekł Zbyszko.~- A wiesz, że twój Kuno Lichtenstein jest ninie
16  2,51|          pierwszy herold - wzywa twój majestat, panie, i księcia
17  2,52|          pierwszy herold - wzywa twój majestat, panie, i księcia