Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |           nam wymawiali: "Gardzicie śmiercią, prawią, ale Saracenów wspomagacie,
 2  1,4 |       Inaczej nie skończy on własną śmiercią.~- Udałoby się mu wykręcić,
 3  1,5 | zapalczywość, ale nasze prawa karzą śmiercią za porwanie się na osobę
 4  1,5 |             aby swoją własną sczezł śmiercią". I nie były to próżne groźby,
 5  1,25|            okrutnie poszczerbion ze śmiercią w Spychowie się zmaga, zaś
 6  1,25|            życia, i sił do walki ze śmiercią. Przyjdzie oto dzień jutrzejszy
 7  1,27|          gdyż zrozumiał, że wraz ze śmiercią Juranda znikły wszelkie
 8  1,32|        mając wybór między sromotą a śmiercią, uderzał na całe wojska?
 9  1,32|        gorzka! - Ale i Ciebie przed śmiercią hańbili. Ano, w Imię Ojca
10  2,1 |             nim jest tylko dla nich śmiercią i zagubą.~- Rozproszyć się!
11  2,11|           ogarnęła go skrucha przed śmiercią? Że zapisał coś Jagience,
12  2,11|            jeżeli zginął, to ciężką śmiercią.~- Co go kto przy mnie wspomni,
13  2,11|          się, żeby pocierpiał przed śmiercią tyle, ba! i więcej, niż
14  2,51|           dając sobie ostatni przed śmiercią pocałunek; niektórzy rzucali
15  2,51|           ozwał się znowu:~- Ale że śmiercią walecznych poległ, przeto
16  2,52|           dając sobie ostatni przed śmiercią pocałunek; niektórzy rzucali
17  2,52|           ozwał się znowu:~- Ale że śmiercią walecznych poległ, przeto