Tom, Rozdzial
1 1,5 | zupełnego odstąpienia od skargi lub w razie potrzeby napisała
2 1,5 | wskórajcie u Krzyżaka, by skargi zaniechał...~- Jużem u niego
3 1,8 | warszawski przychodziły skargi na Juranda, książę odpowiadał
4 1,20| pomocnikiem wójta w Sambii i tam skargi na niego stały się tak głośne,
5 1,22| jeno nowa sposobność do skargi. Jak Zakon Zakonem, nigdy,
6 1,22| nasze! Próżno zanosiliśmy skargi, próżno wołali o sąd. Nigdy
7 1,22| jak w Złotoryi! Znów pójdą skargi do wszystkich królestw i
8 1,23| duszy przyłączył się do skargi zakonnych rycerzy, gdy domagali
9 1,23| ci sami często rozwodzili skargi nad zepsuciem braci, nad
10 1,23| Słuchajcie: będzie powód do nowej skargi. Rozgłosim, że mazowieccy
11 1,30| zebraliby jeno oszczerstwa i skargi... O tak! źli i złośliwi
12 2,2 | nie wypowie jednego słowa skargi na Zakon.~Po czym jął jeszcze
13 2,7 | przepytywania, pisania, skargi, ale przez to właśnie sprawa
14 2,11| Zbyszkiem świadczył.~- A co ze skargi i z onego świadectwa przyszło?~-
15 2,11| się tam często zjeżdżają i skargi na Krzyżaków do papieża
16 2,15| Żmujdzini. więc gdy ich skargi i na mazowieckim dworze
17 2,43| się coraz podobniejsze do skargi przez pół gorzkiej, przez
|