Tom,    Rozdzial

 1  1,4 | postaci wielkoluda ukaże!~- Na psa urok! - odrzekła Ofka.~Lecz
 2  1,24|      Tym, co Krzyżaki przyślą, psa lepiej posmaruj, nie zaś
 3  1,27|    pewniej, że miał przy sobie psa już poprzednio z drogą obeznanego.
 4  1,27|    Nagle doszło ich szczekanie psa, wprost zaś przed nimi zamajaczył
 5  1,30|         a oni ją na powróz jak psa chwycili i zbielała im na
 6  2,1 |        ale i tego diabelskiego psa wypuścisz, aby znów kąsał?~-
 7  2,7 |       halebardą.~- Mór na tego psa! - rzekł. - Nauczę ja cię
 8  2,11|    skurczone jak paszcza złego psa, spod wąsów błysnęły mu
 9  2,11|      nagle w bok i rzekł:~- Na psa urok!~- Czemu zaś zaklinacie? -
10  2,11| dobrego z tego nie wypadło. Na psa urok.~- To nie rycerz, bo
11  2,11|     chudzina ni pacholęcia, ni psa i sam omackiem drogi szuka -
12  2,19|      pod sobą, jak wilk trzyma psa, który ośmielił się stawić
13  2,22|        to cisnąć tego krwawego psa, Zygfryda, pod nogi Jurandowi!
14  2,23|     też i to, żeś tego starego psa Jurandowi obiecał. Ten ci
15  2,26|    odprowadzić tego wściekłego psa przezpiecznie aż do granicy,
16  2,51|    odmówisz, tedy cię każę jak psa na powrozie powiesić.~-
17  2,52|    odmówisz, tedy cię każę jak psa na powrozie powiesić.~-