Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |        by mu zaśpiewała tę samą pieśń, którą śpiewała wówczas,
 2  1,5 |      tej prostej duszy niemal w pieśń polną:~Toby ja cię brał,
 3  1,10|  odpowiedziała Zbyszkowi wesoła pieśń:~Jedna bieda z drugą biedą
 4  1,10| odpowiedź, Zbyszko; a tymczasem pieśń ustała, ale ten sam głos
 5  1,16|        z dala doszła ich wesoła pieśń wędrownych kleryków, Cztan
 6  1,25|  księżna - a cóż by jak nie oną pieśń, którąś w Tyńcu śpiewała,
 7  1,25|         ostatni raz śpiewała tę pieśń Zbyszkowi w krakowskim więzieniu,
 8  2,14| rybałtem, śpiewał im przy lutni pieśń o jakimś dawnym boju Jurandowym
 9  2,14|   Kaleba, zaczynał właśnie nową pieśń "O szczęśliwym potkaniu":~
10  2,19|       śpiewali wcale niepobożną pieśń, co łatwo było z samej nuty
11  2,19|       mir 'z houbet lac...~Wtem pieśń urwała się, albowiem po
12  2,29|       minstrelem, ułożył o niej pieśń, którą śpiewał przy lutniach
13  2,30|  powtórzył im pan de Lorche ową pieśń żałosną, którą był o zmarłej
14  2,51|    poczęły śpiewać starą bojową pieśń świętego Wojciecha. Sto
15  2,51|   poczęły jednym głosem śpiewać pieśń tryumfu:~Christ ist erstanden!...~.......................................................................................................~
16  2,52|    poczęły śpiewać starą bojową pieśń świętego Wojciecha. Sto
17  2,52|   poczęły jednym głosem śpiewać pieśń tryumfu:~Christ ist erstanden!...~.......................................................................................................~