Tom,    Rozdzial

 1  1,3 | pierwszy - i ci podnosząc oczy, patrzyli ze zdumieniem na wspaniałe
 2  1,6 |        byli tacy, którzy czarno patrzyli w przyszłość. Poczęto zadawać
 3  1,6 |    stada kawek i gołębi. Ludzie patrzyli to na drogę wiodącą z zamku,
 4  1,16|       wrotom kościelnym.~Ludzie patrzyli na nich ze zdziwieniem,
 5  1,16|         z Brzozowej. Na Zbyszka patrzyli wprawdzie spode łba, ale
 6  1,20|        ma mir między nimi. Inni patrzyli na niego z takim podziwem,
 7  2,1 |      zaprosił ich umyślnie, aby patrzyli na jego tryumf nad groźnym
 8  2,1 |       zbrojnymi mężami. Wszyscy patrzyli z niezmierną ciekawością
 9  2,5 |        czeladzi, którzy na nich patrzyli, zrozumieli od razu, jak
10  2,7 |        ogólnego milczenia. Inni patrzyli na niego, wiedziano bowiem,
11  2,8 |      Nie będą tam na niego mile patrzyli - pomyślał Maćko - dopiero
12  2,9 |         milczenie; ojciec i syn patrzyli przez jakiś czas na Maćka
13  2,27|      głosu - i przez czas jakiś patrzyli na siebie w milczeniu. Ciszę
14  2,33|    stolicy.~Z podobną też myślą patrzyli na nią nie tylko Powała
15  2,39|     Spychowie, wyszli na most i patrzyli na odjeżdżających. Ksiądz
16  2,39|     Bogdańca. Niezupełnie radzi patrzyli na owe wozy ksiądz Kaleb
17  2,40|        to oni radzi na Jagienkę patrzyli.~- Ba! Wilk zabit na Śląsku.