Tom,    Rozdzial

 1  1,2 | bartnikami i barci nie psowają ni miodu nie jedzą! Ha! ha! A czy
 2  1,5 |         wolności, odrzekł:~- Dużo miodu w ziemi dobrzyńskiej, dlatego
 3  1,11|         beczułeczka piwa, a druga miodu - i co tam było w domu,
 4  1,11|         mu sernik, składy wosku i miodu, beczki z mąką, składy sucharów,
 5  1,11|          się ze Zbyszkiem kubkiem miodu i zapytał:~- A może byś
 6  1,12|        ówdzie rozsmarowali trochę miodu po pniach, by zapach znęcił
 7  1,12|          rozsmarowanego po pniach miodu.~- Bywaj, dziadku! - zawołał
 8  1,13|        zapomniał... Napijecie się miodu?~- Napiję się.~- No, opat...
 9  2,8 |            kazała przynieść dzban miodu i zwróciwszy się do Czecha.
10  2,9 |        przodowej izbie za dzbanem miodu, młody zaś, poszczerbion
11  2,9 |       jadła, łagwie piwa, dzbańce miodu i poczęli jeść i pić. Młody
12  2,9 |         zaś podniósł do ust czarę miodu, wypił ją, po czym mówił
13  2,10|           mecherę pełną wina albo miodu - rzekł - i jeśliby go w
14  2,10|         niebieskich jedna mechera miodu znaczy!~Po czym zniżył głos
15  2,16|      przynieść czeladzi stągiewkę miodu, z której poczęli czerpać
16  2,42|         wykąp się, wypij łagiewkę miodu na poty - i hoc!~- No i
17  2,46|   pokiwawszy smutnie głową, popił miodu, poruszył żelaznym pogrzebaczem