Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |        jest obyczaj, że rycerz dziewce, którą rad widzi, ślubuje,
 2  1,11|      do śmiechu:~- Chy! chy! A dziewce piętnaście roków i już ją
 3  1,13|        Bo jej obiecał... że to dziewce wstyd po nocy do boru chodzić.
 4  1,13|      najgorszy, a wstydzić się dziewce nie potrzeba, bo ciemno.~
 5  1,13|         Da Bóg, ze przy takiej dziewce zapomni Zbyszko o tamtej.
 6  1,14|       i mówił! dalej :~- Co tu dziewce z chłopami wojować, kiedy
 7  1,19|    rycerzowi w Krakowie, który dziewce ślubował i którego ona miłuje.~-
 8  1,20|     myśleli: "Nie dziwota, toć dziewce szyję powinien". A księżna
 9  1,20|      Nie odmawiam ja urody tej dziewce, ale posłuchajcie, kto jest
10  1,20|        abyś zaś miał uciechę i dziewce o kochaniu mógł prawić,
11  2,8 |            Aże pachnie po onej dziewce w izbie!~I rozżalił się
12  2,11|      zła wieść łatwo dech by w dziewce zaprzeć i niepłodną ją potem
13  2,11|        rzecz i że nie przystoi dziewce "dowodzić", tak jakby naprawdę
14  2,13|       jeno krzywdy wyrządzonej dziewce przenieść nie może, już
15  2,14|  chłopu weselej na świecie niż dziewce, bo na ten przykład ty sobie
16  2,34| krzyżackich.~- Niech Bóg za to dziewce błogosławi, bo lepszej na
17  2,39|        tam wiem! Mówią, że jak dziewce za ciasno we wianuszku,