Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |      wiecie: jednemu da on za dużo, drugiemu nic.~- To gadaj,
 2  1,4 |    Mikołaj z Długolasu, który dużo świata i wielu rycerzy w
 3  1,5 |  dworach wolności, odrzekł:~- Dużo miodu w ziemi dobrzyńskiej,
 4  1,12|     przekonać się, czy zwierz dużo ma w sobie sadła, po czym
 5  1,15| gospodarskie, niemniej jednak dużo w całej sprawie zależało
 6  1,15|      dobrze podjeść, ale byle dużo było szafranu, to i nie
 7  1,25|      Zbyszko zesłabł, gdyż za dużo było na jego siły wzruszeń -
 8  1,26|     złości, liczył bowiem, że dużo wskórają prośby Danusi,
 9  1,30|     gada, a cza-sem jęczy, bo dużo ich na łańcuchach w podziemiu
10  2,2 |     chwili rzekł:~- I na mnie dużo ciąży krwi ludzkiej, dużo
11  2,2 |     dużo ciąży krwi ludzkiej, dużo bólu, dużo łez... I ja,
12  2,2 |     krwi ludzkiej, dużo bólu, dużo łez... I ja, gdy chodziło
13  2,24| człowieka, na którym mogło mu dużo zależeć, rzekł:~- Widać,
14  2,25|    syn nie będzie dla niej za dużo". I ta myśl osładzała mu
15  2,33|      że na radzie królewskiej dużo zależało od zdania tego
16  2,38|  klęsk i niedoli. W Spychowie dużo było wszelakiego bogactwa,
17  2,41|       chudy i nie trzeba było dużo trudu, by go zebrać. W ogóle