Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |        takiego?~- Wielkolud jakowyś zza wzgórza przed nami wyjeżdża.~-
 2  1,10|        ziemię.~Zbyszko wychylił się zza drzewa, napiął znów kuszę
 3  1,11|      dokonali. Potykali się przecie zza murów i w otwartym polu
 4  1,11|         poniektóry kosmatą łapinę i zza drzewa potrząsa nią, żeby
 5  1,12|            okropnie tuż za nim albo zza sosny wy lezie sina głowa
 6  1,16|        skorzystać.~Więc wysunął się zza stołu i zbliżywszy się ze
 7  1,20|  Zbyszkowych, że to jest rycerz "aż zza morza" - i wówczas stało
 8  1,20|        mucho utrapiona, wyleźże raz zza spódnicy, bo mi ją do reszty
 9  1,20|      oberwiesz.~Więc Danusia wyszła zza spódnicy, spłoniona, pomieszana,
10  1,30|              Markwart... Szomberg". Zza okien dochodziły też nawoływania
11  1,32|       murach nie było żywej duszy i zza bramy nie dochodził żaden
12  1,32|             i niechby potem wypadli zza bramy bić się z nim. Ale
13  2,1 | zgromadzenie. Niektórzy, wyszedłszy zza stołu, poczęli zbliżać się
14  2,5 |   pokrywającą jego brzuch i wydobył zza pasa krótką, trójgranną
15  2,51|        zdyszanym głosem Hanko - ale zza wzgórza kurzawa szła, jakby
16  2,52|        zdyszanym głosem Hanko - ale zza wzgórza kurzawa szła, jakby