Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |        powyjmowane, albowiem noc zapadła ciepła i pogodna. Z dala
 2  1,5 |     Bog-daj się ziemia pod takim zapadła!" l ze wstydu jedni uderzali
 3  1,6 |       zdumieniem na wynędzniałą, zapadłą i bladą jak płótno twarz
 4  1,14|        liśćmi wierzb, i odsłonił zapadłą toń jeziorka, zmarszczoną
 5  1,22|  wskóracie.~Lecz po tych słowach zapadła cisza głęboka. I Hugo de
 6  1,25| dziewczynę do spowiedzi, a potem zapadła głucha noc. Służba po wieczerzy
 7  1,26|    właśnie dlatego że już klamka zapadła. Na bitkę nie wypadało przecie
 8  1,29|        Spychowa, tym bardziej że zapadła noc i zdawało mu się, że
 9  1,31|         rozeszli się, bo noc już zapadła głęboka, a od kilku już
10  2,16|        wyszli. Na dworze noc już zapadła zupełna, chmurna i ciemna,
11  2,17|   poczęły mdleć i gasnąć i cisza zapadła jeszcze większa, potęgując
12  2,22|          spory szmat drogi, gdyż zapadła noc pogodna wprawdzie, ale
13  2,27|        cały świat.~Ale tymczasem zapadła ponownie cisza; w dali jeno
14  2,28|        orszak z początku krętą i zapadłą, a potem szeroką leśną drogą
15  2,44|             I ty dychasz...~Znów zapadła cisza. Policzki Jagienki
16  2,49|   miłościw nam grzesznym!~Naokół zapadła cisza, bo wszyscy wstrzymali