Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |     niej czystą krew, mówiąc:~- Widzisz?~A po chwili dodał:~- Widać
 2  1,9 |     zdzierżyć nie mogła!~- Ano, widzisz.~- Ba! Ale jakoże mi ją
 3  1,9 |          to ją dostaniesz".~- A widzisz?~- Toż przy waszej łasce,
 4  1,11|      was słucham.~- Zgorzelice, widzisz, wezmą niedźwiadki. Byle
 5  2,4 |      Jurand mówił ci co? Bo, ot widzisz - tu jest list Jurandowy -
 6  2,7 |        do Diedericha i rzekł:~- Widzisz, iże ma tylko jedną źrenicę,
 7  2,7 |       ostatni na jego twarzy.~- Widzisz - rzekł - uczyniłem więcej,
 8  2,7 |        się, toś widać rad. Jeno widzisz, palce mi podrętwiały, moc
 9  2,11|      się podtrzymał.~- Hej! Ano widzisz! - zawołał Maćko, zwracając
10  2,11|       zwrócił się do Jagienki:~-Widzisz, co to rozum! Nie gadałżem
11  2,31|   poznawszy go nagle, rzekła:~- Widzisz: de Lorche! Pewnikiem znów
12  2,40| usłyszawszy to, stary rycerz.~- Widzisz ją! wszystkie baby jednakie!
13  2,40|       odrzekł młodzianek.~- Ha! widzisz! - zawołał grzmiącym głosem
14  2,48|        ale nie bardzo! A to nie widzisz, co się dzieje?~- A jak
15  2,51|    próżnujem! Szalony! Zali nie widzisz, że na nas idzie ta chmura
16  2,52|    próżnujem! Szalony! Zali nie widzisz, że na nas idzie ta chmura