Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |      mnie komesem nazowią!~Maćko umilkł, albowiem w słowach Zbyszkowych
 2  1,5 |         miodem smarować?~A Maćko umilkł, gdyż na wspomnienie o Zbyszku
 3  1,6 | posępnych postaci i na ich widok umilkł. Za nimi szedł oddział kuszników,
 4  1,10|        leży! leży!...~Lecz nagle umilkł, przysłonił oczy ręką, a
 5  1,11|         i zakrywszy dłonią brwi, umilkł, nie chcąc żadnego słowa
 6  1,19|          Usłyszawszy to, Zbyszko umilkł na chwilę, po czym spytał
 7  1,20|        Zbyszko - Hej!...~I znowu umilkł ze szczęścia i ze wzruszenia,
 8  2,2 |       szkoda dla Zakonu.~Po czym umilkł znów, lecz po chwili rozejrzał
 9  2,4 |          boski stawać? A Zbyszko umilkł, tylko przez czas jakiś
10  2,7 |            Synaczku! Synaczku!~I umilkł. Zdawało się, że czeka odpowiedzi.~
11  2,7 |         śmierci mękę mu zadam.~I umilkł.~Po chwili wstał i zbliżywszy
12  2,11|     widzę...~I przymknął oczy, i umilkł, z lekka tylko węgle we
13  2,11|         że i widły nie brały.~Tu umilkł i po chwili dodał:~- Ale
14  2,17|          gorzej i tęskniej...~Tu umilkł na chwilę, po czym rzucił
15  2,22|             powtórzył Zbyszko.~I umilkł. W izbie było ciemno, zatem
16  2,41|        Maćko, pobladł, na chwilę umilkł, a potem tak ozwał się do