Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |       albowiem Powała z Taczewa, szlachcic znakomitego rodu i pan możny,
 2  1,4 |     słowach zapadło milczenie.~- Szlachcic jest - rzekł wreszcie Maćko.~-
 3  1,4 |    śmiechu. Rybałtowi, który był szlachcic i człek obyty, nie wydał
 4  1,5 |   wzdychać obydwa, po czym stary szlachcic jął mówić wzruszonym głosem:~-
 5  1,6 |            Jużci przecie wie, że szlachcic mu słowo zdzierży, a czy
 6  1,6 |      nawet więcej, to bowiem, by szlachcic, poprzysiągłszy na cześć
 7  2,9 |        Jagienką? - zapytał stary szlachcic.~- Jagienka kazała wam powiedzieć -
 8  2,14|         Prosty ja pachołek, alem szlachcic i sługa wasz wiemy... dajcieże
 9  2,25|  Zygfryda, ale ten lub ów twardy szlachcic mówił: "Rozwiążcie go, to
10  2,30|      jako wiecie: zdarzy się, iż szlachcic - nie mogąc inaczej - siłą
11  2,46|         ze źrebięty, które stary szlachcic codziennie oglądał; stada
12  2,46|      tylko Maćko, ale i niejeden szlachcic mówił sobie w duszy: "Boga
13  2,51| spienionym koniu wpadł jak burza szlachcic Hanko Ostojczyk i nim z
14  2,51|         przyleciał drugi goniec, szlachcic Piotr Oksza z Włostowa,
15  2,52| spienionym koniu wpadł jak burza szlachcic Hanko Ostojczyk i nim z
16  2,52|         przyleciał drugi goniec, szlachcic Piotr Oksza z Włostowa,