Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |        jakaś w naszym państwie sprawiedliwość? Wolę ja jedną głowę uciąć
 2  1,6 |     księżna, że cudna jej taka sprawiedliwość, od której nawet krewna
 3  1,19|      żyw, albowiem prędka bywa sprawiedliwość boska.~Lecz gdy przyjechali
 4  1,22|        aby raz przecie uczynił sprawiedliwość Zakonowi, uwolnił granicę
 5  1,22|           Patrzcieże, w co się sprawiedliwość w waszych uściech obraca
 6  1,22|  mistrz nasz potrafi wymierzyć sprawiedliwość.~- Zasię mistrzowi i wam
 7  1,30|       gardziel?~- Cnota braci, sprawiedliwość ich i pobożność. Jurand
 8  2,3 | pobożnego księcia i ufa w jego sprawiedliwość, więc gdy ja pośpieszę do
 9  2,3 |    podejrzenie. Ale ja, ufny w sprawiedliwość Bożą i w moc prawdy, pytam
10  2,3 |      Ktoś jest, który wyzywasz sprawiedliwość boską? A ów odpiął sprzączkę
11  2,6 |      gdyby po ich stronie była sprawiedliwość, toby ci był Bóg przeciw
12  2,11|     między nimi, którzy miłują sprawiedliwość. Mówił mi też Zbyszko, że
13  2,15|   rozlegał się jęk i wołanie o sprawiedliwość. Czytano list nieszczęsnego
14  2,23|      to nie pokruszą, to chyba sprawiedliwość boską chcą obrazić. Póki
15  2,24|  czarną magią parał, ale moc i sprawiedliwość boska od czarnej magii mocniejsze!
16  2,26|    wreszcie Jagienka rzekła:~- Sprawiedliwość boska nie folguje. I nie