Tom,    Rozdzial

 1  1,7 |       nam na Tymura wyruszyć. Tu rozmowa zwróciła się na litewską
 2  1,9 |         dzielących go od Danusi, rozmowa urywała się nagle, a twarz
 3  1,9 | pozwoleństwem będzie mi łacniej.~Rozmowa ta wielce dodała ducha Zbyszkowi.
 4  1,10|        go poprosi, to ostawi.~Tu rozmowa umilkła na chwilę, albowiem
 5  1,23|   następnie poczęła się śpieszna rozmowa morderców:~- Ludzie nic
 6  1,25|       Zbyszka, ale i wszystkich. Rozmowa rwała się. Od czasu do czasu
 7  1,30|  pierwszy de Bergow żyw wyjdzie.~Rozmowa ustała, gdyż skręcili z
 8  1,30|      powstrzymał, rozumiejąc, że rozmowa nie może się odbywać przy
 9  1,30|       rozkazał nam wyraźnie, aby rozmowa z wami odbyła się bez świadków.~-
10  1,30|        przede wszystkim o to, by rozmowa odbyła się jak najprędzej,
11  2,8 |        reszty:~- I tobie, Hlawo.~Rozmowa urwała się na czas, lecz
12  2,23|         w ten sposób poczęła się rozmowa, nieprzyjazna, harda, często
13  2,29|        Lorche, jego widok i cała rozmowa tak jednak rozbudziła Zbyszka
14  2,31|        Ziemowitowej, a następnie rozmową z księżną Januszową, nie
15  2,34|           I na tym skończyła się rozmowa o piechocie, gdyż Maćko,
16  2,37|          to będzie wielkiej wagi rozmowa - i dopiero po chwili ozwał