Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |       mógł. Teraz jednak począł powtarzać w kółko tych kilka słów,
 2  1,6 |     którego żałosny jęk poczęły powtarzać inne w mieście: u Franciszkanów,
 3  1,9 |        podniósłszy do góry, jął powtarzać wzruszonym głosem:~- Pamiętajże
 4  1,12|   przewrócić na wznak, i począł powtarzać przez zaciśnięte zęby:~-
 5  1,12|        spokój! Czego? - poczęła powtarzać stłumionym głosem, ale jednocześnie
 6  1,24|         przymknął oczy i począł powtarzać:~- Jakże to mógł mnie rycerzem
 7  1,25|     potem, a nawet nie przestał powtarzać jeszcze: "Mojaś ty, Danuśka" -
 8  1,28|      nie zaprą.~A Jurand począł powtarzać jakimś dziwnym i zarazem
 9  1,29|        w ciemności, a po chwili powtarzać znów nazwiska:~- Danveld,
10  2,22| wyrywając mu się z rąk, poczęła powtarzać zdyszanym szeptem:~- Boję
11  2,40|     Zyndram z Maszkowic - i jął powtarzać sobie w duchu:~- Ten ci
12  2,48|      objęła mu też szyję i jęła powtarzać, tuląc się do niego z całej
13  2,51|      głębinach i wołać, i jakby powtarzać jeziorom i łęgom, i całej
14  2,51| szeregów, poczęli wszyscy razem powtarzać:~- Zdro - waś - Ma - ry -
15  2,52|      głębinach i wołać, i jakby powtarzać jeziorom i łęgom, i całej
16  2,52| szeregów, poczęli wszyscy razem powtarzać:~- Zdro - waś - Ma - ry -