Tom,    Rozdzial

 1  1,8 |     ojca Danusi, szedł z pewnym niepokojem w sercu. Że Danuśkę obrał
 2  1,8 |        począł mówić z widocznyn niepokojem:~- Bo to uważcie... nałęczką
 3  1,12|       myślał natomiast z pewnym niepokojem o siłach nieczystych i rad
 4  1,14|       poczęła patrzeć z wielkim niepokojem w jego twarz, on zaś, nie
 5  1,20|       jednak spoglądać z pewnym niepokojem na Lotaryńczyka i w końcu
 6  1,24|    Fourcy'ego, ale napełniły go niepokojem i gniewem tak wielkim, że
 7  1,28|     przecie z wami? - spytała z niepokojem księżna.~- Jakże miała ze
 8  1,30|        w duszy z coraz większym niepokojem, że stary rycerz zaciął
 9  1,30|         być za głos - zapytał z niepokojem Zbyszko.~- Nie wieu. Często
10  2,5 |      dla Danusi, z tym większym niepokojem przypominał sobie, co rozpowiadano
11  2,5 | przejmowała go takim mimowolnym niepokojem, jakim przejmuje ludzi widok
12  2,9 |        Zgorzelicach, i z pewnym niepokojem w duszy wszedł do domu.~
13  2,11|    Jagienka spoglądali na się z niepokojem, mieli bowiem przed sobą
14  2,13|      jest! prawda! - zawołała z niepokojem Jagienka. - Skoro dlatego
15  2,22|           Coć jest? - zapytał z niepokojem Macko.~- Nic, jenom utrudzon
16  2,41|        Angielczyków? - pytała z niepokojem Jagienka.~- A tom ci nie