Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |     rozwodzić:~- Prawią ludzie - i bogdaj słusznie, że wkrótce musi
 2  1,5 |     przerwy do Krzyżaka, mówiąc:~- Bogdaj na sądzie ostatecznym łaskawiej-ć
 3  1,10|           A wy za to dajcie Jagnę,~Bogdaj was!~- Wam zawsze wesołość
 4  1,11|             westchnęła i rzekła:~- Bogdaj się to chłopakiem urodzić!~
 5  1,15| Przywiozłam - rzekła Jagienka.~- A bogdaj się takie dziewki na kamieniu
 6  1,20|         Służże nam, miły służko, a bogdaj nie tylko przy jedle, ale
 7  1,22|      przynajmniej o was wiedzieć i bogdąj na mszę dadzą.~-Daj mi teraz
 8  2,6 |         też odczepić się od ciebie bogdaj na jeden dzień. Nie będzieszże
 9  2,6 |             ale bez niewiasty i że bogdaj owdowiejesz, nim do łożnicy
10  2,6 |            ból i gorycz w sercu.~- Bogdaj, że wprzód owdowiejesz! -
11  2,8 |          Cztanem i Wilkiem bronił! Bogdaj w nich piorun trzasł!...~
12  2,31|             można ją było poczytać bogdaj za urodziwą chłopiankę,
13  2,34|             I powiem wam szczerze: bogdaj już przyszedł wóz alibo
14  2,48|          to, jakich wiele, i ziemi bogdaj tam nie więcej niźli u was
15  2,51|         wyśmiewali je tacy, którzy bogdaj że umkną z tego pola, na
16  2,52|         wyśmiewali je tacy, którzy bogdaj że umkną z tego pola, na